กระทู้แรกที่เคยตั้งเพราะไม่ไหวแล้ว มันทำลายสภาพจิตใจอ่ะถ้ายังคบกันต่อ ขอเกริ่นให้เข้าใจง่ายๆเลยล่ะกัน
เราอาศัยอยู่ห้องพักเดียวกับแฟน (แฟนยังมีห้องของตัวเองแต่แค่ย้ายมาอยู่ห้องเรา)ค่าน้ำค่าไฟเราจ่าย ที่มหาลัยที่เดียวกันสาขาเดียวกัน เจอกันทุกวัน กลับพร้อมกัน ไปพร้อมกัน บ้างทีก็เบื่อ อึดอัดอยากใช้ชีวิตคนเดียว คบกันมา จะ 3 ปีแล้ว ใช้เราทำทุกอย่างแม้กระทั่งงานที่เราทำเสร็จเขาก็ต้องมาทำให้เราทำของเขาให้เสร็จอีก เวลาทำงานเป็นคู่ทำให้รู้สึกโดนข่มด้วยวาจาอยู่ตลอด ทำให้เราไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาทำอะไรก็กลัวจะโดนว่า และเกียจที่สุดคือการพูดชื่อพ่อแม่ขึ้นต้นด้วยคำที่หยาบคาย เราห้ามหลายรอบล่ะเขาก็คิดว่าเป็นเรื่องตลก  เมื่อก่อนเขาเจ้าชู้เพลย์บอยชอบสังสรรค์ เราจับได้ว่ามีคนคนอื่น ก็เคยเลิกกันไปแล้ว 3 ครั้ง ที่กลับมาคบกันเพราะเค้าบอกว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวจริงๆแล้ว ใช่ค่ะเขาตัดเรื่องพวกนี้ออกไปหมด ยกเว้นเรื่องอารมณ์ที่ไม่เคยเปลี่ยน เขาค่อนข้างจะอารมณ์ร้อรเวลาโมโหชอบปาข้าวของ ชอบทำเสียงดังเราห้ามก็ผลักเรา โกรธนาน โกรธเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง จนเรารำคาญ ชอบอารมณ์ร้อน จนทำให้เรานั้นอยากกรี๊ดใส่หน้า แต่ก็ทำไม่ได้ เราพร้อมมากกลับการจากลา แต่ซึ่งมันจะบอกลาอย่างไง จะพูดอย่างไง คำถามนี้ถามตัวเองทุกวันว่าจะกล้าพูดไหม อยากออกมาจากตรงนั้นแล้วอยากมีสุขภาพจิตที่ดีกว่านี้ มันไม่จังหวะดีดีเลย สักวันทุกอย่างจะจบลงหปด้วยดี ขอให้วันนั้นมาถึงเร็ว ๆ