ผมมีเชื้อและทานยาต้านhivมาได้ปีกว่าๆผมทานยามาสม่ำเสมอไม่เคยขาด ผมปิดตัวเองเรื่องของความรักตั้งแต่รู้ว่าตัวเองมีเชื้อเพราะสงสารและกลัวคนที่เราคบจะพลาดติดเชื้อจากเราและกลัวว่าเขารับไม่ได้เมื่อเขารู้ความจริงสุดท้ายเราก็เสียใจ ผมเลยทนเหงามาตลอดตั้งแต่ที่มีเชื้อเข้ามาอยู่ในร่างกาย สุดท้ายเลยนึกว่าถ้ามีแฟนที่มีเชื้อเหมือนกัน ไว้ดูแลกัน แลกเปลี่ยนความรู้สึกและอาการของกัน ไปในทางที่ดีขึ้นโดยที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน นานๆเจอกันครั้งเพราะต่างคนก็ต่างมีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ มันคงจะดีกว่าการอยู่ตัวคนเดียวรึเปล่า? ผมเลยตัดสินใจลองมาตั้งกระทู้ดู ผมเป็นเกย์ที่ไม่เปิดเผยครับด้วยหน้าที่การงานและอะไรหลายๆอย่าง ขอบคุณครับ 😁