พอดีเมื่อเช้าน้องชายผมเค้าได้ส่งกระทู้ในpantipมาให้ผมดูโดยมีการตั้งกระทู้ว่า...วงbnk48นี่ถึงช่วงขาลงจริงๆแล้วใช่มั้ย.ผมก็เลยเข้าไปอ่านดูแต่สิ่งที่ผมได้จากการอ่านความคิดเห็นของกระทู้นี้ผมไม่เห็นใครเลยที่จะติเพื่อให้น้องก่อส่วนมากจะพากันติเพื่อซ้ำเติมกันซะมากกว่า.ผมยอมรับว่าสิ่งที่เค้าแสดงความคิดเห็นมันอาจจะเป็นเรื่องจริงแต่ผมกล้าพูดได้เลยว่ามันจริงเฉพาะแค่บางเรื่องตราบใดที่เค้าเสนอแง่มุมของเค้าอยู่แค่ด้านเดียวมันไม่มีวันที่จะมีความคิดเห็นตรงกันได้หรอก.บางความคิดเห็นบอกว่าเคยเป็นโอตะมาก่อนติดตามbnk48มาเหมือนกันแต่การที่เค้าแสดงความคิดเห็นเห็นมาแบบนั้นมันดูไม่ใจร้ายกับน้องๆไปหน่อยหรอ...มันไม่เหมือนตอนที่คุณยังรักน้องๆอยู่แต่เวลาคุณหมดรักเค้าแล้ว...ผมไม่ได้บอกนะbnk48มันด่าไม่ได้ด่าอ่ะด่าได้แต่คุณต้องด่าเป็นคนๆไปไม่ใช่มาเหมารวมแบบนี้.อฟช.มันแย่คุณก็ด่าไปเลยหรือว่าน้องคนใหนเค้าทำผิดคุณก็ว่าไปสิ.แต่สำหรับพวกผมเลือกที่จะให้กำลังใจกันซะมากกว่าเพราะนิยามของพวกผมมันมากกว่าคำว่าโอตะแต่มันคือคำว่าครอบครัวครับ.ผมไม่ได้บอกนะว่าคนในครอบครัวจะผิดไม่ได้มันผิดได้กันทุกๆคนนั่นแหล่ะครับแต่ก็อย่าผิดบ่อยก็เท่านั้นหรือถ้าจะให้พูดถ้าน้องคนที่ผมกำลังติดตามอยู่ถ้าเค้าทำผิดบ่อยๆผมก็ไม่อยากจะติดตามเค้าแล้วเหมือนกัน.ที่ผมพูดแบบนี้ก็เพราะมีบางคนบอกว่าพวกผมไม่ลืมหูลืมตากันเลยรึไง.โง่ดักดานเห็นน้องทำผิดก็ยังปกป้องกันเข้าไป.bnk48นี่แตะต้องไม่ได้เลยนะอะไรอย่างนี้เป็นต้น.แล้วถ้าผมจะขอย้อนถามพวกคุณกลับบ้างหล่ะ...ว่าถ้าคุณเห็นคนในครอบครัวคุณทำผิดแล้วมีคนอื่นมาด่ามาว่าแบบเสียๆหายๆหรือมาซ้ำเติมคนในครอบครัวของคุณ.คุณจะรู้สึกยังไง...100ทั้ง100คุณก็ต้องให้อภัยเค้าอย่างแน่นอนแต่ก็อาจจะมีการบอกการสอนกันบ้างแต่คุณคงไม่คิดจะเลือกที่จะซ้ำเติมเค้าแต่ถ้าคุณเลือกที่จะซ้ำเติมเค้าแสดงว่าในชีวิตนี้คุณไม่เคยรักใครจริงนอกซะจากตัวเอง.