ปกติ จขกท. ก็ปลื้ม ฌอห์ณ มาก่อนหน้านี้นะ ด้วยความน่ารัก อบอุ่น แลดูมีเสน่ห์ กับทุกบทบาท อยู่เสมอ เรียกได้ว่า ผู้ชายสายไมโครเวฟก๋็ไม่น่าจะผิดนะ 
ชอบสายตาน้อง ชอบมองมือน้อง มันแลดู น่ารักน่ามองไปหมดเลย แต่ช้าก่อน จขกท.ไม่ได้โรคจิตนะคะ แค่ชอบบุคลิก รูปร่าง หน้าตา แววตา ท่าทาง ของพระเอกคนนี้จริง ๆ และที่สำคัญที่สุด ไม่ว่า พระเอกคนนี้ จะรับบทอะไร เขาจะสิงตัวละครตัวนั้นจริง ๆ ทำให้เชื่อสนิทใจว่า เขาคือคนคนนั้น 
*******เริ่มจากบท เสกข์ สุทธกานต์ (เสกข์)
ผู้จัดการหนุ่มนักธุรกิจผู้เคร่งขรึมจนเหมือนเย็นชาของตระกูลสุทธกานต์ เจ้าของห้างสรรพสินค้าสุดหรู The Empire 
**********ชายผู้เพียบพร้อม ณ บ้านมหัทธเวศม์ อย่าง มนไท 
**********เหมหิรัญญ์  ชายหนุ่มลึกลับ  ที่มาจากดินแดนที่เรียกว่า “อุตรกุรุทวีป” จากลูกไม้ลายสนธยา
*********ตะวัน แห่งบาปรัก
************จนมาวันนี้ ท่านมหากะทิง แห่งฤกษ์สังหาร  ผู้ชายคนนี้ ไม่ได้เพียงทำให้ จขกท. หลงรักเขานะคะ  แต่ทำให้หลงรัก ตัวละครที่ไม่มีตัวตนไปด้วย  โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  ก็มีแต่ใจให้ไปอ่ะเนอะ