สวัสดีค่ะตามหัวข้อเลยคะ...เราเกรดตกลงไปมาก..เดี๋ยวจะเล่าประวัติขล่าวๆให้ฟังนะคะตอนนี้เราอยู่ ม.1ค่ะ ตอนสมัยประถมเราเป็นคนหัวข้อนข้างดีหน้าตาก็ดี(ไม่ได้อวยตัวเองนะคะ55)..แต่โง่แค่วิชาเดียวคือคณิตแต่เพราะมีคุณพ่อคอยติวให้เลยผ่านมาได้เกรดเราก็ไม่เคยตกไป จาก เกรด 3 เลย เกรดเราจะอยู่ที่ประมาณ 3.98 3.75 3.52 3.25 ค่ะ พอเสร็จแล้วเราก็มั่นใจในตัวเองมากก็จะมีหยิ่งๆบ้างเราเลยไปเข้า รร. หญิงล้วนประจำจังหวัดชื่อดังค่ะเรามันใจมากเพราะพอสอบพรีเทสออกมาก็ได้ที่ 12 จากสองร้อยกว่าคน แล้วก็พอถึงเวลาสอบเข้าเราก็ทำได้เหมือนเป็นเรื่องง่ายๆเรียนตอนแรกๆก็จะมีสอบบ้างเล็กน้อย เราก็คะแนนดีนะ ยกตัวอย่างเช่น เต็ม 10 ได้ 8 เต็ม 20 ได้ 17-18 ค่ะ เราก็รู้สึกว่าเรียนง่ายเกิ๊นเราเลยจากทุกทีก็เรียนปกติเราก็เลยติดเล่นค่ะช่วงติดเล่นครูเค้าก็ไม่อะไรเพราะเราก็ทำงานส่งตลอดแต่พอหลังๆเราเริ่มขี้เกียจพอรู้ตัวอีกทีก็คือคะแนนสอบ จาก เต็ม 20 เรา ได้ 9 บ้าง 5 บ้าง คณิตจากที่ เต็ม 20 ได้ 13-17 เรา ได้ 0 บ้าง คือตกใจมากตอนรู้คะแนน พอไกลก็สอบ มิดเทอมเราเลยไปติวแต่ติวไปก็เหมือนไม่ได้ติวสิ่งที่ติวไปแทบไม่ออกสอบเลยเราก็เลยพยายามอ่านหนังสือเพิ่มแต่อยู่ดีๆก็กลับมาขี้เกียจ -''- คือเกลียดตัวเองมากค่ะ ช่วงปิดเทอมก็มีเยี่ยมบ้านพอครูเอาเกรดให้แม่กับเราหน้าซีดเลย..ขอบอกไว้ตรงนี้ก่อนนะคะว่าช่วงมัธยมเราไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อเลยคุณพ่อเลยไม่ได้ติวให้...มาต่อๆๆ แม่กับเราหน้าซีดแบบมากไปแม่ยังถามครูว่าทำไมคะแนนมันน้อยจังเพราะตอนอยู่ชั้นประถมเราได้คะแนนค่อนข้างดี..ครูก็พูดออกมาตรงๆเลยว่าเราติดเล่นหนักมาก (คือแม่เราปกติไม่ค่อยอะไรเรื่องเรียนเพราะเกรดเราโอเคอยู่เเล้วแม่เลยค่อนข้างไว้ใจ --') ตอนปิดเทอมเลยต้องมานั่งอ่านหนังสือเราเลยอยากได้คำแนะนำเพิ่มค่ะแบบเทคนิคของแต่ละคนที่เรียนแล้วได้เกียจนิยมหรือไม่ก็วิธีเรียนยังไงให้ได้เกรด4 เพราะตอนนี้อายเพื่อนเพื่อนบางคนยังแอบนินทาเลยว่า สวยแต่โง่ กูยอมขี้เหร่ดีกว่า คือ ประโยคนี้เจ็บตับมากๆค่ะเราอยากจะกลับมาเอาชนะแล้วก็ขยันเหมือนเดิม......ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำนะคะ🥺🙏