สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
สมัยก่อนคนเรารู้จักกาลเทศะและให้เกียรติตัวเอง ให้เกียรติคนอื่นมากกว่านี้
ดาราพิธีกรที่ออกทีวี จะรู้จักใช้ระดับภาษาที่ถูกต้อง
เพื่อเป็นตัวอย่างแก่เด็กทางบ้านที่ดูอยู่และให้เกียรติผู้ชม
ถือเป็นหน้าที่เป็นความรับผิดชอบต่อสังคมที่พวกเขามีจิตสำนึกทำให้
แต่คนสมัยนี่ ความรับผิดชอบต่ำ จิตสำนึกต่ำ
คิดน้อย เอามันเข้าว่า แล้วก็อ้างเป็นคนตรงๆ
เราไม่ค่อยให้ค่าอะไรกับคนพวกนี้ค่ะ
บางท่านอาจจะแย้งว่าที่บ้านก็พูดแบบนี้เป็นปกติ ไม่ถือว่าหยาบ
แต่คงลืมไปว่าการพูดมันมีระดับภาษาของมันอยู่
เวลาคุณไปติดต่องาน คุณพูดเมิงกุกับคนอื่นไหมล่ะคะ
เวลาคุณพูด คุณก็รู้ใช่ไหมว่าภาษาแบบไหนควรใช้กับใคร
ถ้าเมิงกุและคำผรุสวาทต่างๆเป็นคำไม่หยาบ
รบกวนถามว่า คุณเอาคำพวกนั้นไปพูดกับพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ คุณหรือไม่
และถ้ามีคนอื่นที่รุ่นราวคราวเดียวกับคุณหรือเด็กกว่า ซึ่งไม่ได้รู้จักคุณและพ่อแม่คุณมาก่อน
เขาคุยกับพ่อแม่คุณโดยใช้สรรพนามเมิงกุ
คุณเองจะไม่โกรธและนึกอยากด่าคนพวกนั้นใช่หรือไม่
ที่เป็นเด็กแต่มาพูดเมิงกุกับพ่อแม่คุณ
ถ้าคุณบอกว่าโกรธ บอกเราทีว่าเพราะเหตุใดจึงโกรธ
ในเมื่อคุณบอกว่า เมิงกุไม่ใช่คำหยาบ เป็นคำพูดปกติที่คนแถวบ้านใช้กัน
ถ้าเป็นเช่นนั้น ใครๆก็น่าจะสามารถใช้คำว่าเมิงกุกับพ่อแม่คุณได้สิ
อันนี้ไม่ได้เจตนาจะประชดหรือจาบจ้วงพ่อแม่คุณ แต่ถามจริงๆ
เพราะอยากให้ลองคิดตาม ก่อนจะบอกว่าไม่หยาบ
แค่เพราะคุณใช้พูดจนเป็นปกติ ไม่ได้แปลว่ามันไม่ใช่คำหยาบนะคะ
ใช้กับคนสนิทหรือคนในสังคมที่พูดคำนี้กันก็แล้วไป คงไม่มีใครว่า
แต่กับคนอื่น คนไม่รู้จัก ควรต้องดูบริบทและกาลเทศะด้วย
ถ้าคนรุ่นเราหรือเด็กกว่าเรา มาพูดเมิงกุกับพ่อแม่เรา เราโกรธแน่นอนค่ะ เพราะมันเป็นคำหยาบ
ดาราพิธีกรที่ออกทีวี จะรู้จักใช้ระดับภาษาที่ถูกต้อง
เพื่อเป็นตัวอย่างแก่เด็กทางบ้านที่ดูอยู่และให้เกียรติผู้ชม
ถือเป็นหน้าที่เป็นความรับผิดชอบต่อสังคมที่พวกเขามีจิตสำนึกทำให้
แต่คนสมัยนี่ ความรับผิดชอบต่ำ จิตสำนึกต่ำ
คิดน้อย เอามันเข้าว่า แล้วก็อ้างเป็นคนตรงๆ
เราไม่ค่อยให้ค่าอะไรกับคนพวกนี้ค่ะ
บางท่านอาจจะแย้งว่าที่บ้านก็พูดแบบนี้เป็นปกติ ไม่ถือว่าหยาบ
แต่คงลืมไปว่าการพูดมันมีระดับภาษาของมันอยู่
เวลาคุณไปติดต่องาน คุณพูดเมิงกุกับคนอื่นไหมล่ะคะ
เวลาคุณพูด คุณก็รู้ใช่ไหมว่าภาษาแบบไหนควรใช้กับใคร
ถ้าเมิงกุและคำผรุสวาทต่างๆเป็นคำไม่หยาบ
รบกวนถามว่า คุณเอาคำพวกนั้นไปพูดกับพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ คุณหรือไม่
และถ้ามีคนอื่นที่รุ่นราวคราวเดียวกับคุณหรือเด็กกว่า ซึ่งไม่ได้รู้จักคุณและพ่อแม่คุณมาก่อน
เขาคุยกับพ่อแม่คุณโดยใช้สรรพนามเมิงกุ
คุณเองจะไม่โกรธและนึกอยากด่าคนพวกนั้นใช่หรือไม่
ที่เป็นเด็กแต่มาพูดเมิงกุกับพ่อแม่คุณ
ถ้าคุณบอกว่าโกรธ บอกเราทีว่าเพราะเหตุใดจึงโกรธ
ในเมื่อคุณบอกว่า เมิงกุไม่ใช่คำหยาบ เป็นคำพูดปกติที่คนแถวบ้านใช้กัน
ถ้าเป็นเช่นนั้น ใครๆก็น่าจะสามารถใช้คำว่าเมิงกุกับพ่อแม่คุณได้สิ
อันนี้ไม่ได้เจตนาจะประชดหรือจาบจ้วงพ่อแม่คุณ แต่ถามจริงๆ
เพราะอยากให้ลองคิดตาม ก่อนจะบอกว่าไม่หยาบ
แค่เพราะคุณใช้พูดจนเป็นปกติ ไม่ได้แปลว่ามันไม่ใช่คำหยาบนะคะ
ใช้กับคนสนิทหรือคนในสังคมที่พูดคำนี้กันก็แล้วไป คงไม่มีใครว่า
แต่กับคนอื่น คนไม่รู้จัก ควรต้องดูบริบทและกาลเทศะด้วย
ถ้าคนรุ่นเราหรือเด็กกว่าเรา มาพูดเมิงกุกับพ่อแม่เรา เราโกรธแน่นอนค่ะ เพราะมันเป็นคำหยาบ
Jedcon ถูกใจ, noboy ถูกใจ, The Best of Me ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6388123 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3344432 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 709094 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3470033 ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
คุณคิดว่า ?! เทรนที่พูดคำหยาบแล้วคิดว่าเป็นคนตรงๆ กระแสจางลงหรือยัง ?!?!
ที่ทั้งดารา นักร้อง พิธีกร ดีเจ บล็อกเกอร์ ยูทูปเปอร์ ๆ หลายคน
ที่เป็นไอดอลของวัยรุ่นในยุคนี้
นิยม หันมาพูดคำหยาบกัน แบบพูดออกรายการเลย
อย่าง แม่งง กรู มริ่ง
จนกลายเป็นเทรนหรือกระแส
สร้างมาตรฐานให้คำหยาบ กลายเป็นคำพูดทั่วไป
ไม่รู้ว่า กระแสมาเริ่มมาจากไหนหรือจากใคร
แต่เท่าที่สังเกตหาสาเหตุที่พูดคำหยาบกัน
จะมีเหตุผล คือ ก็เป็นคนตรงๆแมนๆ
หรือ เพื่อแสดงถึงความจริงใจ
ดีกว่าคนพูดเพราะแล้วไว้ใจไม่ได้
หรือไม่ก็ คิดว่าพูดคำหยาบแล้วเท่
หรือ เพื่อแสดงถึงความสนิทสนมกัน
ไม่ทราบว่า ตอนนี้ ยังนิยมพูดคำหยาบออกรายการกันอยู่หรือไม่ ?
ปล.ไม่นับกลุ่มที่พูดกันเฉพาะในหมู่เพื่อนฝูงนะ
กันนั้นคนพูดกับคนฟัง เป็นกลุ่มของเค้า เค้ารับได้ของเค้า
แต่นับเฉพาะกลุ่มพวกรายการออนแอร์สาธารณะ
พวกในดารา นักร้อง พีธีกรรายการ ยูทูป ดีเจ บล๊อกเกอร์ ประมาณนี้
แล้วก็ไม่นับที่พูดตอนโมโหหรือโกรธนะ
เอาแบบพูดหยาบติดปากเลย
ตัวอย่างที่เห็นชัดๆ คือ น้าเน็ก โอ๊ตปาทาน วู้ดดี้ ๆลๆ
เป็นผู้มีวาจาหยาบ อันเป็นวาจาหยาบคาย กล้าแข็ง แสบเผ็ดต่อผู้อื่น กระทบกระเทียบผู้อื่น
แวดล้อมอยู่ด้วยความโกรธ ไม่เป็นไปเพื่อสมาธิ เขาเป็นผู้กล่าววาจามีรูปลักษณะเช่นนั้น
ชนพาลกล่าวคำหยาบด้วยวาจา ย่อมสำคัญว่าชนะทีเดียว
แต่ความอดกลั้นได้ เป็นความชนะของบัณฑิตผู้รู้แจ้งอยู่
ความสะอาดทางวาจา ละการกล่าวคำหยาบเสีย เว้นขาดจากกล่าวคำหยาบ
กล่าวแต่วาจาที่ไม่มีโทษ เสนาะโสตให้เกิดความรัก เป็นคำฟูใจ
เป็นคำสุภาพที่ชาวเมืองเขาพูดกัน
เป็นที่ใคร่ที่พอใจของมหาชน กล่าวแต่วาจาเช่นนั้นอยู่
พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๒
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต
หน้าที่ ๒๒๗/๔๐๗หัวข้อที่ ๒๑๔