พูดดีนะครับ  พูดความหมายดีทุกคำ     แต่เป็นการตอบเลี่ยงเสมอ

โดยเฉพาะเวลาปฎิเสธ  ไม่ตกลง  มักจะพูดแบบ   คนฟังไม่รู้สึกว่าปฎิเสธ   ไม่รับปาก
พูดปฎิเสธ แบบคนฟังยังรู้สึกเคลิ้มตามอะครับ

หรือ  บางครั้งผมขอร้องให้สัญญา  ก็แกล้งพูดเบี่ยงประเด็น  เหมือนจะพูดเรื่องเดียวกัน  แต่พยายามพาไปประเด็นอื่น
โดยใช้คำพูดใกล้เคียงที่เหมือนจะสัญญา    แต่จริงๆแล้วไม่ไช่  เป็นการพูดอีกประเด็นนึง  โดยใช้คำพูดที่คล้ายๆกับว่าจะสัญญา  แต่ไมใช่

สุดท้ายก็ลืมเรื่องคุยรับปากสัญญากัน

คิดยังไงกับคนนิสัยการพูดแบบนี้ครับ