เหตุเกิดเมื่อวันที่๑๗สิงหาคม เราพาชาวต่างชาติไปทานอาหารที่นั่น เราไม่รู้จักร้านไหนในอยุธยาเป็นพิเศษ
แต่เพื่อนหาข้อมูลมาจากประเทศเขาเลยว่า มาอยุธยาต้องกินกุ้งแม่น้ำ และด้วยความหิว ตอนนั้นบ่ายสองกว่าแล้ว
กอปรในกลุ่มมีเด็กถึง๔คน ที่หิวกันมาก ไปถึงเห็นร้านนี้เลยเข้าเลย
ความซวยเริ่มต้น เดินเข้าไปในร้านมืดๆทึบๆ เลยตรงดิ่งไปที่ระเบียงจะได้ดูวิวริมน้ำ แขกทั้งหมด๙คน เห็นพนักงานเสิร์ฟหญิง๒คน
ยืนคุยกันอยู่(คิดว่าน่าจะว่าง) เราเลยบอก ๙ คนค่ะ นั่งตรงไหนได้คะ? (คือจำนวนหลายคน โต๊ะที่จัดไว้คือไม่ถึงสักโต๊ะ แล้วกลัวไปนั่งโต๊ะจอง)
พนง.ตอบว่า นั่งตรงไหนก็ได้ค่ะ เลือกเลย แล้วหันไปคุยกันต่อ (เราคงมารบกวนเขา) ถ้าไม่ติดว่ามีเด็กที่หิวและผู้ใหญ่ที่เริ่มหงุดหงิด
เราเดินออกจริงๆ ร้านมีเป็นร้อย
พอนั่งปุ๊บ ก็มีพนง.หญิงมาแนะนำเครื่องดื่มแล้วบอกว่า สักครู่จะมีกัปตันมาแนะนำอาหาร
เราบอก ขออาหารเลยค่ะ หิวมาก ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เด็กทาน ไม่เอาหมู
เขาแนะนำไก่ทอดเกลือ ก็สั่งมา ๔ ที่ (เฉพาะเด็ก) รสชาด เหมือนกินเกลือเคลือบน้ำมัน สรุปทิ้งทั้งหมด ขนาดหิวก็กินไม่ลง
เอาใหม่ เราสั่งไก่อะไรสักอย่างไม่รู้ แต่ไม่เผ็ด เอาที่เดียวพอ
แล้วสั่งข้าวไข่เจียว (ได้ไข่แช่น้ำมัน ชุ่มน้ำมันตั้งแต่ไข่ยันข้าว)
ผู้ใหญ่สั่ง ยำ เรากำชับว่า ไม่เผ็ดนะคะเพราะต่างชาติทาน ผลคือ เผ็ดHere Here เราถาม อันนี้คือไม่เผ็ดหรอคะ พริกแดงมาเลย
กัปตัน : ก็ถ้าสั่งไม่เผ็ดก็ได้อย่างนี้อ่ะค่ะ
เรา งั้นขอดูแบบปกติหน่อยค่ะ แล้วเอาแบบไม่ใส่พริกมาที่นึงนะคะ
กต. ได๊ค่ะ(เสียงสูง) ทีหลังก็สั่งไม่ใส่พริกนะ ถ้าบอกไม่เผ็ดก้ได้แบบนี้แหละ
พอยำมา ปกติกับไม่เผ็ดไม่ต่างกันเลย(เราเป็นคนทานอาหารรสจัดมาก เผ็ดทุกมื้อ ยังร้องอ่ะ) แต่เราคนเดียวก็จะดูรำเอียง ใส่ร้าย
เราเลยยกทั้งสองจาน(ปกติและไม่เผ็ด)ไปให้น้องๆวัยฉกรรย์โต๊ะข้างๆลอง (เลือกโต๊ะนั้นเพราะเป้นหนุ่ม เห็นมีเบียร์ด้วย กระเพาะน้องๆน่าจะโอเค)
น้องชิมไปสามคน พูดเหมือนกันว่า ต่างที่ความเปรี้ยวพี่ แต่เผ็ดนี่ เท่ากันเลย
ตัดมาที่กุ้งค่ะ คือ กุ้งแค่๔ตัว แต่ทานไม่หมดอ่ะค่ะ (กุ้งไม่มีในบ่อ เพื่อนอยากเห็น อยากเลือก คืออด) บางตัวแข็ง บางตัวเนื้อเละ
เช็คบิลมา ครึ่งหมื่น!!!
ทิ้งเกินครึ่ง กินไม่ลง บริการเฮงซวย (เด็กเสิร์ฟผช.เดินตามออกมาขอโทษ บอกผมพูดไรไม่ได้ครับ เขาตำแหน่งสูงกว่า เป็นกัปตัน ผมเห็นแล้ว
เรื่องยำ แต่ทำไรไม่ได้) เพื่อนเรากินหน้าแดงเลย ด้วยความหิวและสั่งมาแล้วเลยฝืนกิน
พอเลย ครั้งเดียว เดินออกมาตัวเบาเลย รู้สึกเหมือนไปขอกินฟรี เหมือนไปรบกวน ทำอาหารส่งๆมา กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ช่าง ยังไงก็ต้องจ่าย
ของถ้าสั่งไปแล้ว แม้จะเพิ่งสั่ง ยังไม่ได้ทำก็ห้ามยกเลิก และต้องจ่าย
**อยากอัพรูปนะแต่ทำไม่เป็น เดี๋ยวจะพยายาม
บ้านไม้ริมน้ำ อยุธยา ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย มีใครให้มากกว่านี้ไม๊
แต่เพื่อนหาข้อมูลมาจากประเทศเขาเลยว่า มาอยุธยาต้องกินกุ้งแม่น้ำ และด้วยความหิว ตอนนั้นบ่ายสองกว่าแล้ว
กอปรในกลุ่มมีเด็กถึง๔คน ที่หิวกันมาก ไปถึงเห็นร้านนี้เลยเข้าเลย
ความซวยเริ่มต้น เดินเข้าไปในร้านมืดๆทึบๆ เลยตรงดิ่งไปที่ระเบียงจะได้ดูวิวริมน้ำ แขกทั้งหมด๙คน เห็นพนักงานเสิร์ฟหญิง๒คน
ยืนคุยกันอยู่(คิดว่าน่าจะว่าง) เราเลยบอก ๙ คนค่ะ นั่งตรงไหนได้คะ? (คือจำนวนหลายคน โต๊ะที่จัดไว้คือไม่ถึงสักโต๊ะ แล้วกลัวไปนั่งโต๊ะจอง)
พนง.ตอบว่า นั่งตรงไหนก็ได้ค่ะ เลือกเลย แล้วหันไปคุยกันต่อ (เราคงมารบกวนเขา) ถ้าไม่ติดว่ามีเด็กที่หิวและผู้ใหญ่ที่เริ่มหงุดหงิด
เราเดินออกจริงๆ ร้านมีเป็นร้อย
พอนั่งปุ๊บ ก็มีพนง.หญิงมาแนะนำเครื่องดื่มแล้วบอกว่า สักครู่จะมีกัปตันมาแนะนำอาหาร
เราบอก ขออาหารเลยค่ะ หิวมาก ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เด็กทาน ไม่เอาหมู
เขาแนะนำไก่ทอดเกลือ ก็สั่งมา ๔ ที่ (เฉพาะเด็ก) รสชาด เหมือนกินเกลือเคลือบน้ำมัน สรุปทิ้งทั้งหมด ขนาดหิวก็กินไม่ลง
เอาใหม่ เราสั่งไก่อะไรสักอย่างไม่รู้ แต่ไม่เผ็ด เอาที่เดียวพอ
แล้วสั่งข้าวไข่เจียว (ได้ไข่แช่น้ำมัน ชุ่มน้ำมันตั้งแต่ไข่ยันข้าว)
ผู้ใหญ่สั่ง ยำ เรากำชับว่า ไม่เผ็ดนะคะเพราะต่างชาติทาน ผลคือ เผ็ดHere Here เราถาม อันนี้คือไม่เผ็ดหรอคะ พริกแดงมาเลย
กัปตัน : ก็ถ้าสั่งไม่เผ็ดก็ได้อย่างนี้อ่ะค่ะ
เรา งั้นขอดูแบบปกติหน่อยค่ะ แล้วเอาแบบไม่ใส่พริกมาที่นึงนะคะ
กต. ได๊ค่ะ(เสียงสูง) ทีหลังก็สั่งไม่ใส่พริกนะ ถ้าบอกไม่เผ็ดก้ได้แบบนี้แหละ
พอยำมา ปกติกับไม่เผ็ดไม่ต่างกันเลย(เราเป็นคนทานอาหารรสจัดมาก เผ็ดทุกมื้อ ยังร้องอ่ะ) แต่เราคนเดียวก็จะดูรำเอียง ใส่ร้าย
เราเลยยกทั้งสองจาน(ปกติและไม่เผ็ด)ไปให้น้องๆวัยฉกรรย์โต๊ะข้างๆลอง (เลือกโต๊ะนั้นเพราะเป้นหนุ่ม เห็นมีเบียร์ด้วย กระเพาะน้องๆน่าจะโอเค)
น้องชิมไปสามคน พูดเหมือนกันว่า ต่างที่ความเปรี้ยวพี่ แต่เผ็ดนี่ เท่ากันเลย
ตัดมาที่กุ้งค่ะ คือ กุ้งแค่๔ตัว แต่ทานไม่หมดอ่ะค่ะ (กุ้งไม่มีในบ่อ เพื่อนอยากเห็น อยากเลือก คืออด) บางตัวแข็ง บางตัวเนื้อเละ
เช็คบิลมา ครึ่งหมื่น!!!
ทิ้งเกินครึ่ง กินไม่ลง บริการเฮงซวย (เด็กเสิร์ฟผช.เดินตามออกมาขอโทษ บอกผมพูดไรไม่ได้ครับ เขาตำแหน่งสูงกว่า เป็นกัปตัน ผมเห็นแล้ว
เรื่องยำ แต่ทำไรไม่ได้) เพื่อนเรากินหน้าแดงเลย ด้วยความหิวและสั่งมาแล้วเลยฝืนกิน
พอเลย ครั้งเดียว เดินออกมาตัวเบาเลย รู้สึกเหมือนไปขอกินฟรี เหมือนไปรบกวน ทำอาหารส่งๆมา กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ช่าง ยังไงก็ต้องจ่าย
ของถ้าสั่งไปแล้ว แม้จะเพิ่งสั่ง ยังไม่ได้ทำก็ห้ามยกเลิก และต้องจ่าย
**อยากอัพรูปนะแต่ทำไม่เป็น เดี๋ยวจะพยายาม