อันนี้ พ่อตีเส้น ตามความกว้างยาว สนาม เอาสีมาทา ให้ผมฝึกทรงตัว ในบ้าน  ทำได้แค่นี้อะครับ ของจริงมันเป็นแท่นเนินปูนขึ้นไป  ผมละหวั่นใจภาวนาให้คุมใจตัวเองให้ขับขึ้นบนแท่นไปได้ นี่กลัวอารมณ์เดิมเข้ามา ยังตั้งหลักไม่ได้แล้วตก ทั้งที่ยังไม่ทันขึ้นแท่นปูนรถเสียจังหวะเบี้ยว ล้อตกนี่ซิ  
ผมค่อนข้างกังวลมากจริงๆกลัวจะอาย ถ้าสอบไม่ผ่านอีก
อีกอย่าง ครั้งก่อนๆคือผม ตกตั้งแต่ทางขึ้นเลย  ผมมีปัญหาการทรงตัวเลยพยายามฝึก เหมือนผีเข้าผีออกอะ ฝึกในบ้านก็กังวล
ว่าคนจะมองมาว่าเราทำอะไรขับรถวนไปวนมา  ผมพยายามทำตามคำแนะนำ ใช้เบรคหลัง ผ่านไม่ผ่านไม่ว่าแต่กลัว  ตอนเริ่มต้นแล้วยังไม่ขึ้นบนแท่นปูนนั่นคือข้อเสียของผมเลย ที่ผมตก ผมยังไม่ทันขึ้นบนแท่นเลย ผมจะต้องทำให้ผ่านให้ได้  อยากไปหัดฝึกตรงไหล่ทางแต่มันอันตรายอะครับ  อันนี้ได้แค่ฝึกทรงตัว จริงๆผมว่าผมทำได้นะ แต่ผมค่อนข้างกดดันตัวเองและคนดูในสนาม เพราะการสอบซ่อมคือ กรรมการสนาม จะให้คนซ่อมสอบคนแรกเลย มันยิ่งประหม่า ข้อเสียคือผมเกร็งเวลากดดันนี่ซิ คราวที่แล้วที่สอบตก  ทั้งที่เขาให้แก้ตัวถึง3รอบ ผมงี้รีบขับออกจากสนาม แทบไม่กล้าหันไปมองคนที่มาสอบ คนอื่นที่รอสอบเลย ผมอายมากๆ กลัวเขาหัวเราะว่าสอบไม่ผ่าน