เราคือผู้หญิงวัย16ปี มีนิสัยใจร้อน อารมณ์ร้อน เป็นคนที่รุนแรงทางด้านคำพูด มีอยู่วันหนึ่ง เรานั่งทำงานอยู่แต่เราทำผิดแม่เราเปิดประตูบ้านเข้ามาบ่นเราแล้วก็บ่นจนทำให้เราลำคาน เราปวดหัวมาก เราเลยบอกแม่ว่า ^ แม่หยุดเถอะ ^ แต่ทันใดนั้นพ่อของเราก็ว่าเราบอกว่าทำไมต้องขู่แม่แบบนี้แต่น้ำเสียงที่เราพูดนั้นมันเป็นน้ำเสียงที่เรียบและสงบมาก แต่พ่อกลับบอกเราว่าพูดแบบนั้นกับแม่ได้ไงเค้าเลี้ยงมาตั้งเท่าไหร่ อย่าคิดว่าเก่งแล้วจะเอาตัวรอดได้นะ ลูกไม่รักดี ลูกเนรคุณ ถ้าเก่งมากก็ไปเลย ออกไปเลย แล้วพ่อก็บอกเราไปขอโทษแม่ แต่ “ เราไม่ไป “ พ่อก็บ่นต่อว่า พวกที่เก่งๆตายมาเยอะแล้ว แล้วก็บ่นอีกสักพัก ทั้งบ้านก็เงียบแม่เดินเข้ามาให้บ้านแล้วบอกกลับเราว่า **แค่ลูกคนเดียวไม่เสียดายหรอก เลือดก้อนเดียวตัดทิ้งก็ได้**คำพูดพวกนี้ทำให้เราร้องไห้ไม่หยุดและสุดท้ายเราก็เดินหนี
เราเลยอยากรู้ว่าเราควรปรับนิสัยเรายังไงดี
อยากหยุดนิสัยตัวเอง