สวัสดีครับ, ตอนนี้ผมเป็นทหารที่สัตหีบ
ผมคบกับแฟนเมื่อวานครบรอบ 3 เดือนเพราะว่าผมไปทหารมั้ง เดือน 2 เดือนแรก ความรักเราดีมากเลยครับเธอรอผมช่วงนั้นผมฝึกด้วย กลับบ้านมาก็อยู่ด้วยกันแต่เมื่อไม่นานผ่านมา เมื่อประมาณสิ้นเดือนก่อน เดือนสิงหาคม ผมกลับค่ายเธอไปส่งผมสัปดาห์แรกผ่านไปปกติเราคุยกันปกติบอกรักกันคุยกันเปิดกล้องห่างกันแต่แล้วเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปก็ติดสายเธอบอกว่าคุยกับเพื่อน แล้วเธอก็บอกว่ายุ่ง ทำงานอยู่ไม่มีเวลา จนสิ้นเดือนที่ผ่านมา เดือนกันยายน ผมกลับมาหาเธอที่หอได้ไปหาเธอเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นจนไม่กี่วันที่ผ่านมาเราบอกเลิกกันแล้วเธอบอกว่าเธอมีคนใหม่ เธอบอกผมตีกรอบมากเกินไปเราอยากมีเวลาส่วนตัว จนผมได้ไปส่องเฟซเธอ มีผู้ชายคนอื่นมากดหัวใจกดเข้าไปดูในเฟซผู้ชายคนนั้น โปรไฟล์เพิ่งอัพได้ไม่กี่วันก่อนผมจะกลับ โปรไฟล์เป็นรูปผู้ชายคนนั้นใส่หมวก หมวกนั้นเหมือนที่อยู่ในห้องแฟนผมผมจับได้ แล้วผู้ชายคนนั้นก็จะพูดถึงประมาณว่า เป็นความสุขให้กันก็พอ แล้วก็ลงวันที่ 29 เดือนกันยายน ก่อนวันที่ผมกลับค่าย1วันผมจับได้ผมรู้ทุกอย่าง เธอบอกเธอมีจริง แต่ผมก็ยอม ผมยอมให้เธอมีอีกคนอื่น
จะมีใครก็ได้แต่อย่าทิ้งผมไปผมร้องไห้ เธอก็ไม่ฟังเธอบอกเหนื่อยเธอรู้สึกไม่เหมือนเดิมนั่นแหละ เธอบอกว่าเราคิดเองไปไกล ตอนนี้ผมออกจากFacebook ลบทิ้ง ผมกำลังไปขึ้นรถไฟตอนนี้ผมอยู่บนรถไฟ จะไปสระบุรีจะไปหาที่พักผ่อนใจเพื่อจะไปลืมเธอ ทำไมเขาทำกับผมได้ขนาดนี้ รักแท้แพ้ระยะทางจริงๆหรอรักแท้แพ้ระยะเวลา คนที่อ่านแล้วขอคำตอบด้วยนะครับตอนนี้ผมอยู่คนเดียวผมคิดมาก
อกหักเพราะเป็นทหาร
ผมคบกับแฟนเมื่อวานครบรอบ 3 เดือนเพราะว่าผมไปทหารมั้ง เดือน 2 เดือนแรก ความรักเราดีมากเลยครับเธอรอผมช่วงนั้นผมฝึกด้วย กลับบ้านมาก็อยู่ด้วยกันแต่เมื่อไม่นานผ่านมา เมื่อประมาณสิ้นเดือนก่อน เดือนสิงหาคม ผมกลับค่ายเธอไปส่งผมสัปดาห์แรกผ่านไปปกติเราคุยกันปกติบอกรักกันคุยกันเปิดกล้องห่างกันแต่แล้วเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปก็ติดสายเธอบอกว่าคุยกับเพื่อน แล้วเธอก็บอกว่ายุ่ง ทำงานอยู่ไม่มีเวลา จนสิ้นเดือนที่ผ่านมา เดือนกันยายน ผมกลับมาหาเธอที่หอได้ไปหาเธอเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นจนไม่กี่วันที่ผ่านมาเราบอกเลิกกันแล้วเธอบอกว่าเธอมีคนใหม่ เธอบอกผมตีกรอบมากเกินไปเราอยากมีเวลาส่วนตัว จนผมได้ไปส่องเฟซเธอ มีผู้ชายคนอื่นมากดหัวใจกดเข้าไปดูในเฟซผู้ชายคนนั้น โปรไฟล์เพิ่งอัพได้ไม่กี่วันก่อนผมจะกลับ โปรไฟล์เป็นรูปผู้ชายคนนั้นใส่หมวก หมวกนั้นเหมือนที่อยู่ในห้องแฟนผมผมจับได้ แล้วผู้ชายคนนั้นก็จะพูดถึงประมาณว่า เป็นความสุขให้กันก็พอ แล้วก็ลงวันที่ 29 เดือนกันยายน ก่อนวันที่ผมกลับค่าย1วันผมจับได้ผมรู้ทุกอย่าง เธอบอกเธอมีจริง แต่ผมก็ยอม ผมยอมให้เธอมีอีกคนอื่น
จะมีใครก็ได้แต่อย่าทิ้งผมไปผมร้องไห้ เธอก็ไม่ฟังเธอบอกเหนื่อยเธอรู้สึกไม่เหมือนเดิมนั่นแหละ เธอบอกว่าเราคิดเองไปไกล ตอนนี้ผมออกจากFacebook ลบทิ้ง ผมกำลังไปขึ้นรถไฟตอนนี้ผมอยู่บนรถไฟ จะไปสระบุรีจะไปหาที่พักผ่อนใจเพื่อจะไปลืมเธอ ทำไมเขาทำกับผมได้ขนาดนี้ รักแท้แพ้ระยะทางจริงๆหรอรักแท้แพ้ระยะเวลา คนที่อ่านแล้วขอคำตอบด้วยนะครับตอนนี้ผมอยู่คนเดียวผมคิดมาก