เป็นหนังที่โคตรของการรอคอยของใครหลายๆ คน รวมทั้งผมด้วย กับการเอาเรื่องราวของวายร้ายตลอดการของค่าย DC มาตีแผ่ในอีกด้านให้ออกมาเป็นเรื่องราวของชายที่ชื่อ Arthur Fleck หรือชายคนหนึ่งก่อนจะกลายร่างเป็นจอมวายร้าย Joker ซึ่งหลายๆ เสียงออกมาพูดในทำนองที่ว่า หนังดูแล้วหดหู่ ซึมเศร้า อาจจะก่อให้เกิดปัญหาทางสังคม แต่สำหรับผมคิดแตกต่างออกไป ผมไม่คิดว่าหนังเรื่องนี้จะก่อให้เกิดปัญหาพวกนั้นนะ เพราะเท่าที่ดู มันคือหนังที่ดีมากเรื่องหนึ่งซึ่งตีแผ่สังคมและคนรอบข้างของชายผู้มีปัญหาทางจิต ซึ่งปัจจัยที่หนังพูดถึง มันคือองค์ประกอบที่ก่อให้เกิดเรื่องราวต่างๆ ในหนังเรื่องนี้
 

เรื่องราวของ Arthur Fleck ผู้ชายที่ต้องใช้ชีวิตอย่างฟันฝ่าในสังคมที่มีความแตกแยกใน Gotham เขาเป็นตัวตลกรับจ้างรายวันและอยากเป็นนักแสดงตลกสแตนอัพในช่วงค่ำคืน แต่กลับต้องพบกับเรื่องตลกที่เกิดขึ้นกับตัวเอง.. เขาต้องใช้ชีวิตวนเวียนอยู่ท่ามกลางความเมินเฉยและความโหดร้ายทารุณ รวมไปถึงการที่เขาอุทิศชีวิตของเขาให้กับการดูแลแม่ผู้เป็นที่รักที่กำลังเจ็บป่วย ตลอดชีวิตเขามองหาความรักจากผู้เป็นพ่อที่เขาไม่เคยได้รับมาก่อน แต่แล้วกลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่ทำให้ความจริงบางปรากฏขึ้น ตามมาด้วยความบ้าคลั่งและการตัดสินใจที่ทำให้เกิดเรื่องร้ายๆ ตามมา Arthur จึงเลือกตัดสินใจตอบโต้อย่างรุนแรงในหลายเหตุการณ์จนกลายเป็นเรื่องราวที่น่าศึกษาของตัวละครที่มีความอดทนกล้าหาญรายนี้
 

หนังเริ่มต้นด้วยตัวละครที่ไม่มีที่มาที่ไปตัวหนึ่ง กับความไม่มีตัวตนในสังคมที่มีแต่การกดขี้ข่มเหงกันตลอดเวลา ซึ่งเราจะไม่รู้ถึงประวัติของตัวละครตัวนี้สักเท่าไหร่ แต่หนังจะบอกเล่าถึงสิ่งต่างๆ รอบกายที่คอยกดดัน กดขี่ตัวละครตัวนี้ให้จมดิ่งลงไปสู่จุดที่ลึกที่สุดที่อยู่ในจิตใต้สำนึกจนสุดท้ายกลายเป็นการไปจุดชนวนระเบิดที่ตัวละครพยายามจะกลบฝังมันเอาไว้จนปะทุออกมาแบบสุดโต่ง
 

ประเด็นของหนังพยายามจะโฟกัสไปที่เรื่องราวแย่ๆ ในสังคมของเมือง Gotham ที่หน้าฉากทุกคนมีรอยยิ้ม แต่หลังฉากมีแต่ความเน่าเฟะมอบให้กัน โดยเฉพาะสังคมที่ Arthur ต้องเผชิญในทุกๆ วัน มันมีทั้งความแก่งแย่งชิงดี ความแบ่งแยกชนชั้น ความไม่จริงใจ และความดูถูกเหยียดหยามประเคนเข้ามาสู่ตัวคนในสังคม โดยเฉพาะกับคนอย่าง Arthur ที่มีระเบิดเวลอยู่ภายใต้ตัวตนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มันจึงไม่ยากที่คนอย่าง Arthur จะลุกขึ้นมาทำอะไรที่บ้าคลั่งเหมือนในหนัง
 

ผมว่าต้องชมคนเขียนบทหนังเรื่องนี้ Scott Silver และผู้กำกับ Todd Phillips เป็นอย่างสูงที่รวมเอาประเด็นความเป็นชายที่ชื่อ Arthur Fleck มาตีแผ่ให้โลกรู้จักเข้ามากกว่าความเป็นจอมวายร้ายหน้ายิ้มที่ชื่อ Joker โดยเฉพาะการจับประเด็นต่างๆ ที่มันสั่งสม หมักหมม อยู่ในตัวตนของชายคนที่ แล้วค่อยๆ ตีมันให้แผ่ออกมาเหมือนตีไข่ใส่ส่วนผสมจนถึงช่วงพีคที่ทุกอย่างมันเหมือนแน่นจนไม่สามารถใส่เข้าไปในภาชนะได้อีก และระเบิดตูมออกมา 
 

ซึ่งส่วนประกอบหลักของหนังเรื่องนี้ ต้องหนีไม่พ้นชายที่ชื่อ Joaquin Phoenix คนนี้แน่นอน กับการแสดงที่เรียกได้ว่าเป็น Masterpiece อีกเรื่องของเขา ทุกฉากที่หัวเราะด้วยแววตาและสีหน้าที่เศร้าหมอง ไม่รู้ว่าพี่แกทำได้ยังไง มันดูออกอย่างชัดเจนว่าการหัวเราะนั้นคือการหัวเราะด้วยความทุกข์อย่างแท้จริง รวมไปถึงการสวมวิญญาณ Arthur Fleck ที่เสมือนจะมีคนแบบนี้จริงๆ ในสังคมอยู่อีกมามกมาย Joaquin สามารถแสดงออกถึงความกดดัน ความต่ำต้อย ความโหยหาความรัก ความจิตหลอน และความโรคจิตได้อย่างยอดเยี่ยม มีลุ้นรางวัลใหญ่เลยล่ะครับ
 

สำหรับ Joker ผมไม่อยากให้มองไปถึงประเด็นว่าหนังจะก่อให้เกิดอาการซึมเศร้า เพราะหนังมันมีความบันเทิงมากมายให้เราเข้าไปเสพย์ หนังดีมาก ทั้งเนื้อเรื่อง การเล่าเรื่อง และการแสดงของตัวเอก มันคือการแสดงให้เห็นถึงสังคมที่แบ่งแยกชนชั้น และความกดดันของสิ่งรอบข้างที่มีต่อคนที่เป็นโรคจิตโดยพื้นฐาน มันมีความ Dark และ Drama แต่เชื่อเถอะ มันไม่ได้หดหู่ขนาดนั้นหรอก มีหนังเรื่องอื่นที่ดูแล้วหดหู่กว่านี้อีกเยอะ

ฝากเพจเกี่ยวกับหนังเล็กๆ ด้วยนะครับ สามารถเข้ามาพูดคุยกันได้ครับ >>> https://www.facebook.com/DooNangGunMai