เราอายุ 21 แฟนอายุ 22 คบกันมาได้ 8 ปีแล้ว เราคบกับแฟนมาตั้งแต่มัธยมต้นแต่ช่วงหลังมานี้ เค้าบอกกับเราว่าเค้าอยากลองคุยกับคนอื่น อยากเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เค้าอยากลองใช้ชีวิตโสดดูบ้าง เวลาที่เค้าไปเที่ยวกับเพื่อน เราแอบเช็คโทรศัพท์ดู จะเห็นว่าเค้าได้คนคุยกับมาทุกครั้ง เค้ามักจะบอกว่าเค้าโสด หรือไม่ก็บอกว่าไม่ได้คุยกับแฟนแล้ว ทั้งๆที่ก็อยู่กับเราทุกวัน แต่การทีาเค้าคุยกับคนอื่นนี้ เค้าไม่ได้ปิดบังเรานะ บางครั้งเค้าก็บอกกับเราเองเลยว่าเค้าคุยกับคนนี้นะ ซึ่งเราก็ไม่โอเคอยู่แล้ว ก็ทะเลาะกันไปพักนึง เค้าก็เลยเลิกคุยกับคนนั้น แต่พอไปเที่ยวกับเพื่อนอีก ก็กลับมาคุยกับคนนั้นอีก วนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ เรารู้สึกเหนื่อย บางครั้งก็ต้องแอบร้องไห้คนเดียว นอนร้องไห้อยู่ข้างๆเขา แต่เขากลับหลับไปโดยไม่รู้สึกอะไรเลย บางครั้งเราก็คิดอยากจะเลิกๆไปซะ แต่มันก็ทำไม่ได้ เราเลิกไม่ได้ เราไม่อยากให้เขาไป เรากลัวเราอยู่ไม่ได้ เพราะตั้งแต่มัธยมจนถึงปัจจุบันเรามีเขาอยู่ในชีวิตประจำวันตลอด เราคิดภาพที่เขาเลิกกับเราแล้วไปคบผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ อาจเพราะเราเสียดายเวลาด้วย พอเขากลับมาดีกับเรา เราก็หายตลอด ความโกรธความเกลียดมันก็หายไป เราอยากจัดการกับความรู้สึกเราให้เด็ดขาดแต่มันทำไม่ได้สักที เราอยากรู้ว่สผู้ชายเมื่อมีแฟนอยู่แล้วทำไมถึงไม่พอสักที ทำไมต้องตามหาคนนั้นคนนี้ ไม่สงสารคนที่นั่งรอนั่งเป็นห่วงอยู่บ้านทุกๆวันบ้างหรอ ?
รัก 8 ปี เสียดายดีไหม?