ถ้าคุณเป็น อาเธอร์ ก่อนที่กลายจะเป็น Joker คุณจะเตือนสติ/มีวิธีพยุงตัวเองยังไงบ้างครับ [สปอย]
ก่อนไปดูก็พอเดาคร่าวๆว่าสุดท้ายคงจบแบบเดิม แต่ก็ลุ้นๆว้าอาจจะจบแบบใหม่ได้
ระหว่างดูก็ลุ้นเอาใจช่วยอาเธอร์ตลอดทางว่า
เห้ย มิงต้องทำได้สิ
เห้ย เค้าร้ายลับหลังมาแต่เราไม่ต้องร้ายกลับสิ
เห้ย เชื่อมั่นในความดีสิ
เห้ย อย่าหมดหวัง อีกนิดเดียว
เห้ยโอกาสมาแล้ว มาช้าแต่ก็ยังมา ทำให้ดี ถูกจับทีหลังก็ค่อยว่ากัน
แต่หนังก็ pain เหลือคณา ตามปัจจัยรอบๆตัวพระเอก ให้ความหวังแล้วก็ทำลายความหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนดูเหมือนเหตุการณ์อะไรที่คนเราไม่อยากเจอก็เอามาให้พระเอกเจอหมด
คำถามคือ สมมติว่าเราเจอเหตุการณ์พวกนี้ล่ะ เราจะทำยังไง
สมมติว่าเราไม่มีใครที่เชื่อว่าเราทำได้
ไม่มีใครที่คอยให้กำลังใจ
มีแต่คนกลั่นแกล้ง บูลลี่
เจอเจ้านายที่ไม่เชื่อคำพูดของเรา
เจอแต่คนร้ายลับหลัง
เจอแต่คนที่เห็นเราเป็นตัวตลกแบบหัวเราะเยาะ แม้กระทั้งคนที่เราชื่นชมเค้าก็ตาม
เจอจิตแพทย์ที่ควรจะฟังเราแต่ก็ไม่ฟังเรา
ไม่มีใครเข้าใจเราเลย!!! รู้สึกไม่มีตัวตน
คุณจะคิดยังไง ทำยังไงครับ หรือบอกตัวเอง/Heal ตัวเองยังไงครับ?
ถ้าคุณเป็น Joker คุณจะทำยังไงบ้างครับ [สปอย]
ก่อนไปดูก็พอเดาคร่าวๆว่าสุดท้ายคงจบแบบเดิม แต่ก็ลุ้นๆว้าอาจจะจบแบบใหม่ได้
ระหว่างดูก็ลุ้นเอาใจช่วยอาเธอร์ตลอดทางว่า
เห้ย มิงต้องทำได้สิ
เห้ย เค้าร้ายลับหลังมาแต่เราไม่ต้องร้ายกลับสิ
เห้ย เชื่อมั่นในความดีสิ
เห้ย อย่าหมดหวัง อีกนิดเดียว
เห้ยโอกาสมาแล้ว มาช้าแต่ก็ยังมา ทำให้ดี ถูกจับทีหลังก็ค่อยว่ากัน
แต่หนังก็ pain เหลือคณา ตามปัจจัยรอบๆตัวพระเอก ให้ความหวังแล้วก็ทำลายความหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนดูเหมือนเหตุการณ์อะไรที่คนเราไม่อยากเจอก็เอามาให้พระเอกเจอหมด
คำถามคือ สมมติว่าเราเจอเหตุการณ์พวกนี้ล่ะ เราจะทำยังไง
สมมติว่าเราไม่มีใครที่เชื่อว่าเราทำได้
ไม่มีใครที่คอยให้กำลังใจ
มีแต่คนกลั่นแกล้ง บูลลี่
เจอเจ้านายที่ไม่เชื่อคำพูดของเรา
เจอแต่คนร้ายลับหลัง
เจอแต่คนที่เห็นเราเป็นตัวตลกแบบหัวเราะเยาะ แม้กระทั้งคนที่เราชื่นชมเค้าก็ตาม
เจอจิตแพทย์ที่ควรจะฟังเราแต่ก็ไม่ฟังเรา
ไม่มีใครเข้าใจเราเลย!!! รู้สึกไม่มีตัวตน
คุณจะคิดยังไง ทำยังไงครับ หรือบอกตัวเอง/Heal ตัวเองยังไงครับ?