เรื่องที่กำลังจะกล่าวต่อไปนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่ของคนใกล้ตัวเราเอง เรื่องมีอยู่ว่าแม่ของเอ(นามสมมุติ) มีลูก 4 คนคนโตแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว เอเป็นคนที่สอง และคนที่สามสี่เป็นแฝด แฝดคนพี่ทำงานแล้วแฝดคนน้องยังเรียนอยู่มัธยม แม่ของเอเป็นซิงเกิลมัมที่แปลกมาก เธอมีอาชีพค้าขายขายของตามตลาดนัดทั่วๆไป

จุดแปลกอยู่ตรงที่เอจะได้รับเงินจากทางฝั่งพ่อวันละสามร้อยบาทในหนึ่งอาทิตย์จะมีวันที่ไม่ได้สองวันตกอยู่ที่ สัปดาห์ละ 1500 บาทซึ่งเอจะให้แม่ทุกวันวันละ100 บาทบางวันก็ 200 บาท แรกเราก็มองว่าปกตินินา เป็นลูกให้เงินแม่ แต่พอสนิทกันมากขึ้น เริ่มรู้เยอะขึ้น แม่ของเอไปกู้เงินรายวันที่ต้องจ่ายรายวันเยอะๆ. ทำให้เงินไม่พอหมุน อยู่มาวันนึง ให้เอมาขอยืมเงินเรา 500 บอกว่าฝนตกขายของไม่ได้ เราก็ให้ไป ไม่เกินอาทิตย์ แม่เอขอคุยกับเรา และเริ่มพูดขอยืมเงินเราไปลงทุน ไม่มีของจะขายเงินที่หามาได้ก็ส่งรายวันหมด และบอกเราว่าจะครบแล้วไม่อยากไปกู้เพิ่ม เราก็ให้ไปอีก 2000 บาท ซึ่งเอลำบากใจมากมาพูดกับเราแม่คงไม่มีคืนให้ ทำไมไม่บอกไปว่าไม่มี แต่เราตอบไปว่ายืมคือยืมถ้ายืมแล้วไม่คืนเราก็ถือว่า 2500 นั้นเป็นก้อนสุดท้าย

และแล้วเราก็ไม่ได้คืน และแม่ของเอก็ยังให้เอไปหายืมแบบนี้เรื่อยๆ ทั้งแฟนเก่าเอ ทั้งแฟนเอ คือจริงๆรายละเอียดมีเยอะมากแต่เราเล่าไม่ค่อยเก่งค่ะ

มีครั้งนึงเอนั่งเล่นเกม. อยู่ดีๆเอก็หายไปเราเลยโทรไปถามเอบอกว่าวันนี้พ่อไม่โอนมาไม่ได้ใหตังแม่ แม่เลยปิดไม่ให้ใช้ Wi-Fi  เราก็แบบเอิ่ม แบบนี้ก็มีด้วยหรอ

แม่เราก็ไม่เป็นแบบนี้เราทำงานแม่เราไม่เคยขอตังเราเลย แบบต่อให้เขาไม่มีเขาก็ไม่พูด เราไม่เคยเจอเราเลยรู้สึกแปลกๆ  เคยพูดนะว่าเพราะเอให้เขาตามใจเขาไปหรือเปล่า เลี้ยงได้นะแม่อ่ะแบบถ้าเขาไม่มีกินแต่อย่าสปอยแม่คือเหมือนให้ง่ายๆ ขอเท่าไหร่ก็ให้หรือเปล่า แต่เอตอบเรามาว่า ไม่ใช่แม่เราเราก็เลยพูดได้ มานั่งนึกถ้าเป็นแม่เรา มาขอทีละพันสองพัน ทั้งๆที่ให้ทุกวัน วันละร้อยสองร้อยเราจะไหวไหมและเราจะทำยังไง

ถ้าแท็กผิดห้องขออภัย