จริงๆผมก็ไม่ใช่คนที่หวั่นไหวกับคำพูดของใครง่ายๆนะครับ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ทำไมถึงเอาออกจากความคิดไม่ได้
ผมเป็นเกย์ครับ อายุก็ 25+ แล้ว หน้าตาถ้าเทียบเป็นเกรดก็คงอยู่ที่ประมาณ C+ มั้ง 55 โสดครับ ซึ่งช่วงนี้ค่อนข้างมีความกังวลกับอนาคตเรื่องคู่ ประมาณนึง 
คือตอนนี้ก็อยู่คนเดียวได้นะคับไม่ได้ดราม่าอะไร ยังไม่ได้คิดว่าจะต้องไขว่คว้าแต่ก็ไม่ได้ปิดกั้น แต่แค่คิดว่าต่อไปเราจะใช้ชีวิตยังไงถ้าต้องอยู่คนเดียว ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้เลยครับ แต่มีช่วงนึงก่อนนี้ผมเกิดอุบัติเหตุเกี่ยวกับกล้ามเนื้อขาทำให้เดินไม่ได้ โมเม้นตอนนั้นมันไม่รู้จะโทรหาใครจริงๆนะครับ ครอบครัวก็อยู่คนล่ะจังหวัด เพื่อนเค้าก็ต้องทำงาน บางคนมีครอบครัวแล้ว ซึ่งจริงๆถ้าบอกเค้าก็มาดูแลแหละแต่มันเป็นความรู้สึกลำบากใจที่จะรบกวน มันเลยเป็นจุดนึงที่ทำให้เริ่มคิดเรื่องนี้ ถามตัวเองว่าเอ่อหรือเราควรจะมีแฟนนะ? ไม่ใช่ไม่เคยมีนะครับ แต่มันก็มีหลายโมเม้นที่ผมไม่ชอบเวลามีแฟน ( ดูเรื่องเยอะเนอะ 555 ) และผมก็มาถามตัวเองว่าทำไมผมถึงไม่มีแฟนนะ ทำไมไม่มีใครกล้าเข้าหาเราจริงจังเลย หรือบางทีเวลาเราแสดงออกว่าเรารู้สึกดีกับใครเค้าก็ไม่ได้รังเกียจเราแต่เค้าไม่เลือกเรา ผมเลยถามตัวเองมาสักพักและว่าคนอื่นเวลาเค้ามองเข้ามาหาผมเค้ามองผมยังไง จนกระทั้งวันนี้ ( เข้าเรื่องสักที )
ผมได้ไปทานข้าวที่ร้านเหล้ากับเพื่อน และเพื่อนของเพื่อนกลุ่มนึง รวมๆกันก็ 8 คน อ่อเพื่อนผมก็เป็นเกย์นะครับ และผมมีโอกาสได้เจอเพื่อนของเพื่อนคนนึงสมมุติว่าชื่อ A ละกัน ย้ำว่าเพิ่งเจอกันครั้งแรก! A เค้าก็ถามว่าผมกับเพื่อนเป็นแฟนกันรึเปล่า เพื่อนก็ตอบไปว่าไม่ใช่ เป็นเพื่อนกัน และ A เค้าก็พูดมาว่า ดีแล้วเพราะแค่เจอผมก็ดูรู้แล้วว่าเป็นคนเจ้าชู้ ตอนนั้นผมฟังก็รู้สึกงงๆนะ ว่าตัดสินจากอะไร แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรก็สนุกไปตามบรรยากาศจนร้านปิด ทุกคนก็พากันไปเข้าห้องน้ำก่อนจะแยกกันกลับเพราะเดี๋ยวต้องขึ้นรถแยกย้ายและบางคนอยู่ไกล ตอนยืนอยู่หน้าห้องน้ำผมก็ถาม A ว่า ดูจากอะไรที่ว่าผมเจ้าชู้ เค้าก็พูดว่า เค้าอะเซนท์แรง แค่มองตาตอนแรกก็รู้แล้ว ว่าผมอะเจ้าชู้ ร่าน ถ้ามีแฟนก็นอกใจแฟน ตอนฟังแว๊ปแรกนี่หน้าชาเลยครับ มันเหมือนโยงไปเรื่องที่เรากังวลอยู่พอดีว่าสายตาคนอื่นเค้ามองเรายังไง ซึ่งผมเข้าใจนะว่าเราบังคับสายตาและความคิดใครไม่ได้ ไม่ได้เลย ทุกคนมีอดีต สังคม และมุมมองความคิดต่างกัน และรู้ด้วยว่าคนเรามักจะมองคนอื่นผ่านตัวตนของตัวเอง แต่ผมก็เอามันออกจากหัวไม่ได้เลยครับเลยต้องมาพิมพ์ระบายอยู่แบบนี้ ผมรู้สึกว่ามันไม่แฟร์กับผมอะ ผมอาจจะไม่ใช่คนที่ดีกว่าคนอื่น แต่ในเรื่องที่เค้ามองผมแบบนั้นผมไม่เคยทำจริงๆ ทำไมคนเราถึงต้องตัดสินกันง่ายๆแบบนี้ด้วย ผมเจอหน้าเค้าไม่ถึง 4 ชม. คุยกันรวมๆประโยคแล้วไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ แต่พอได้ยินคำพูดแบบนั้น มันก็รู้สึกนอยส์ จนปล่อยผ่านไปเฉยๆไม่ได้เลยครับ

ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะครับ หวังว่าทุกคนจะมีโอกาสได้เจอเรื่องราวดีๆมากกว่าผม