คือเราอยากมีลูกมากกกก แต่งงานมาหลายปีแต่ไม่มีลูก หาหมอไปหลายที่แล้ว ฝังตัวอ่อนก็ไม่สำเร็จสักที จนเราป่วยเป็นซึมเศร้าไปพักใหญ่ จนหมอที่รักษาเราคนสุดท้ายพูดกับเราว่า..ก็ทำทุกวิธีที่ทำได้แล้วนะคะ ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ว!! เราเลยถอดใจกับการตั้งท้องเอง เลยคิดว่าจะรับเด็กทารกที่กำพร้ามาเลี้ยงเป็นลูกแทน

ติดที่ว่าสามีไม่ยอม ยืนยันว่าจะไม่เลี้ยงลูกคนอื่นเป็นลูกตัวเองแน่ๆ
เราเลยคิดว่า..งั้นหย่ากันแล้วแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเองน่าจะดีกว่าไหม??

ต้องอธิบายก่อนว่า ชีวิตคู่ของเราไม่แย่นะคะ เพียงแต่มันนิ่งมาก อยู่กันเหมือนเพื่อนมากกว่า ต่างคนมีกิจกรรมที่สนใจไม่เหมือนกัน เวลาว่างต่างก็ไปทำกิจกรรมที่ชอบกับเพื่อนฝูงของตัวเอง (เพราะชอบไม่เหมือนกัน) เงินทองก็กระเป๋าใครกระเป๋ามัน ต่างคนต่างมีรายได้ในระดับที่ดูแลตัวเองได้ บ้านก็มีคนละหลัง (แต่งงานแล้วมาอยู่ด้วยกัน อีกหลังปล่อยเช่าไป) รถก็มีคนละคัน
ยิ่งไม่มีลูกยิ่งรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันราบเรียบ เป็นกราฟนิ่งๆ ไม่มีอะไรที่ผูกเราไว้ด้วยกัน แต่เราไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ อยู่ด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน พูดคุยแชร์ทุกข์สุข ตื่นเช้ามาต่างคนต่างไปทำงานของตัวเอง

เราเลยคิดว่า..เมื่อจุดหมายไม่เหมือนกัน (เราอยากมีลูกมาก และทำทุกวิธีที่จะพยายามมีให้ได้ อยากหาญาติมาอุ้มบุญแทน แต่สามีไม่ยอม อยากอุปการะเด็กมาเลี้ยง สามีก็ไม่ยอม)
ถ้าเราจะขอสามีหย่าเพราะเรื่องนี้ อยากขอความคิดเห็นเพื่อนๆคนอื่นหน่อยค่ะ