คุณคงเกิดไม่ทันยุคไร้อินเตอร์เน็ต สมัยก่อนแผนที่อยู่ที่ปากครับ ก่อนไปไหนต้องถามคนในบ้าน เพื่อน หรือคนรอบตัว
ว่าไปแถวนั้นแถวนี้มีจุดสังเกตอะไร ซอยไหนอยู่ตรงไหน พอไปถึงปลายทางแล้วบางทีหาจุดไม่เจอก็ไปถามคนแถวนั้นอีกที

ส่วนจุดกลับรถ ซอยลัด ถนนวันเวย์ มันต้องไปงมเอาหน้างานนั่นแหละ ถ้าขับรถบ่อยๆ(ไม่เกี่ยวหรอกว่ากี่ปี)มันจะพอจับทางได้
เช่นจุดกลับรถ ถ้าเป็นถนนสามเลนธรรมดาส่วนมากมันก็กลับเลนขวาปกติ ถ้าเป็นถนนสี่เลนก็จะต้องชิดซ้ายวนขึ้นเกือกม้า
ถ้าเป็นถนนวันเวย์ก็ดูชาวบ้านเขาขับกัน แต่ก็มีเหมือนกันที่บางจังหวะเราไม่รู้แล้วหลงไปคันเดียว ตำรวจเรียกก็มี
เรื่องนี้มันไม่มีอะไรตายตัว ป้ายบอกทางบนถนนประเทศเราก็งง อย่างที่บอกแหละครับว่าต้องไปงมเอาหน้างาน

ขับเลยหรือหลงเป็นเรื่องปกติ ไปกลับรถหรือไปวนมาหลายสิบกิโลทั้งที่เป็นเขตไม่ไกลบ้านตัวเองผมก็เคย
เพราะถนนบางเส้นเราไม่ได้ขับไปบ่อยแม้ว่าจะไม่ไกลก็ตาม

ทุกวันนี้มีแมพให้ดูก็มองภาพคร่าวๆก่อนเดินทาง ส่อง google street จะช่วยได้เยอะ
แต่สิ่งสำคัญคืออย่าสักแต่ขับไปดูไป หรือเวลาจะเลยแล้วเบรคเอาเฉยๆแล้วเบี่ยงปาดคนอื่นเขา
ขับเลยก็คือเลย ไปหาที่กลับรถวนมาได้ อย่าใช้พฤติกรรมที่สุ่มเสี่ยงให้เกิดอุบัติเหตุต่อผู้ร่วมท้องถนน