ฟังเหตุผลผมก่อนนะครับ ไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องถึงขนาดมาถามทุกท่านในพันทิป แต่มันก็อัดอั้นนะครับ
ผมกับแฟนคนกับกันมา ด้วยระยะทางความรักของเรามันมากถึง 500 กิโล ดังนั้นสิ่งที่คลายความคิดถึงกันได้มากที่สุดก็คงไม่พ้นการ วีดีโอคอล และมันก็ดำเนินมาอย่างนั้นตลอดๆ จนตัวผมเองเริ่มเอะใจในความเปลี่ยนแปลงที่มันเกิดขึ้น พักหลังเราคอลกันก็จริงแต่คุยกันได้ไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ... เค้าหลับใส่ผม การนอนของเค้า1 - 3 ชม.ถือเป็นการงีบพักผ่อน ซึ่งผมก็เข้าใจว่าคงเหนื่อยด้วยภาระงานในแต่ละวัน แต่! ก่อนหน้าจะคอลกัน เค้าก็ดูตอบแชทเพื่อนปกติ ดูyoutube เล่นเกม ทำอะไรต่อมิอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ได้แสดงออกถึงความเหนื่อยล้าเลยซักนิด เอาง่ายๆไม่เห็นอยากนอนเลย.. จนมาคอลกัน ซักถาม คุยกันนับนาทีได้แค่ 3-5 แล้วก็ตัดบทหลับ..
ไอเรานี่โหยย แค่เจอหน้าอยากคุยอยากถาม สารทุกข์ในหนึ่งวัน เป็นยังไงเหนื่อยป่าว กินข้าวกับอะไรมา วันนี้เป็นไง .. แต่เค้าดูไม่ค่อยอยากจะคุยกับผมด้วยซ้ำ ผมคิดถึงเค้าทุกวัน เพราะช่วงงานเราแทบไม่มีเวลาคุยกันเลย ก็มีแค่ช่วงเนี้ยะ มันเลยทำให้ความคิดของผมมันพาลว่า เห้ยไม่อยากคุยกันเลยหรอ คุยแล้วมันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอวะ แต่พอผมลองไม่คอลไป แค่พิมพ์ถามไถ่อยู่ช่วงนึง กลับบอกว่าผมเปลี่ยนไป ไม่อยากจะคอลหากันแล้วหรอ ดูเฉยชานะ แล้วบอกใจไม่ดีเลย กลัวถูกทิ้ง เห้ย.. แล้วตอนคอลไม่เห็นจะสนใจกันซักนิด ถามไปก็ตอบมาแบบ เรื่อยๆอะ แล้วก็วกไปตอบแชท แล้วก็หลับใส่เลย จะให้ผมทำไงล่ะ ผมอึดอัดจนต้องขอวางบางที เพราะปกติถ้าเค้าหลับผมก็จะเฝ้าเค้าอยู่ตลอดจนตื่น ผมก็เหนื่อยใจ น้อยใจเป็นเหมือนกันนะครับ แค่อยากให้แคร์กันบ้าง ห่างกันขนาดนี้ก็โคตรแย่จะตายอยู่แล้ว นึกถึงใจเค้าตลอดทั้งการพูด การกระทำ แต่เหมือนมันไร้ค่าสำหรับเค้า ผมเก็บมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องนี้ หรือเรื่องอื่นใดก็ตาม เพราะไม่อยากทะเลาะ การทะเลาะกันของเราไม่ใช่การขึ้นเสียง ตวาด หรืออะไรที่ใช้อารมณ์รุนแรง แต่มันจะเต็มไปด้วยความอึดอัด ต่างคนต่างนอยด์ บางทีที่ผมพลั้งทำอะไรผิดไป เค้าจะบอกผม ไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำกับคนอื่น.. แต่ไอสิ่งที่เค้าไม่ชอบอ่ะ เค้ากลับมาทำกับผม เอ๊า แล้วผมต้องทำยังไงล่ะ ทำดีต่อไปเรื่อยๆ เก็บความรู้สึกเอาไว้เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง งั้นหรอครับ หรือจริงๆแล้วทั้งหมดทั้งมวลมันคือความเยอะของผม..??
คอลอยู่ดีๆ แล้วหลับใส่??
ผมกับแฟนคนกับกันมา ด้วยระยะทางความรักของเรามันมากถึง 500 กิโล ดังนั้นสิ่งที่คลายความคิดถึงกันได้มากที่สุดก็คงไม่พ้นการ วีดีโอคอล และมันก็ดำเนินมาอย่างนั้นตลอดๆ จนตัวผมเองเริ่มเอะใจในความเปลี่ยนแปลงที่มันเกิดขึ้น พักหลังเราคอลกันก็จริงแต่คุยกันได้ไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ... เค้าหลับใส่ผม การนอนของเค้า1 - 3 ชม.ถือเป็นการงีบพักผ่อน ซึ่งผมก็เข้าใจว่าคงเหนื่อยด้วยภาระงานในแต่ละวัน แต่! ก่อนหน้าจะคอลกัน เค้าก็ดูตอบแชทเพื่อนปกติ ดูyoutube เล่นเกม ทำอะไรต่อมิอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ได้แสดงออกถึงความเหนื่อยล้าเลยซักนิด เอาง่ายๆไม่เห็นอยากนอนเลย.. จนมาคอลกัน ซักถาม คุยกันนับนาทีได้แค่ 3-5 แล้วก็ตัดบทหลับ..
ไอเรานี่โหยย แค่เจอหน้าอยากคุยอยากถาม สารทุกข์ในหนึ่งวัน เป็นยังไงเหนื่อยป่าว กินข้าวกับอะไรมา วันนี้เป็นไง .. แต่เค้าดูไม่ค่อยอยากจะคุยกับผมด้วยซ้ำ ผมคิดถึงเค้าทุกวัน เพราะช่วงงานเราแทบไม่มีเวลาคุยกันเลย ก็มีแค่ช่วงเนี้ยะ มันเลยทำให้ความคิดของผมมันพาลว่า เห้ยไม่อยากคุยกันเลยหรอ คุยแล้วมันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอวะ แต่พอผมลองไม่คอลไป แค่พิมพ์ถามไถ่อยู่ช่วงนึง กลับบอกว่าผมเปลี่ยนไป ไม่อยากจะคอลหากันแล้วหรอ ดูเฉยชานะ แล้วบอกใจไม่ดีเลย กลัวถูกทิ้ง เห้ย.. แล้วตอนคอลไม่เห็นจะสนใจกันซักนิด ถามไปก็ตอบมาแบบ เรื่อยๆอะ แล้วก็วกไปตอบแชท แล้วก็หลับใส่เลย จะให้ผมทำไงล่ะ ผมอึดอัดจนต้องขอวางบางที เพราะปกติถ้าเค้าหลับผมก็จะเฝ้าเค้าอยู่ตลอดจนตื่น ผมก็เหนื่อยใจ น้อยใจเป็นเหมือนกันนะครับ แค่อยากให้แคร์กันบ้าง ห่างกันขนาดนี้ก็โคตรแย่จะตายอยู่แล้ว นึกถึงใจเค้าตลอดทั้งการพูด การกระทำ แต่เหมือนมันไร้ค่าสำหรับเค้า ผมเก็บมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องนี้ หรือเรื่องอื่นใดก็ตาม เพราะไม่อยากทะเลาะ การทะเลาะกันของเราไม่ใช่การขึ้นเสียง ตวาด หรืออะไรที่ใช้อารมณ์รุนแรง แต่มันจะเต็มไปด้วยความอึดอัด ต่างคนต่างนอยด์ บางทีที่ผมพลั้งทำอะไรผิดไป เค้าจะบอกผม ไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำกับคนอื่น.. แต่ไอสิ่งที่เค้าไม่ชอบอ่ะ เค้ากลับมาทำกับผม เอ๊า แล้วผมต้องทำยังไงล่ะ ทำดีต่อไปเรื่อยๆ เก็บความรู้สึกเอาไว้เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง งั้นหรอครับ หรือจริงๆแล้วทั้งหมดทั้งมวลมันคือความเยอะของผม..??