วัดป่า...มหาสนุก 40
( เล่าจากเรื่องจริง แต่ให้อ่านเป็นนิยาย...อย่าอ่านเอาเรื่อง นะครับ )
ผมได้เล่าเหตุการณ์บางอย่างไปแล้วว่า...
เมื่อเริ่มตั้งสัจจะ อธิษฐานว่าจะเคร่งครัดใน ศีลห้า
ก็โดนเทวดา ท่านมาทดสอบจิตใจ
แต่...ในทางกลับกัน ก็มีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นด้วย
หลังจากให้เงิน ให้ทอง คนขับแท๊กซี่ ที่ขาหักไปแล้ว ผมก็วิ่งวุ่นหาเงินเหมือนเคย
ยังมีหนี้จี้หลัง ติดตัวอีกกว่า ...300,000 บาท
อีก 2-3 วัน ต่อมา จำได้แม่นว่า แทบจะไม่มีเงินติดตัว
เหลือรถเก่า ๆ คันสุดท้ายอยู่เป็นคันสุดท้าย ที่ต้องขับไปส่งให้ลูกค้า
และเก็บเงินสดมาเลย
บ้านลูกค้าอยู่แถว ๆ อำเภอสามพราน นครปฐม
อากาศในช่วงเวลานั้น ร้อนมาก แดดร้อนเปรี้ยง
ผมขับรถออกมาจนถึง หนองแขม แอร์เริ่มไม่เย็น
ขีดความร้อนขึ้นสูงยันเกจ์เลย ผมต้องรีบจอดข้างทางทันที ลงไปตรวจดู.....
โอ้ย..ตายแล้ว...ท่อยางหม้อน้ำแตกรั่ว...
ต้องรีบซ่อม เปลี่ยนอะไหล่ใหม่
แต่กว่าจะถอดออกมาได้ มือไม้พองไปหมด
ห้องเครื่องก้อร้อน แดดก้อแผดเผาแสนสาหัส
จากนั้นก็เดินหาร้านอะไหล่ จำได้ว่าแถวนี้เคยเห็นมีอยู่นะ
เดินหากว่าจะเจอ ลมแทบจับ แดดร้อนมาก..ก... มาก มาก
เจอร้านอะไหล่แล้ว เอาตัวอย่างของเดิมให้คนขายดู....ถามว่ามีมั๊ย
ตอนนั้น ที่ร้านมีลูกค้ายืนรออะไหล่ ก่อนผมอยู่หนึ่งคน
คนขายเอาไปเทียบเบอร์ดูแล้ว บอกว่า …มี ราคา 250 บาท
แล้วก็เดินเข้าไปหยิบอะไหล่ท่อยาง
ผมก็เปิดกระเป๋าสตางค์เตรียมจ่าย.....
แต่.....โอ้ว เวรกรรม
ทั้งเนื้อทั้งตัว มีเงินอยู่แค่ 12 บาทเอง
มานึกดู....เออใช่ เราไม่มีเงินเลยนี่นา
ในชั่วขณะวินาทีนั้น ความรู้สึกคือ มันเหนื่อย...มันหมดแรง หมดกำลังใจ
ผมถอยออกมาจากหน้าร้าน มายืนที่ฟุตบาทริมถนน
ทำเหมือนกำลังรออะไหล่อยู่
แต่ความจริงแล้ว ตอนนั้นยืนหมดอาลัยตายอยาก.....หมดกำลังใจเลย
ผมมองเข้าไปในร้าน.....ผมต้องใช้ท่อยางอันใหม่ ไม่งั้นไม่มีทางไปต่อได้แน่
ขับรถกลับบ้านก็ไม่ได้ แถมน้ำมันก็จะหมดถังแล้ว
แต่จะทำยังไงกันล่ะเนี่ย......มีแค่ 12 บาท เอง...
โธ่ ….ชีวิตเรา ทำไมมันจนตรอกอย่างงี้
ความรู้สึกที่ตามมา คือ ท้อใจ....น้อยใจ....น้อยใจตัวเอง
น้อยใจในโชคชะตา.....อยากจะร้องไห้ออกมาซะตอนนั้นเลย
ผมเงยหน้ามองฟ้าตอนแดดเปรี้ยงๆ นั่นแหละ นึกในใจ.........
......ผมอยากเป็นคนดี เหมือนคนอื่นเขา......แต่มันหมดแรงแล้วครับ
.....จะให้ทำยังไงต่อดีละครับ....ผมไม่อยากทำกรรมชั่วอีกแล้วครับ.
แล้วผมก็หมดอาลัยตายอยาก คอตก ถอนหายใจ.......เอ๊ะ...เอ๊ะ
โอ้..คุณพระช่วย......อะไรนั่นน่ะ......ตาฝาดมั๊ง
ผมมองเห็น แบงค์ 500 บาท ใหม่ๆ ......แบงค์ 500 จริงๆ หล่นอยู่บนพื้น
มันอยู่ห่างผมไป อยู่ตรงกลางระหว่าง ผม กับ คนที่รอซื้ออะไหล่อยู่ก่อน
มันอยู่ตรงนั้นจริง ๆ .........
ผมแทบกระโดด ไปหยิบขึ้นมาดู
เฮ้ย.....มันของจริงนี่นา......แบงค์ 500 ใหม่ๆ จริงๆ ด้วย
แล้วทำไมอยู่ตรงนี้.....แล้วทำไมเมื่อกี้นี้ ถึงมองไม่เห็น วะ
เราก็เดินถอยเข้า ถอยออกตรงนี้หลายที นี่นา
ผมกำแบงค์ไว้แน่นเลย รอดตายแล้ว...เราไปต่อได้แล้ว.....
พอตั้งสติได้ มายืนคิดดู....สงสัยของคนนั้นแน่เลย คงจะหล่นลงมา
จะคืนเขาดีมั๊ย.....
แล้วผมก็ยืนลุ้นว่า เขาจะรู้ตัวมั๊ย.....
ลุ้นไปก็พิจารณาเขาไปด้วย.....แต่งชุดหมี...เครื่องแบบช่างนิสสัน
แสดงว่า ต้องเป็นช่างประจำศูนย์บริการ ที่มีมาตรฐาน
ไม่ใช่ช่างตามอู่...เครื่องแบบ มันบอก
จากนั้นผมก็ยืนกำแบงค์ 500 ใบนั้น กลัวมันหายไป
จับตาคอยดูตอนเค้าจ่ายเงิน
เขาก็ควักกระเป๋า จ่ายเงินอย่างปรกติมาก ไม่ได้มีอะไรแสดงว่าเงินหายเลย
แถมในกระเป๋ายังมีเงินอีกตั้งเยอะ...
แต่ก็ไม่มีใคร คนอื่นเลยนะ
มีกันแค่ 2 คน หรือจะเป็นคนก่อนๆ หน้านี้...
แต่ทำไม ไม่มีใครเห็น เราเองก็ไม่เห็น เดินเข้า เดินออกตั้งสองรอบ
ช่างคนนั้นจ่ายเงินเสร็จก็หันมา ขึ้นรถขับไปพร้อมอะไหล่ของเขา
ผมจำเขาได้แม่น เพราะเขาจำง่ายมาก....ที่แก้มเขามีแผลเป็น
บุคคลิก ลักษณะดี หน้าตาท่าทางก็จำง่ายมากเลย
เมื่อเขาไปแล้ว ผมก็รีบเข้าไปจ่ายเงินค่าอะไหล่
แต่ก่อนออกจากร้าน ก็ถามถึงช่างคนเมื่อตะกี๊นั้น
คนขายบอก ลูกค้าประจำ เป็นช่างอยู่ที่ศูนย์นิสสัน หนองแขม....
ผมรีบเอาอะไหล่ไปใส่ประกอบ แล้วขับไป ก็นึกไป
โอ้...สวรรค์ช่วยลูก แท้ ๆ
แถมยังมีเหลืออีกตั้ง 250 แน่ะ...ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์จริงๆ
ผมส่งมอบรถให้ลูกค้า อย่างราบรื่น ได้เงินไปต่อสู้กับชีวิตอีกหน่อย
หลังจากวันนั้นอีกหลายเดือนต่อมา ผมได้ฝากเงินไปคืนกับช่างคนนี้....ไม่กล้าไปเอง....อายเค้า
แต่กำชับคนที่ฝากไปนักหนา ว่า.....ให้ถามก่อน นะ
ว่า ในวัน เวลานั้น เค้าทำเงินหาย หรือเปล่า.....
ถ้าเขาบอกว่าใช่ ค่อยเอาคืนเขาไป.....
ต่อมาถึงได้รู้ว่า เขาเป็นเจ้าของเงินนั้นจริง ๆ
และก็แปลกใจมากที่มีคนรู้ว่าเขาทำเงินหายไป 500 บาท
แล้วก็น่าแปลกนะ......อีก 4 ปีต่อมา ผมก็มาเป็นผู้จัดการ ที่นิสสัน หนองแขม นี่แหละ......
ผมรักช่างคนนี้มาก ...เพราะระลึกถึงบุญคุญเงิน 500 ที่ช่วยต่อลมหายใจ
แถมเค้าเป็นช่างที่ฝีมือดี และนิสัยใจคอดีมาก ด้วย
ผมชอบไปคุยกับเขาเป็นประจำ ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมคนระดับผู้จัดการถึงถูกชะตาเค้านัก
ช่างคนนี้ ชื่อ คุณสายัณห์ แย้มยี่สุ่น
ปัจจุบันนี้ เป็นระดับหัวหน้าช่างไปแล้ว
ผมเชื่อในตอนนั้นแล้วว่า.....เรามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์...จับตามองอยู่เสมอ
แต่....ก็ทำให้ผมเกิดความกลัวขึ้นมาเหมือนกัน ว่า....
เมื่อเราทำความดี.....ท่านคอยช่วยเหลือ
ถ้าเราทำความชั่วล่ะ......ท่านคงเอาโทษหนัก แน่ ๆ เลย
หลังจากเหตุการณ์นี้ ทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะมาก.ก...ก.
แต่ชีวิตก็ไม่ได้ รุ่งโรจน์ กระฉูด ปรู๊ดปร๊าด ทันทีหรอกนะครับ
ยังลุ่มๆ ดอนๆ ผจญเรื่องราวอีกมากมาย....ทุกข์ทน แสนสาหัสเหมือนกัน
แต่ก็รอดมาได้.....อาจจะด้วยมั่นใจว่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพี่เลี้ยง ประคับประคอง
คอยแนะนำอยู่ข้างๆ ตัว
รวมถึงช่วยชี้แนะช่องทางหาเงิน ให้สารพัด......อยากฟังมั๊ย
ถ้าอยากฟัง.......ก้อจะเล่าให้ฟัง ครับ.
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
093-149-9564
วัดป่า...มหาสนุก 41
https://ppantip.com/topic/39281719
วัดป่า...มหาสนุก 40
( เล่าจากเรื่องจริง แต่ให้อ่านเป็นนิยาย...อย่าอ่านเอาเรื่อง นะครับ )
ผมได้เล่าเหตุการณ์บางอย่างไปแล้วว่า...
เมื่อเริ่มตั้งสัจจะ อธิษฐานว่าจะเคร่งครัดใน ศีลห้า
ก็โดนเทวดา ท่านมาทดสอบจิตใจ
แต่...ในทางกลับกัน ก็มีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นด้วย
หลังจากให้เงิน ให้ทอง คนขับแท๊กซี่ ที่ขาหักไปแล้ว ผมก็วิ่งวุ่นหาเงินเหมือนเคย
ยังมีหนี้จี้หลัง ติดตัวอีกกว่า ...300,000 บาท
อีก 2-3 วัน ต่อมา จำได้แม่นว่า แทบจะไม่มีเงินติดตัว
เหลือรถเก่า ๆ คันสุดท้ายอยู่เป็นคันสุดท้าย ที่ต้องขับไปส่งให้ลูกค้า
และเก็บเงินสดมาเลย
บ้านลูกค้าอยู่แถว ๆ อำเภอสามพราน นครปฐม
อากาศในช่วงเวลานั้น ร้อนมาก แดดร้อนเปรี้ยง
ผมขับรถออกมาจนถึง หนองแขม แอร์เริ่มไม่เย็น
ขีดความร้อนขึ้นสูงยันเกจ์เลย ผมต้องรีบจอดข้างทางทันที ลงไปตรวจดู.....
โอ้ย..ตายแล้ว...ท่อยางหม้อน้ำแตกรั่ว...
ต้องรีบซ่อม เปลี่ยนอะไหล่ใหม่
แต่กว่าจะถอดออกมาได้ มือไม้พองไปหมด
ห้องเครื่องก้อร้อน แดดก้อแผดเผาแสนสาหัส
จากนั้นก็เดินหาร้านอะไหล่ จำได้ว่าแถวนี้เคยเห็นมีอยู่นะ
เดินหากว่าจะเจอ ลมแทบจับ แดดร้อนมาก..ก... มาก มาก
เจอร้านอะไหล่แล้ว เอาตัวอย่างของเดิมให้คนขายดู....ถามว่ามีมั๊ย
ตอนนั้น ที่ร้านมีลูกค้ายืนรออะไหล่ ก่อนผมอยู่หนึ่งคน
คนขายเอาไปเทียบเบอร์ดูแล้ว บอกว่า …มี ราคา 250 บาท
แล้วก็เดินเข้าไปหยิบอะไหล่ท่อยาง
ผมก็เปิดกระเป๋าสตางค์เตรียมจ่าย.....
แต่.....โอ้ว เวรกรรม
ทั้งเนื้อทั้งตัว มีเงินอยู่แค่ 12 บาทเอง
มานึกดู....เออใช่ เราไม่มีเงินเลยนี่นา
ในชั่วขณะวินาทีนั้น ความรู้สึกคือ มันเหนื่อย...มันหมดแรง หมดกำลังใจ
ผมถอยออกมาจากหน้าร้าน มายืนที่ฟุตบาทริมถนน
ทำเหมือนกำลังรออะไหล่อยู่
แต่ความจริงแล้ว ตอนนั้นยืนหมดอาลัยตายอยาก.....หมดกำลังใจเลย
ผมมองเข้าไปในร้าน.....ผมต้องใช้ท่อยางอันใหม่ ไม่งั้นไม่มีทางไปต่อได้แน่
ขับรถกลับบ้านก็ไม่ได้ แถมน้ำมันก็จะหมดถังแล้ว
แต่จะทำยังไงกันล่ะเนี่ย......มีแค่ 12 บาท เอง...
โธ่ ….ชีวิตเรา ทำไมมันจนตรอกอย่างงี้
ความรู้สึกที่ตามมา คือ ท้อใจ....น้อยใจ....น้อยใจตัวเอง
น้อยใจในโชคชะตา.....อยากจะร้องไห้ออกมาซะตอนนั้นเลย
ผมเงยหน้ามองฟ้าตอนแดดเปรี้ยงๆ นั่นแหละ นึกในใจ.........
......ผมอยากเป็นคนดี เหมือนคนอื่นเขา......แต่มันหมดแรงแล้วครับ
.....จะให้ทำยังไงต่อดีละครับ....ผมไม่อยากทำกรรมชั่วอีกแล้วครับ.
แล้วผมก็หมดอาลัยตายอยาก คอตก ถอนหายใจ.......เอ๊ะ...เอ๊ะ
โอ้..คุณพระช่วย......อะไรนั่นน่ะ......ตาฝาดมั๊ง
ผมมองเห็น แบงค์ 500 บาท ใหม่ๆ ......แบงค์ 500 จริงๆ หล่นอยู่บนพื้น
มันอยู่ห่างผมไป อยู่ตรงกลางระหว่าง ผม กับ คนที่รอซื้ออะไหล่อยู่ก่อน
มันอยู่ตรงนั้นจริง ๆ .........
ผมแทบกระโดด ไปหยิบขึ้นมาดู
เฮ้ย.....มันของจริงนี่นา......แบงค์ 500 ใหม่ๆ จริงๆ ด้วย
แล้วทำไมอยู่ตรงนี้.....แล้วทำไมเมื่อกี้นี้ ถึงมองไม่เห็น วะ
เราก็เดินถอยเข้า ถอยออกตรงนี้หลายที นี่นา
ผมกำแบงค์ไว้แน่นเลย รอดตายแล้ว...เราไปต่อได้แล้ว.....
พอตั้งสติได้ มายืนคิดดู....สงสัยของคนนั้นแน่เลย คงจะหล่นลงมา
จะคืนเขาดีมั๊ย.....
แล้วผมก็ยืนลุ้นว่า เขาจะรู้ตัวมั๊ย.....
ลุ้นไปก็พิจารณาเขาไปด้วย.....แต่งชุดหมี...เครื่องแบบช่างนิสสัน
แสดงว่า ต้องเป็นช่างประจำศูนย์บริการ ที่มีมาตรฐาน
ไม่ใช่ช่างตามอู่...เครื่องแบบ มันบอก
จากนั้นผมก็ยืนกำแบงค์ 500 ใบนั้น กลัวมันหายไป
จับตาคอยดูตอนเค้าจ่ายเงิน
เขาก็ควักกระเป๋า จ่ายเงินอย่างปรกติมาก ไม่ได้มีอะไรแสดงว่าเงินหายเลย
แถมในกระเป๋ายังมีเงินอีกตั้งเยอะ...
แต่ก็ไม่มีใคร คนอื่นเลยนะ
มีกันแค่ 2 คน หรือจะเป็นคนก่อนๆ หน้านี้...
แต่ทำไม ไม่มีใครเห็น เราเองก็ไม่เห็น เดินเข้า เดินออกตั้งสองรอบ
ช่างคนนั้นจ่ายเงินเสร็จก็หันมา ขึ้นรถขับไปพร้อมอะไหล่ของเขา
ผมจำเขาได้แม่น เพราะเขาจำง่ายมาก....ที่แก้มเขามีแผลเป็น
บุคคลิก ลักษณะดี หน้าตาท่าทางก็จำง่ายมากเลย
เมื่อเขาไปแล้ว ผมก็รีบเข้าไปจ่ายเงินค่าอะไหล่
แต่ก่อนออกจากร้าน ก็ถามถึงช่างคนเมื่อตะกี๊นั้น
คนขายบอก ลูกค้าประจำ เป็นช่างอยู่ที่ศูนย์นิสสัน หนองแขม....
ผมรีบเอาอะไหล่ไปใส่ประกอบ แล้วขับไป ก็นึกไป
โอ้...สวรรค์ช่วยลูก แท้ ๆ
แถมยังมีเหลืออีกตั้ง 250 แน่ะ...ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์จริงๆ
ผมส่งมอบรถให้ลูกค้า อย่างราบรื่น ได้เงินไปต่อสู้กับชีวิตอีกหน่อย
หลังจากวันนั้นอีกหลายเดือนต่อมา ผมได้ฝากเงินไปคืนกับช่างคนนี้....ไม่กล้าไปเอง....อายเค้า
แต่กำชับคนที่ฝากไปนักหนา ว่า.....ให้ถามก่อน นะ
ว่า ในวัน เวลานั้น เค้าทำเงินหาย หรือเปล่า.....
ถ้าเขาบอกว่าใช่ ค่อยเอาคืนเขาไป.....
ต่อมาถึงได้รู้ว่า เขาเป็นเจ้าของเงินนั้นจริง ๆ
และก็แปลกใจมากที่มีคนรู้ว่าเขาทำเงินหายไป 500 บาท
แล้วก็น่าแปลกนะ......อีก 4 ปีต่อมา ผมก็มาเป็นผู้จัดการ ที่นิสสัน หนองแขม นี่แหละ......
ผมรักช่างคนนี้มาก ...เพราะระลึกถึงบุญคุญเงิน 500 ที่ช่วยต่อลมหายใจ
แถมเค้าเป็นช่างที่ฝีมือดี และนิสัยใจคอดีมาก ด้วย
ผมชอบไปคุยกับเขาเป็นประจำ ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมคนระดับผู้จัดการถึงถูกชะตาเค้านัก
ช่างคนนี้ ชื่อ คุณสายัณห์ แย้มยี่สุ่น
ปัจจุบันนี้ เป็นระดับหัวหน้าช่างไปแล้ว
ผมเชื่อในตอนนั้นแล้วว่า.....เรามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์...จับตามองอยู่เสมอ
แต่....ก็ทำให้ผมเกิดความกลัวขึ้นมาเหมือนกัน ว่า....
เมื่อเราทำความดี.....ท่านคอยช่วยเหลือ
ถ้าเราทำความชั่วล่ะ......ท่านคงเอาโทษหนัก แน่ ๆ เลย
หลังจากเหตุการณ์นี้ ทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะมาก.ก...ก.
แต่ชีวิตก็ไม่ได้ รุ่งโรจน์ กระฉูด ปรู๊ดปร๊าด ทันทีหรอกนะครับ
ยังลุ่มๆ ดอนๆ ผจญเรื่องราวอีกมากมาย....ทุกข์ทน แสนสาหัสเหมือนกัน
แต่ก็รอดมาได้.....อาจจะด้วยมั่นใจว่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพี่เลี้ยง ประคับประคอง
คอยแนะนำอยู่ข้างๆ ตัว
รวมถึงช่วยชี้แนะช่องทางหาเงิน ให้สารพัด......อยากฟังมั๊ย
ถ้าอยากฟัง.......ก้อจะเล่าให้ฟัง ครับ.
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
093-149-9564
วัดป่า...มหาสนุก 41
https://ppantip.com/topic/39281719