จะมาเล่าเรื่องฝังใจครั้งหนึ่งกับชีวิตให้ฟังนะครับ ท้อแท้มากไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งที่ผมพยายามตั้งใจเรียนตั้งใจศึกษามามันเหมือนแบบไรค่าเพราะร่างกายผมมันบกพร่องทางหูซ้าย คือหูซ้ายไม่ได้ยินอยู่ข้างเดี๋ยว มันเป็นอะไรที่ซวยมาก ผมเรียนช่าง ตอนนี้กำลังอยู่ปวส มีบริษัท ดีๆอย่าง สยามโตโยต้า มารับเด็กฝึกงาน ก็มีคนสมัครเยอะมาก ซึ่งผมกับแฟนก็บังเอิญติดได้ไปทำด้วยกัน เราทั้งสองทั้งครอบครัวคนดีใจมากก็ ยังตกใจกันอยู่เลยว่าเราสองคนติดมาได้ไง คือช่วงนั้นไปเรียนทำไรก็มีความสุขมาก พอถึงวันที่เขานัดตรวจสุขภาพเพื่อเข้าไปทำงานที่บริษัท คือเรื่องโชคร้ายมันก็เกิดกับผมตรวจร่างกายไม่ผ่านเพราะหูซ้ายผมมันไม่ดี เห้อ ตอนนั้นคือผมน้ำตาตกในแล้วเพราะยังไงเขาก็คงไม่รับหรอก แฟนผมก็นั่งซึมเลยอุดส่าดีใจที่เราจะได้ไปด้วยกัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผมก็คล้ายกับเป็นปมฝั่งใจซึ้มเศร้าตลอด คืออุดส่าตั้งใจเรียนมาเพื่อที่จะได้ทำงานดี ผมตั้งใจว่าจะเรียนให้จบวิศวะ แต่ถ้าจบมาละเป็นแบบนี้ยังจะมีโรงงานไหนรับคนแบบผมอีก ปัจจุบันผมได้เลิกกะแฟนแล้วนะครับ ผมไม่อยากให้เขามาทนอยู่กับคนบกพร่องแบบผม เขาได้งานดีๆทำแล้ว ยังมีบริษัทดีๆไหมครับที่ให้โอกาสคนประเภทแบบผม