สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกสำหรับเรื่องความรักเลย รบกวนขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ
คือก่อนหน้านี้เป็นคนรักใครยากมากค่ะ แต่ได้มาเจอกับคนๆนึงเค้าสุภาพบุรุษ เป็นระเบียบ ถือว่าเราชอบมากๆเลยค่ะ และสเป็คเลยความดีของเค้ามีมากมายเลยค่ะ
แต่พอมาระยะหนึ่งเค้าเริ่มบอกว่าเหนื่อยจากงานวันนี้ขอกินเบียร์นะ และหลังจากนั้นก็กินบ่อยขึ้นค่ะ 7 วันกิน 6 วัน ซึ่งเราก็ไม่ห้ามนะคะแรกๆเพราะคิดว่าคงเหนื่อยจริงๆ จากนั้นก็เริ่มทะเลาะกันค่ะ เพราะเราเองก็น้อยใจ จนทะเลาะกัน / ซึ่งตอนนั้นทะเลาะกันจนจะเลิกกันแบบว่ทะเลาะกันข้ามคืนเลยค่ะ พอวันต่อมา เค้าก็ไปกินเบียร์อีกค่ะ และไม่คิดจะง้อหรือทักหาเราเลยด้วยซ้ำ กลับไปนั่งกินเบียร์ จบจากที่นึง ไปอีกที่นึง
เราก็เลยต้องหายงอลเอง และเราจึงตัดสินใจขอคุยด้วยดีๆค่ะ ผลก็คือ เค้าบอกว่าให้เราเข้าใจเค่าและให้คิดเยอะๆจะได้ไม่ทะเลาะกันแบบนี้ค่ะ / ด้วยความที่เรากลัวเลิกกับเขาจึงยอมแล้วก็ทรมานแบบนั้นมาทุกวันค่ะ .. บอกก่อนนะคะว่าเราอยู่หอพักคนเดียวไม่ได้มีเพื่อนระแวกใกล้ๆ ดังนั้นเวลาของเราทั้งหมดจึงจะตั้งหน้าตั้งตารอเค้าเลิกงานและจะได้คุยกันค่ะ
และอย่างเคยค่ะ พอเราทนรอทั้งวันและเค้าก็กินเบียร์ทุกวัน ในจุดที่ควรง้อก็ไม่ง้อ ควรกลับบ้านก็ไม่กลับ แต่พอมีเวลาอยุ่ด้วยกันมันมีความสุขมากเลยนะคะ เค้านิสัยน่ารัก อบอุ่นมากๆ เอาง่ายๆคือนิสัยแบบนี้หายากมากค่ะ แต่ติดก็เรื่องนี้เรื่องเดียวจริงๆ เราคิดว่าเราควรจะรับเค้าให้ได้ในจุดนี้ เพราะว่าไม่มีใครดี 100% แต่เราก็อดน้อยใจและเสียใจไม่ได้เลยค่ะและทะเลาะกันจุดจบมันอยู่ที่การมาคุยปรับปัญหากัน แต่เค้าก็ทำแบบเดิมค่ะ
แล้วเวลาไปกินต่อบ้านรุ่นพี่รุ่นพี่ซื้อมาให้กินก็กินต่อเฉยเลยค่ะ ไม่ได้สนใจว่าเราโทรหา ร้องไห้ ไม่ได้คิดสงสารเราสักนิดเลยค่ะ
ตอนแรกก็คิดว่า คนเราไม่ได้เพอร์เฟค 100%ถ้าจะรักกันก็ต้องยอมรับข้อเสียนั้นๆได้ / ส่วนตัวเราคือไม่มองว่าข้อเสียค่ะมันเลยจุดนั้นคือ ระหว่างที่เค้าเลือกเบียร์ เค้าไม่ได้คิดสงสารหรือห่วงความรู้สึกเราเลยค่ะ ในขณะที่ปรับทุกข์คุยปัญหากันเค้าบอกให้เราเข้าใจเขาฝ่ายเดียว ซึ่งเราก็บอกว่าเราเข้าใจนะคะ แต่คุณเจ้าใจเรารึเปล่า เคยจำลองตัวเองมาเป็นเราบ้างหรือยังว่าถ้าเราทำแบยนี้คุณจะรู้สึกยังไง คือเอาง่ายๆเราพูดทุกอย่างแล้วให้เค้าคิดได้ แต่เค้าบืนยันคำเดิมคือให้เราเข้าใจเค้าอย่างเดียวเลยค่ะ
เราตัดสินใจบอกเลิกเค้าหลายรอบและคิดทบทวนดีแล้วจึงบอกเลิกไปค่ะ แต่สุดท้ายใจเรารักเขามาก และชั่งน้ำหนักดูแล้วความดีเค้าก็มีมาก แต่ว่าปัญหานี้มันทำให้เราทรมานทุกวันเพราะเค้าก็กินทุกวัน เราควรจะทำอย่างไรต่อไปดีคะ
- คำถาม ของเราคือ เค้าบอกว่ารักเรา แต่ตอนที่เค้าเลือกอยากจะกินเบียร์ เค้าก็ไม่ได้สนความรู้สึกเราเลยค่ะ เราโทรตามร้องไห้ก็ไม่กลับ ควรไปต่อดีไหมคะ
- สิ่งที่เล่ามาเพื่อนๆคิดว่ามันคือการที่เรางี่เง่าไปเอง หรือจริงๆแล้วเรารักเขาข้างเดียวจริงๆคะ
ปล. อนาคตไม่ได้อยากได้พ่อของลูกที่เห็นเหล้าดีกว่าครอบครัวเลยคิดมากจริงๆค่ะ
เราสองคนรักกัน หรือเรารักเขาอยู่ฝ่ายเดียว
คือก่อนหน้านี้เป็นคนรักใครยากมากค่ะ แต่ได้มาเจอกับคนๆนึงเค้าสุภาพบุรุษ เป็นระเบียบ ถือว่าเราชอบมากๆเลยค่ะ และสเป็คเลยความดีของเค้ามีมากมายเลยค่ะ
แต่พอมาระยะหนึ่งเค้าเริ่มบอกว่าเหนื่อยจากงานวันนี้ขอกินเบียร์นะ และหลังจากนั้นก็กินบ่อยขึ้นค่ะ 7 วันกิน 6 วัน ซึ่งเราก็ไม่ห้ามนะคะแรกๆเพราะคิดว่าคงเหนื่อยจริงๆ จากนั้นก็เริ่มทะเลาะกันค่ะ เพราะเราเองก็น้อยใจ จนทะเลาะกัน / ซึ่งตอนนั้นทะเลาะกันจนจะเลิกกันแบบว่ทะเลาะกันข้ามคืนเลยค่ะ พอวันต่อมา เค้าก็ไปกินเบียร์อีกค่ะ และไม่คิดจะง้อหรือทักหาเราเลยด้วยซ้ำ กลับไปนั่งกินเบียร์ จบจากที่นึง ไปอีกที่นึง
เราก็เลยต้องหายงอลเอง และเราจึงตัดสินใจขอคุยด้วยดีๆค่ะ ผลก็คือ เค้าบอกว่าให้เราเข้าใจเค่าและให้คิดเยอะๆจะได้ไม่ทะเลาะกันแบบนี้ค่ะ / ด้วยความที่เรากลัวเลิกกับเขาจึงยอมแล้วก็ทรมานแบบนั้นมาทุกวันค่ะ .. บอกก่อนนะคะว่าเราอยู่หอพักคนเดียวไม่ได้มีเพื่อนระแวกใกล้ๆ ดังนั้นเวลาของเราทั้งหมดจึงจะตั้งหน้าตั้งตารอเค้าเลิกงานและจะได้คุยกันค่ะ
และอย่างเคยค่ะ พอเราทนรอทั้งวันและเค้าก็กินเบียร์ทุกวัน ในจุดที่ควรง้อก็ไม่ง้อ ควรกลับบ้านก็ไม่กลับ แต่พอมีเวลาอยุ่ด้วยกันมันมีความสุขมากเลยนะคะ เค้านิสัยน่ารัก อบอุ่นมากๆ เอาง่ายๆคือนิสัยแบบนี้หายากมากค่ะ แต่ติดก็เรื่องนี้เรื่องเดียวจริงๆ เราคิดว่าเราควรจะรับเค้าให้ได้ในจุดนี้ เพราะว่าไม่มีใครดี 100% แต่เราก็อดน้อยใจและเสียใจไม่ได้เลยค่ะและทะเลาะกันจุดจบมันอยู่ที่การมาคุยปรับปัญหากัน แต่เค้าก็ทำแบบเดิมค่ะ
แล้วเวลาไปกินต่อบ้านรุ่นพี่รุ่นพี่ซื้อมาให้กินก็กินต่อเฉยเลยค่ะ ไม่ได้สนใจว่าเราโทรหา ร้องไห้ ไม่ได้คิดสงสารเราสักนิดเลยค่ะ
ตอนแรกก็คิดว่า คนเราไม่ได้เพอร์เฟค 100%ถ้าจะรักกันก็ต้องยอมรับข้อเสียนั้นๆได้ / ส่วนตัวเราคือไม่มองว่าข้อเสียค่ะมันเลยจุดนั้นคือ ระหว่างที่เค้าเลือกเบียร์ เค้าไม่ได้คิดสงสารหรือห่วงความรู้สึกเราเลยค่ะ ในขณะที่ปรับทุกข์คุยปัญหากันเค้าบอกให้เราเข้าใจเขาฝ่ายเดียว ซึ่งเราก็บอกว่าเราเข้าใจนะคะ แต่คุณเจ้าใจเรารึเปล่า เคยจำลองตัวเองมาเป็นเราบ้างหรือยังว่าถ้าเราทำแบยนี้คุณจะรู้สึกยังไง คือเอาง่ายๆเราพูดทุกอย่างแล้วให้เค้าคิดได้ แต่เค้าบืนยันคำเดิมคือให้เราเข้าใจเค้าอย่างเดียวเลยค่ะ
เราตัดสินใจบอกเลิกเค้าหลายรอบและคิดทบทวนดีแล้วจึงบอกเลิกไปค่ะ แต่สุดท้ายใจเรารักเขามาก และชั่งน้ำหนักดูแล้วความดีเค้าก็มีมาก แต่ว่าปัญหานี้มันทำให้เราทรมานทุกวันเพราะเค้าก็กินทุกวัน เราควรจะทำอย่างไรต่อไปดีคะ
- คำถาม ของเราคือ เค้าบอกว่ารักเรา แต่ตอนที่เค้าเลือกอยากจะกินเบียร์ เค้าก็ไม่ได้สนความรู้สึกเราเลยค่ะ เราโทรตามร้องไห้ก็ไม่กลับ ควรไปต่อดีไหมคะ
- สิ่งที่เล่ามาเพื่อนๆคิดว่ามันคือการที่เรางี่เง่าไปเอง หรือจริงๆแล้วเรารักเขาข้างเดียวจริงๆคะ
ปล. อนาคตไม่ได้อยากได้พ่อของลูกที่เห็นเหล้าดีกว่าครอบครัวเลยคิดมากจริงๆค่ะ