เขียนไว้เพื่อระลึกให้ตัวเองเพื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง 27.9.62
ชีวิตผมเคยเฉียดตายมาหลายครั้งแล้วตั้งแต่เด็ก รถชน 2 ครั้ง มอไซต์คว่ำ 3 ครั้ง ซึ่งไม่ได้เคยกระดูกหักหรือเย็บแผลเลยมีแค่หัวโน่นกับแผลถลอกตามตัวเท่านั้น จนเข้าใจอารมณ์ของคนใกล้จะตายเวลาเกิดอุบัติเหตุทุกครั้งเสี้ยววินาทีเหมือนนานนับชั่วโมง ยังไม่รวมถึงได้รับเชื้อมาเกือบ 10ปี แต่ก็เหมือนมีพลังชีวิตเหลือล้นโชคชะตายังไม่ได้อยากให้ถึงฆาต แต่ความเปราะบางของผมคือ "ภาวะอารมณ์"  ภาวะนี้แมร่งโคตรเหนื่อยเลยต้องจัดการหลายเพื่อที่จะสลัดมันออกไปให้ได้ทุกครั้ง แต่บางครั้งก็ไม่สามารถจริงๆ ท้อเหนื่อย ไม่สามารถรักษาสมดุลย์ได้เลย อยากให้หมดพลังชีวิตไวไวจริงๆ อยากพักยาวๆ วันนี้อารมณ์หลายอย่างแมร่งถลาโถมเข้ามา บททดสอบชีวิตเยอะ ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องคนรอบข้าง และเรื่องของตัวเอง แต่สิ่งประคองผมไว้ได้ทั้งวันคือ "สติ " วันนี้ยังไม่ใช่วันที่เลวร้ายที่สุด บททดสอบต้องเข้ามาอีกเรื่อยๆ