กลับมาฉงชิ่งรอบที่ 3 เมื่อมาถึงฉงชิ่ง เราจัดการเดินหาที่พักโฮสเทลสไตล์ทิเบต ที่พักที่นี่เป็นที่เดียวที่จองจากไทย เนื่องจากต้องบอกที่อยู่ให้เพื่อนสาวกวางโจวส่งของขวัญมาให้และเพื่อนสาวฉงชิ่งที่เคยมาเรียนที่ไทยจะมาเจอ อยู่ใกล้กับหงหยาต้ง Tibet Youth Hostel ค้นหาได้ใน Trip.com หรือ booking.com ค่ะซึ่งถ้าต้องการพักที่นี้ ให้ปักหมุดไปที่นี่จากนั้นเราจะหาไม่เจอ 555 ไม่ต้องตกใจ ให้เดินขึ้นตึกที่ใกล้ที่สุดที่เราปักหมุด แล้วถามเขาว่า โฮสเทลนี้อยู่ที่ไหน เขาจะบอกว่าอยู่ชั้น 9 ก็คือตามนั้นเลยค่ะ

เมื่อมาถึง เจ้าของก็พาไปยังที่ห้อง เขาบอกรูมเมทสาวว่า คนนี้เป็นคนไทยนะ ฝากดูแลและพาเขาไปเที่ยวด้วยล่ะ รูมเมทมองหน้าแล้วเล่นมือถือต่อซัก 10 นาทีระหว่างเก็บของ คุณเธอโชว์มือถือ เป็นข้อความภาษาอังกฤษที่แปลจากแอปบอกว่า "คุณชื่ออะไร ฉันชื่อ...ฉันพูดอังกฤษไม่ได้นะ" เราก็หัวเราะ(นึกว่าหยิ่ง ไปนั่งพิมพ์อยู่นี่เอง) เราก็บอกว่า พูดจีนก็ได้ ถ้าไม่เข้าใจเดี๋ยวพิมพ์คุยกันจากนั้นคุณเธอก็พูดแจ้วเลยและชวนไปกินหม้อไฟ(คนจีนเรียกหัวกัว)ด้วยกัน แต่ต้องรอเพื่อนเธอมาก่อนนะ แต่เราปฏิเสธ ที่จริงก็อยากกินด้วยล่ะ แต่อยากไปหงหยาต้งตอนกลางคืนมากกว่า เพราะมันเป็นคืนสุดท้ายแล้ว
หงหยาต้งและสะพานข้ามแม่น้ำ(ข้างบนรถวิ่ง ข้างล่างคนเดิน) อยู่ริมแม่น้ำแยงซี เปิดไฟแล้วสวยมาก บอกเลย คล้ายเยาวราชกลางคืนอ่า (แต่วันนี้วันหยุด คนเลยมาเยอะ) 

หงหยาต้งเป็นเหมือนตลาดโบราณซ้อนเป็นชั้นๆ อยู่ระนาบเขาริมแม่น้ำ (เราว่าคนขับรถในเมืองฉงชิ่งต้องเซียนนิดหนึ่งเหมือนกันนะคะ เหมือนทั้งเมืองเป็นเขา แล้วสร้างตึกสร้างเมือง โทลเวย์ จนบดบังเขาไปหมด) ข้างในมีทั้ง โรงแรม ร้านอาหารเยอะแยะไปหมด แต่ที่เด่นๆคือหมาล่า(แหะๆ กินทุกวัน) ผลไม้ก็เยอะ แต่เราไม่กิน กินแต่วุ้นนมแล้วเติมเครื่องเอง มีคนมาร้องเพลงเล่นกีตาร์เปิดหมวก เหมือนตลาดจตุจักรทั่วไป ที่จริงของกินก็ไม่ค่อยถูกนะ แต่คนจีนนี่เขากล้ากินกล้าใช้
    
เมื่อกลับมาที่พัก บรรดาแขกของโฮสเทลเขาออกมาทำกิจกรรมกัน ทำอาหารกินบ้าง ชงชากันบ้าง ร้องเกะ เล่นไพ่ เล่นกีตาร์ ออกกำลังกาย  
 
ฉงชิ่ง หนึ่งใน 4 มหานครของจีน(มหานครของจีนประกอบด้วย ปักกิ่ง เทียนจิน ฉงชิ่ง และเซี่ยงไฮ้)
วันนี้วันสุดท้ายล่ะนะ วันนี้ตั้งใจจะกินของโปรดก่อนกลับ เริ่มต้นด้วยอาหารเช้า เป็นน้ำเต้าหู้ ซาลาเปา และปาท่องโก๋ (ที่จริง กทม.ก็มี 555) หลังจากนั้นเช็คเอาส์และไปสถานี Liziba station เป็นสถานีรถไฟฟ้าที่ทะลุตึกคอนโดที่พักอาศัย(คือตึกนี้เวนคืนไม่ได้) โดยกินเนื้อที่ 3 ชั้น ของตึกนี้ ตอนถึงสถานีนี้คนจีนทุกคนลุกขึ้นแล้วถ่ายรูป(อ่าว คนจีนก็ตื่นเต้นเหมือนกันหรอ???)ระหว่างที่ออกมาข้างนอกเจอถ้ำปั้มน้ำมันด้วย ตึกรามบ้านช่องที่ ฉงชิ่งจะงง หน่อยๆ เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา เขาจะสร้างตึกระนาบเขา ชั้น1อยู่ตีนเขา แต่ชั้น 10 ก็อาจจะออกสู่ถนนอีกชั้นหนึ่งได้ที่อยู่บนเขาก็ได้ 
   
หลังจากนั้นเราก็ไปตลาดโบราณ ciqikou (คิดถึงหมาล่าและเกี้ยวน้ำ หมาล่าที่นี่หลากหลายและถูกกว่าหงหยาต้งอีก) ที่จริงที่นี่ของกินเยอะมาก โดยเฉพาะผลไม้ คนจีนกินเป็นถังเลย แต่เราว่ามันแพง มากินที่ไทยดีกว่า อีกไม่กี่ ชม.ก็ได้กินล่ะ (มีผลไม้ไทยด้วยล่ะ เป็นมะม่วงและทุเรียน) ตลาดโบราณที่ฉงชิ่ง ร้านอาหารจะตีแป้งหน้าร้านและร้องเพลงเสียงดังเพื่อเรียกลูกค้า เซียมซีก่อนกลับด้วย จากนั้นประมาณบ่ายสองเราก็กลับล่ะ แต่ก่อนกลับขอแวะไปตึกตะเกียบซึ่งเป็นตึก Art Gallery ของเมืองฉงชิ่ง
              
กลับแล้วค่ะ China Spring Trip ประเทศจีนนี้กว้างใหญ่ไพศาลมาก 555 อยู่จนคิดว่าเป็นคนจีนแล้ว จริงๆพูดจีนไม่ได้นี่ ไม่ต้องกลัวนะคะ เทคโนโลยีช่วยเยอะเลย คนจีนน่ารักจริง แต่ความเฟรนลี่ของคนจีนก็เป็นดาบสองคมนะคะ บางคนมาดี บางคนมาร้าย ให้ระวังไว้บ้างค่ะ และจริงๆจะว่าเที่ยวยากก็ว่ายาก จะว่าง่าย ก็ว่าง่าย กลับมากรุงเทพ ยังคิดถึงทริปนี้อยู่เลย