สวัสดีค่ะ ขอเล่าก่อนเลยนะค่ะ เราเป็นสาวประเภทสองอายุ 20 ต้น ๆ ทำงานออฟฟิศ (แต่ต้องทำงานอยู่กับผู้ชายส่วนใหญ่) ซึ่งเวลาผู้ชายแซวแบบแรง ๆ พูดจาแบบไม่ให้เกียรติใส่ ตอนแรกเราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะค่ะ คือพยายามจะปล่อยวางแล้ว แล้วอีกอย่างเรามาทำงานด้วย แล้วเราทำงานมาก็ 2 ปี แล้ว คือมันจะมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้เราโกรธมาก คือผู้ชายกลุ่มนี้เขาเรียกเราไปคุยแซว เราก็ไม่ได้ว่าอะไร คงเป็นตามเดิม (คิดในใจทำใจให้ชิน) วันนั้นเราใส่กระโปรงพีชยาวปิดเลยเข่าค่ะ ผู้ชายเขาก็อยู่กัน 6-7 คน พอตอนเราจะเดินออกมา คือเราโดนเปิดกระโปรงขึ้นเกือนเห็น กกน. เราเลย เรารู้สึกโกรธมาก รู้สึกเสียใจ รู้สึกอายมาก จากนั้นเราไม่เคยยุ่งกับคนพวกนั้นเลย ในใจเราคิดแล้วว่าจะไม่เอาความรู้สึกเราไปให้ใครล้อเล่นอีกแล้ว เราทำงานอย่างเดียว ไม่คุย ไม่มอง คือไม่อยากยุ่งเลย ซึ่งเราไม่เคยไปกัด ไปแขวะเลยอ่ะ แต่ทุก ๆ ครั้งที่เราเดินผ่าน มันจะต้องมีเสียงพูดกระทบใส่เรา เราไม่รู้นะว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า แต่มันทุกครั้งเลยที่เดินผ่าน เขาจะแกล้งคุยกับเพื่อนเขาแล้วพูดดัง ๆ ให้เราได้ยิน ถามว่าเราได้ยินไหม เราได้ยิน แต่เราเลือกที่จะไม่ตอบโต้ (จากปกติเราเป็นคนที่หัวร้อนเร็วมาก ปากไวมาก แต่เราถือว่าถ้าเราโกดเราจะด่า แต่ถ้าเกีลยดเราจะนิ่ง) ขนาดเรานิ่งจนไม่รู้จะนิ่งยังไงแล้ว ก็ยังไม่หยุด คำว่าขอโทษเราก็ไม่เคยได้เลยนะ เราไม่รู้จะต้องทำยังไงแล้วกับผู้ชายแบบนี้ ทำเราขนาดนี้ คำว่าขอโทษเราก็ไม่เคยได้รับ แถมพูดจาแขวะใส่เราอีก เราควรจะทำยังไงกับคนประเภทนี้ดีค่ะ ทุกวันนี้สวดมนต์ภาวนาขอให้เวรกรรมตามทันอย่างรวดเร็วค่ะ