คือวันนั้น  เวลาประมาณ 17.00
-เราลงไปร้านค้าแถวบ้านเพื่อซื้อเบียร์  1  ขวด  60 บาท
-เวลานั้นทั้งเนื้อทั้งตัวเรามีเงินอยู่ 500 แบงค์500 1 ใบ  ก็เลยจ่ายเงินไป  แต่ทางร้านค้า  คนขายเป้นตาแก่ ๆ อายุประมาน 60
  ไม่มีเงินทอน  แกเปิดแกะออกมา เราก็เห็นว่า แกไม่มีทอน มีเงินอยู่ประมาณ 20 กว่าบาท ในแกะแก  เราก็เลยบอกว่างั้น เอาตังคืนมา  เดียวไปหาซื้อกับข้าวแล้วจะแลกมาให้ เราก็เอาเงิน500 คืนมา  เราก็กลับขึ้นห้อง

-เวลาผ่านไปประมาณ ทุ่มครึ่ง  ยายเมียเจ้าของร้านขึ้นมา บอกว่า  แบงค์ 500 ของเราเอาไปซื้อของหรือเปล่า  เราบอกไช่  แต่ตาแกไม่มีทอนเลยยังไม่จ่าย
  ยายแกบอกว่า  เราเอาเงินแบงค์1000 ไปเหรอ  เราก็งง  บอกแบงค์พันไหน ตังผมแบงค์ 500 ไม่มีทอนเลยเอาคืนมา  ยายแกบอกว่า  ตาให้แบงค์พันผมมา  แลกแล้วแบงค์ 500 อยู่ที่แก  ผมบอกไม่ไช่ ตังผม 500 ไม่มีทอนก็เอาคืนมา  ยายแกก็ลงไป
   (ตรงนี้เงิน 500 ผมไปซื้อของที่ร้านทุออย่าง 20 บาท  ใช้ไป 100 เหลือ 400ในตัว  มีพยานเพราะผมไปซื้อกับเพื่อน  ตอนจ่ายร้านทุกอย่าง 20 จ่าย แบงค์500)

-อีก ประมาณ 10 นาที  ตาแกก็ขึ้นมาบอกว่า  แกให้แบงค์พันผมไป แล้วบอกว่าผมจะไปแลกให้  แต่ผมหายไปเลย  แกก็ยืนยัน นั่งยัน ว่าแกให้ตัง1000ผมไป
แกบอกว่าแกจำได้ว่าให้ผม  ผมบอกให้นึกดูดี ๆ แกก็จำได้เป็นเรื่องเป็นราวว่าผมจ่ายเงิน500 แกไม่มีทอน แกเลยให้แบงค์1000 ผมไปแลก  ผมว่าจะไปแลกให้  แล้วผมก็หายไปเลย  แกบอกว่ามีผมคนเดียวที่ซื้อให้แบงค์500 

-ผมก็ยืนยังแล้วนะว่าไม่ได้เอาไป  ไม่อยากพูดมาก   
-คราวนี้ก็เลยเป็นเรื่องผิดใจกัน กลายเป็นผมเอาเงินแกไปแล้วโกง แก ว่าผมไม่น่าทำกันเลย   อาทิตย์นึงแล้ว  ยังคิดแบบนั้นอยู่เลบ เป็นงั้นไป

ขอถามทุกท่านนะครับว่า
1.เป็นคุณคุณจะทำยังไง
2.แกจะให้แบงค์พันผมไปแลกเพื่ออะไร
3.ถ้าให้ไปแลกจริง  ใครที่ไหนมันจะกล้าโกงวะ
4.ผมสงสัยอย่าง  ถ้าคนเราลืม  แต่ดันจำได้ในสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง เรียกว่าโกหกไช่หรือไม่  (ก็ไม่ได้เอาตังไป จะไปจำได้ว่าให้ได้ยังไง) เหตุการนั้นไม่ได้เกิดจริงแต่จำได้แม่น  เชื่อแกเลย

ผมเองก็อยากจะให้เข้าใจกัน  จะได้ไม่ต้องใสความเราในเรื่องที่เราไม่ได้ทำ
ขอความเห็นด้วยครับ