หนูมีปัญหากับคนที่บ้านหนู เลยมาอยู่กับแฟน ซึ่งแม่แฟนก็ไม่มีปัญหาอะไร(ในตอนแรกๆ) แม่แฟนเปิดร้านอาหารเล็กๆ หนูก้ช่วยพ่อแม่แฟนอย่างเต็มที่ มีครั้งหนึ่งแฟนหนูเข้า โรงพยาบาลนอนใส่ผ้าอ้อมหนูก้เช็ดขี้เช็ดเหยี่ยวให้เขา ยอมนอนเฝ้าเขา และก้ควบกับไปช่วยแม่แฟนเปิดร้าน หนูช่วยพวกเขาเพราะหนูคิดว่าพวกเขาคือพ่อแม่หนู แต่หลังจากที่หนูเริ่มป่วยบ้าง แม่แฟนหนูกลับพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจหนู เช่น บ้านก้บ้านกู เงินก้เงินกู (ขออภัยที่หยาบนะค่ะ) หนูเริ่มท้อใจ และสะสมมากขึ้นเรื่อยๆ จนหนูร้องไห้บอกให้แฟนฟัง แต่เขาบอกให้ทนอยู่ไปก่อนแล้วเขาไปโวยใส่แม่แฟน ตอนนั้นความรู้สึกหนูคืออยากกลับบ้าน ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเรา หนูร้องไห้นานนับชม. พอหนูอยากกลับบ้าน แฟนบอกจะไปและจะทิ้งงานที่แฟนทำด้วย ตอนนั้นหนูไม่อยากให้แฟนต้องทิ้งงานเพื่อหนูหนูก้ทนอยู่ แต่ความรู้สึกหนูมันมืด8ด้านแล้วค่ะหนูไม่รู้แล้วควรทำไงดี? หนูตันแล้วจริงๆค่ะ