อารมณ์ของหนังเรื่องนี้ทำให้นึกถึง หนังหลายเรื่อง แต่เป็นไปในลักษณะที่แตกต่าง

- the martian & Cast away ( ที่ไร้อารมณ์ขัน แต่ ให้ความรู้สึกค้นหา มากว่าคำว่า ต้องรอด )

- 28 days later ( อารมณ์ แบบเดียวกัน คือ ว่างเปล่า ยังงั้ยไม่รู้ & สิ่งที่ขยับได้ ดูเหมือนไม่มีชีวิต ไร้จิตใจ )

- Smooth as silk ( นุ่มละมุน ดุจพรมไหม  ตรูจะแดรกดันหนังทำไมว่ะ ขยายความไม่ได้ เพราะเล่าต่อไปจะสปอย ล้วนๆ )

แล้วถามว่า หนังมันจะสนุกตรงไหน

          - หนังพาเราสัมผัส ประสบการณ์ใหม่ บนดวงจันทร์ ( ที่ถอดรหัส มาแบบ บนโลก แถมยังไม่รู้ว่าเป็น การจิกกัด หรือ Tie inn สินค้าดี )

           - พาเราพบ บรรยากาศ บนดาวอังคาร  ที่เล่นเชิง ซับซ้อนกับความรู้สึก โดย ใช้ บรรยากาศ ดาวเคราะห์แดง โทนสีที่คุ้นๆตา

            - และ สุดท้าย ดาวเนปจูน ( อันนี้ ทำให้คิดถึง การตั้งชื่อหนังทันที Ad astra ที่มาจาก ภาษา ละติน  = Per aspera ad astra หมายถึง สู่ดวงดาว )

ข้อเสียของการดูหนังเรื่องคือ เรามักมีประสบการณ์ในการเดินทางอวกาศ ขึ้นลง มาจากหนังเรื่องอื่น ซึ่งสิ่งนี้จะเป็นจุดขัดแย้ง กับความรู้สึกในการดู Ad astra

หากพูดถึง เชิงปรัชญา กับ หนังไซไฟเรื่องนี้ ที่ไม่ค่อยมีคนขยายความประเด็นนี้สักเท่าไร

           > AD Astra เล่นใหญ่ใจถึง แก่นหลักในประเด็น " อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา "

            > บวกกับ สิ่งที่ว่าด้วยการ " จุดเริ่มต้น คือ จุดสิ้นสุด "

             > Ad Astra ตั้งคำถามเราตลอดเวลา "  สงบสยบความเคลื่อนไหว จริงหรือ ? "

              > สุดท้าย หนังดำดิ่งพร้อมทั้ง ขยี้ไปกว่านั้นอีก กับสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยน ของ องค์ประกอบที่เรียกว่า" มนุษย์ "

รีวิว 3 คำกับเรื่องนี้
ลา-ลา-ลอย
คะแนน 7.7/10