สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เหมือนเป็นกระทู้ระบายพร้อมกับหาคำตอบเป็นนัยๆ เราคบกับแฟนคนนึงมาประมาณปีกว่าตลอดระยะเวลามีทะเลาะเบาะแว้งกันบ้างเรื่องคนที่เข้ามาข้องเกี่ยวกัน ทำให้บางส่วนทำลายความไว้ใจของเราทั้งคู่ลงไป จนสุดท้ายแฟนเราตัดสินใจขอแยกทางเมื่อตอนต้นปีที่ผ่านมา ในตอนนั้นเรายื้อเท่าไหร่เขาก็จะไปอยู่ดี มีเหตุผลเพียงอย่างเดียวว่า เขาไม่สามารถไว้ใจเราได้ต่อไปอีกแล้ว เราไม่สามารถเป็นความสบายใจให้กับเขาได้อีกต่อไป เราเสียใจมากตอนนั้นได้แต่ถามตัวเองว่าผิดอะไร ผิดตรงไหนรึเปล่า จนเวลาผ่านไปเราใช้ชีวิตจนเกือบจะเรียกได้ว่าสามารถเริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้ง แล้วเขาก็กลับมา กลับมาง้อเรา เขาบอกว่าเป็นเขาเองที่คิดมากไป ขอโอกาสเริ่มใหม่ได้มั้ย ขอกลับไปคุยใหม่แต่ขอไม่พัฒนาต่อ งงใช่มั้ยคะ ขอไปคุยใหม่แต่ไม่พัฒนาต่อ ก็คือไม่มีสิทธิได้เป็นแฟนกันแต่แค่ยังมีกันอยู่ในชีวิต แรกๆเรารู้สึกว่าทำไมทำแบบนี้วะ หรืออยากลองพยายามกันใหม่ เราก็คุยกับเขา จากที่ไม่รู้สึกอะไรก็กลับมามีความรู้สึกอีกครั้งนึง จนวันนึงมาพบความจริงว่า ในระหว่างที่เราเลิกกันไปเขาก็มีคนอื่นไปแล้วด้วย แต่ในตอนที่เราถามเขากลับบอกว่าไม่มีใครเลย ตอนนี้สับสนมาก เหมือนไปเจอไปรู้ด้วยตัวเองว่าเขามีคนใหม่ไปแล้ว มันทำให้เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป ไม่กล้าถามว่าตอนนี้เลิกติดต่อกันไปรึยัง เพราะระยะเวลามันใกล้กันมาก กลัวคำตอบที่ได้ กลัวว่าเขาจะไม่พูดความจริง ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง คิดไม่หยุดว่าเราควรถามเขาในสิ่งที่เรารู้คำตอบอยู่แล้วดีมั้ย แล้วเราย้งควรจะไปต่อกับเขาต่อดีมั้ย คำว่าไว้ใจมันเหมือนกำลังจะถูกทำลายลงไปอีกแล้ว