สวัสดีค่ะเพื่อนๆพันทิปทุกท่าน

กระทู้ที่ท่านกำลังเปิดอยู่นี้ อิฉัน x-file ขอแปลงร่างจาก  Backpacker ที่เคยเล่าเรื่องราวการเดินทาง มาเป็นเรื่องเล่าจาก
เจ้าของโฮสเทล เพราะเกือบ 2 ปี ที่ผ่านมา ขอเบรคชีวิตการเดินทางชั่วคราว แปลงร่างมาเป็นคนคุมงานก่อสร้าง รีโนเวท
ตึกร้างที่ปิดไว้ 10 ปีที่เชียงใหม่ เนรมิตให้เป็นโฮสเทลในฝัน เพื่อต้อนรับนักเดินทาง ในสไตล์ของอิฉันที่ไม่ค่อยจะมีใครเหมือน

กระทู้มหากาพย์ตลอด 1 ปีที่ท้าทายชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินออกจาก Comfort Zone กลับมาบ้านเกิดหลังจากไปอยู่เมือง
กรุงมา 30 กว่าปี เพื่อมาตามหาสิ่งที่ตัวเองจะมีความสุขในชีวิตหลังวัยเกษียณ และกระทู้นี้ยังมีประโยชน์กับคนที่อยากจะเป็น
เจ้าของโฮสเทลและขั้นตอนครบทุกขั้นตอนทั้งขั้นตอนการยื่นใบอนุญาตในการรีโนเวทตึกและใบอนุญาตประกอบกิจการโฮสเทล
ยังมีเพื่อนๆหลังไมค์และมาขอเยี่ยมชมดูงานอยู่ตลอด สำหรับท่านที่สนใจก็สามารถย้อนกลับไปดูได้นะคะ
https://ppantip.com/topic/37779655/comment106

จั่วหัวมาคนที่เคาะเข้ามาก็จะมีหลายประเภท คือคนที่อยากรู้ว่าอิฉันจะเขียนอะไร และอีกประเภทคือคนที่มาจับผิดว่ายายคนนี้จะ
มาโฆษณาโฮสเทลของตัวเอง ถ้ามีประเภทนี้ก็วางใจได้เลย เพราะอิฉันเป็นคนที่ไม่เคยเชิญใครไปกดไลท์ต่อที่เฟสบุค และก็ไม่
ขอเอ่ยชื่อโฮสเทลของอิฉันนะคะ  อีกทั้งข้อจำกัดในสไตล์ของเราคือเป็นโฮสเทลเฉพาะผู้หญิง แถมตั้งราคาไว้สูงลิ่วเกินกว่าที่
จะเป็นราคาโฮสเทล เป็นการเลือกแขกคุณภาพที่จะมาพักกับเราค่ะ เพราะถ้า Search ตามราคาถูกก็ไม่มีวันที่จะเจอเรา นอกจาก
คนที่ Search จากRating เท่านั้นถึงจะเจอเรา อยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ของการเป็นเจ้าของโฮสเทล และธุรกิจโฮสเทล
ในเชียงใหม่

บางท่านอาจจะคิดว่าเราสวนกระเแสในการกดราคาแข่งกันเพื่อให้ได้ยอดจอง แต่ของเราทำด้วยใจรักการบริการ และเสนอ
สิ่งดีๆให้กับแขกของเรา ถึงจะใช้เวลานานหน่อย แต่สิ่งนั้นจะยั่งยืน เพราะอิฉันมีไอดอล คือบ้านคุณลุงชิสุโอะที่เมืองนิกโก้
บ้านหลังเล็กๆแต่อบอุ่นรับแขกไม่เกิน 12  คน และคุณลุงยังขับรถมารับที่สถานี นิกโก้อีกด้วย

จากการที่เราไปเที่ยวญี่ปุ่นบ่อยๆ ได้พักที่พักทุกประเภท เราเลยขอเอาการบริหารแบบ Minshuku ของญี่ปุ่นมาใช้การบริหาร
ของอิฉันคือเป็น One Woman Management พูดง่ายๆก็คือเป็นทั้งเจ้าของยันแม่บ้านค่ะ โดยไม่ต้องมีลูกจ้าง ทำเองทั้งหมด
และก็เอาอยู่ค่ะ สามารถทำได้ ช่วงลอยกระทงเต็มทุกเตียงเราก็ทำความสะอาดเอง เปลี่ยนผ้าปู เก็บผ้าซัก นอกจากเป็นการ
ออกกำลังกายแล้ว หลังจากเสร็จงาน เรายังมีเวลาพาแขกออกไปเทียวใกล้ๆที่พักของเราได้อีกด้วย

เรื่องไปรับแขกของเราที่สนามบิน เพราะเราอยู่ใกล้สนามบินเพียงขับรถไม่เกิน 3-5 นาที เราก็สามารถไปรับแขกของเราได้
แต่เราไม่ได้บอกว่าเราจะไปรับแขกทุกคนนะคะ แขกบางคนเป็นผู้หญิงมาไฟล์ทดึก เราก็ไม่ยอมให้แขกของเรานั่งแท็กซี่มา
คนเดียว เราก็ออกไปรับได้ ไหนๆเขาหาเราเจอแล้ว เราก็ต้องเป็นเจ้าบ้านที่ดี จัดเต็มให้สมราคาค่ะ 

จากหัวข้อกระทู้นี้ อิฉันจะเล่าเรื่องราวของ สาวน้อย Diana จากเมือง Liverpool ซึ่งเป็นแขกคนล่าสุด และเป็นแขกที่ทำสถิติพัก
ที่โฮสเทลของอิฉันนานที่สุดคือ 27 วัน เราจะให้ Diana พาเพื่อนๆไปเที่ยวเชียงใหม่กันค่ะ และบอก Diana ว่าเธอสามารถแชร์
กระทู้นี้ไปให้คุณแม่และเพื่อนๆของเธอที่อังกฤษให้ได้เห็นประสบการณ์ของการมาเรียนและท่องเที่ยวในเมืองเชียงใหม่อันสวย
งามของเรา Thailand