[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กระทู้นี้ ผมแค่ต้องการมาเล่า/บ่น/บอกกล่าว หรืออะไรผมก็ไม่รู้ ผมสมัครมาเพื่อการนั้น โดนไม่รู้จะเริ่มเล่า มูลในหัวตัวเองยังไง

ผมคือเด็กยุคนี้ โตมากับเทคโนโลยี..

ชีวิตประจำวันผม นอกจากเรียนแล้ว ก็จะอ่านหนังสือ ทุกอย่างทุกแบบ ที่เกี่ยวกับญี่ปุ่น.. โดยเริ่มจากตอนเด็กมากๆ  ผมเห็นเพื่อนอ่านหนังสือการ์ตูน การ์ตูนญี่ปุ่น ผมเกิดสนใจจึงให้มันพาไปร้านเช่า
ทุกวันตอนพักกลางวัน ผมไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนเหมือนคนทั่วไป ผมจะอ่านทุกครั้งที่พักที่ว่าง อ่านเสมอมาตั้งแต่ป.4จนม.3 ในช่วงม.1-3 ก็เริ่มหาการ์ตูนดูในเว็บ เพราะจะมีเพื่อน ที่มาทางสายนี้ เราก็จะขอคำแนะนำ หาเรื่องสนุกๆมาดู
นอกจากนั้น ก็มีรายการเกี่ยวกับญี่ปุ่น เช่น Kimochiii ผมก็จะซึมซับมาเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว.. ได้เห็นวัฒนธรรม ประเพณี คนในประเทศนั้น ชีวิตพวกเขา ผมยิ่งรู้สึกว่า “ต้องไป ต้องไปให้ได้”
ตอนนี้ผมก็ ปวส1 ผ่านมานานเหมือนกันนะ ผมซึมซับภาษาเขามาโดยไม่รู้ตัว แต่เสียดายตรงที่ มันไม่ใช่ภาษาหรือสำเนียง ที่คนจริงๆพูด เราคุ้นกับภาษาเสียงญี่ปุ่นในการ์ตูน  เวลาดูการ์ตูน(อนิเมะ)ผมจะชอบฟังซับเพราะได้อถรรสมากกว่า ผมสามารถหลับตา ฟังเสียง และบอกได้เลย ว่าคำนั้นแปลว่าอะไร ประโยคนั้นพูดว่าอะไร อาจไม่สมบูรณ์ แต่เข้าใจ แต่พอมาฟังคนญี่ปุ่นพูด พูดแบบคนพูด ไม่ใช่คาแรคเตอร์อนิเมะ 555 ไปไม่ถูกเลย

ผมอ่านมาหลายกระทู้ หลายคนที่อยากไปญี่ปุ่น จะมีข้อนี้ติดมาเสมอ คือการได้ลองบริการสาวญี่ปุ่น(Av) แทบจะ70%คนอยากไปเพราะเรื่องนั้น  
ตัวผมเองก็คิดนะครับแต่ ที่อยากไปผมอยากไปเห็นบ้าน อยากไปเห็นถนน อยากไปเห็นป่าเขา อยากไปเห็นท้องฟ้า อยากไปเห็นคนที่นั่น ผมอยากมากๆ อยากกินอาหารเขา ผมหลงรักสุดๆ  
ผมจะโรคจิตอย่างนึง เวลาเห็นคนต่างชาติ เฉพาะคนผิวสีนะ ผมจะโคตรมีความสุขเลย มันปลื้มปิติ มันภูมิใจ มันดีใจ ไม่รู้เพราะอะไร ผมอยากจะเข้าไปกอดเขา ไม่ได้เกี่ยวกับที่เขาเที่ยวบ้านเมืองเรา ผมไม่ได้รู้สึกกับตรงนั้น(เพราะตอนนี้บ้านเมืองวุ่นวาย) นอกจากอนิเมะ หรืออะไรที่มันเกี่ยวกับญี่ปุ่น ตอนเด็กๆ พี่ผมจะฟังเพลง ประเภท hiphop  คือซึมซับมาจากพี่ แล้วจะชอบเปิดเนื้อเพลงแปลอ่าน จนมันรู้สึกว่า คนดำมันสุดยอด มันโคตรสุดยอดจริงๆผมชอบมากๆ

ปล.เพลงญี่ปุ่น ฟังแล้วน้ำตาแตก แปลไม่ได้หรอก แต่เป็นเอง
เพลงสากล คนผิวสี ฟังแล้วฮึกเหิม555