จะทำหนังอาร์ต ก็น่าบอกแต่แรก คนจะได้ไม่หลงเข้าไปดู

เทรลเลอร์หนังมัน แอคชั่น ไซไฟ ชัดๆ 

ใครว่าพระเอกเล่นเก่ง  หน้าตายทั้งเรื่อง  ดีใจ  เสียใจ  เศร้า  เหงา  หน้าเดียวทั้งเรื่อง

ไปดาวเนปจูนความตื่นเต้นระดับนั่งรถจากกรุงเทพไประยอง

ต้นเรื่องปูเรื่องปฏิสสาร  ด้านมืดของดวงจันทร์  สถานีอวกาศเนปจูน  คิดว่าเอาล่ะเหวย หลังจากนี้สนุกแน่

20 นาทีก็แล้ว  30 นาทีก็แล้ว ไม่เห็นมีอหิวาห์อะไรเลย  รอถึงห้าสิบนาที  คนที่นั่งข้างๆลุกออกไป

หลังจากนั้นทยอยลุกกันไป 10 นาทีสองคน  จนจบเรื่องทั้งโรงเหลือแค่ห้าคน  มองหน้ากับเลิกลั่ก เพื่อนร่วมชะตากรรม 

เป็นหนังเรื่องแรกที่เห็นคนลุกออกไปก่อนมากขนาดนี้   ปกติหนังห่วยแค่ไหนก็เห็นคนทนดูจนจบทั้งโรง