บอกก่อนเลยว่าผมไม่ทำร้ายคนมาตั้งแต่ประถม ไม่ใช้มีแค่เพื่อนมันมีทั้งรุ่นน้องที่หาเรื่อง เรื่องมีอยู่ว่า

วันหนึ่งผมไปเข้าแถวแล้วมีพวกนักเลงมา
กลั่นแกล้งผมด้วยการอัดที่ต้นแขนของผมวันนั้นเป็นวันแรกๆของการเข้าโรงเรียนมัธยมต้นของผม โดยพวกนั้นก็ไม่ไม่รู้จักผม ผมไม่กล้าพูดอะไรเพราะผมไม่ทำร้ายคน ประกอบด้วยพวกมันเยอะด้วยผมกลัว
โดนพวกมันทืบวันนั้นครูสั่งให้แบ่งครึ่งนักเรียนทั้งโรงเรียนผมไปอยู่ตามที่ครูบอกแต่บังเอิญเจอพวกนักเลงผมเลยต้องทำใจแล้ว เพราะผมไม่กล้าสู้ใครเลยเพื่อนก็ช่วยผมไม่ได้เพราะพวกมันเยอะมาก ผมได้แต่นั่งตัวสั่นคิดในใจว่าเมื่อไหร่ครูจะปล่อยจนได้ยินเสียงข้างหูว่า "กล้าอัดไอ้คนนั้นมั้ย" ผมอึ้งไปสักพักก่อนโดนหมัดต่อยเข้าที่ต้นแขนผมแต่มันก็ไม่เจ็บเพราะไม่โดนกระดูกแต่ก็ไม่อยากให้พวกมันมาก่อกวนอีก วันหนึ่งเพื่อนของผมที่ไม่ทำร้ายคนโดนรุ่นเดียวกันตบที่หัวแต่เขาก็ไม่เป็นไรแต่พอรอบสองที่ตบครั้งนี้ดังมากเพื่อนของผมเลยชอยไปที่กลางหน้าสองหมัดไอ้ตนที่โดนอัดก็หัวเราะกลบน้ำตาที่ไหลเพราะคนที่หาเรื่องไม่สู้คน ถึงวันสอบปลายภาคพวกมันไปหาเรื่องรุ่นพี่ ม.2 ไว้ เลยต่อยกันที่ห้องสอบรุ่นพี่ก็กระทืบพวกนั้นแล้วสุดท้ายก็ชนะเพราะเพื่อนไอ้คนที่ต่อ่ยมันหนีกันหมดผมดีใจเหมือนขึ้นสวรรค์เพราะสะใจที่พวกมันโดนกระทืบ
ผ่านไปผมอยู่ ม.2 ที่นี้มีรุ่นน้อง ม.1 เข้ามา(นี้คือเทอมที่แย่ที่สุดข้องผมแล้ว)
พอมีพวกเด็กรุ่นน้องเข้ามาวันแรกของการเรียนผมมองไปที่ห้องต้นๆของน้องๆก็เห็นพวกนักเลงไปก่อกวนคนที่ไม่มีทางสู้เหมือนผมย้ำว่าเหมือนผมเปะๆๆๆๆๆ ผมคิดว่าไอ้พวกนี้คงเป็นรุ่นต่อไปที่ก่อกวนคนอื่นแน่แล้วมันต้องมาเป็นแก๊งเดียวกับพวกนักเลงรุ่นผมแน่ ตามที่คาด พวกมันรวมกันเป็นแก๊ง
มาก่อกวนชาวบ้านชาวช่องเขาแต่ก่อนหน้านี้พวกมันเคยต่อยกันเองด้วยแต่ก็ตกลงเป็นเพื่อนกัน
วันหนึ่งไอ้พวกนักเลงรุ่นผมมันโพสบอกรุ่นพี่ม.3 เพราะตอนนี้ผมอยู่ ม.2แล้ว ว่า"กูจะไปล้างแค้นมาเลยตอนเที่ยง" ผมเห็นแล้วผมก็ภาวนาว่าขอให้รุ่นพี่ม.3ชนะ พอถึงเที่ยงตรงผมไปหาสถานที่ชกต่อยกันแต่ผมไปทุกที่ก็ไม่เจอเลยนั่งเฝ้ารอข่าวอยู่ ได้ยินข่าวว่า รุ่นพี่ม.3แพ้ เพราะโดนรุมก่อน เพื่อนของพี่
ม.3ไม่กล้ามาเพราะคนที่กระทืบคือรุ่นพี่ม.5ที่เป็นเพื่อนกับพวกนักเลงรุ่นผม แต่พวกนักเลงรุ่นผมไม่สู้พี่ม.3 เลยเรียกพี่ม.5มาช่วยขอเล่าเรื่องรุ่นพี่ม.5หน่อย คือมีพวกนังเลงรุ่นผมเจ้าเก่าเจ้าเดิมเจ้าประจำไปหาเรื่องพี่ม.4 เกือบมีเรื่องคิดดูมันกล้ามากแค่ไหนที่มาหาเรื่องพี่
ม.4 แต่เพื่อนกี่ม.4ก็เข้ามาห้ามไว พี่.4เลยไปเตะน้องของรุ่นพี่ม.5ที่เป็นเพื่อนกับพวกนักเลงพี่ม.5ถาม"ใครทำน้องกู"ฟังไปฟังมาเหมือนวัยเป้งเลย555 กลับเข้าเรื่อง ทีนี้ก็มีมวยพี่ม.4แพ้พี่ม.5 เข้าทามไลน์หลักหลังจากที่ผมรู้ข่าวว่าพี่ม.3แพ้ผมนี่เศร้าเลยเพราะพี่
ม.3เหมือนพระเอกขี่ม้าขาวเลย หลังจากนั้นพอครูปล่อยกลับบ้านรุ่นพี่ม.3วิ่งไปถีบนักเลงรุ่นผมเลยตอนนั้นหัวหน้าทีมพวกมันเหลือคนเดียวเลยเดี่ยวๆกับรุ่นพี่ม.3แต่มันก็พยายามวิ่งหนีไปแต่กันโดนหลายหมัดมากตอนนั้นผมเชียร์พี่ม.3สุดหัวใจเพื่อนพี่ม.3จะเข้ามาช่วยแต่ก็ไม่ได้มาช่วยเพราะดูสถานการณ์น่าจะได้เปรียบ แล้วก็กลายเป็นพี่ม.3ที่ชนะ ถัดจากนั้นหนึ่งอาทิตย์มีคนที่จะต้องโดนไล่ออกจากโรงเรียนผมลุ้นมากว่าจะเป็นใครขอให้เป็นหัวหน้าทีมพวกนักเลง ในที่สุดคนคนนั้นคือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หัวหน้าทีมนักเลงรุ่นผม เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมดีใจมากที่มันออกไปแต่อย่าลืมว่ามีรองหัวหน้า ถ้ารองหัวหน้าออกก็เหลือแต่ลูกกระจอกแล้วผมคิดอย่างนี่ ไม่กี่วัน ไอ้รองหัวหน้ามันไปต่อยพี่ม3.อีกคนนะ
มันเดินไปแล้วเปิดเข้าที่แก้มพี่ม.3จังจัง แล้วพี่ม3.ก็แทงเข่าใส่ที่ตาของไอ้รองหัวหน้าจนมีเลือดคลั่งในตาตอนนั้นผมเห็นสถานการณ์ แล้วผมหัวเราะมากๆๆเพราะตัวเองไปเปิดเค้าแต่เจ็บเองสรุปรอบนี้พี่ม3.ชนะ ผ่านมาวันที่ผมเจ็บใจที่สุดผมตั้งวันนี้ว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สองวันอันอับอายยยยยยยยยย
ทำไมถึงเรียกแบบนี้นะหรอมาฟังกัน มันมีงานที่โรงเรียนจัดมันจะมีสองวันวันแรกคือวันซ้อมวันสองคือวันจริง 
วันแรก ผมไมนั่งด้านหน้าผมนังลงแล้วหันหลังไปเจอพวกนักเลงมี่ทั้งรุ่นเดียวกันมัทั้งรุ่นน้องมันมานั่งข้างหลังผมผมทำใจไว้แล้วว่ายังไงต้องโดนแน่
           มันก็เป็นอย่างที่คิดมีคนเอาม้วนกระดาษมาตีที่ก้นผมผมก้นไปดู แล้วผมก็สงสัยรุ่นเดียวกันที่นั่งข้างหลังผมผมเตือนมันว่า "อย่าทำมันเจ็บ"แล้วมันก็               บอกว่า"กูไม่ได้ทำ"แล้วมันก็ตีอีกผมหันไปด้านข้างเจอรุ่นน้องที่เป็นน้องของพี่ ม.5มันอยู่ในแก๊งรุ่นม.2 ผมเตือนมันว่า "อย่าทำมันเจ็บ" แล้วมันก็ขำ               หลังจากนั้นรุ่นน้องคนนั้นก็เอาม้วนกระดาษมาฟาดก้นผมไปเรื่อยๆแล้วมันก็ฟาดที่หัวผมหนึ่งครั้งผมหันไปมองสักพักแล้วหัดกลับมาครั้งนี้มันเอามือ               ตบที่หัวผมอย่างจังแล้วมันก็หยุดแกล้งแก๊งพวกมันมาครบยกเว้นหัวหนาเพราะหัวหน้าถูกย้ายส่วนรองหัวหน้ามันไปไหนไม่รู้ผมว่าถ้ามันมาผมตายแน่
วันที่สอง วันนี้นั่งนานหน่อยเพราะเป็นวันจริงของงาน ผมไปนั่งน้าที่เดิมผมไม่เห็นพวกแกีวนักเลงเลยผมดีใจมากกแต่ไม่นานมาก็มานั่งข้างหลังผมแต่มีผม                    ขวางมันอยู่4-6คนผมว่ามันก็พอป้องกันได้ แต่มันก็แกล้งกันโดยโยนก้อนินมาใส่หัวเพื่อนผมคิดว่าหนีเสือปะจรเข้มันโยนก้อนหินไปมามีก้อนนึ่ง                     ก้อนใหญ่มากมันโยนไปถูกหินรุ่นน้องผมมองไปเห็นคนที่โยนคือ  เด็กรุ่นน้องมันโยนโดนผมผมหันไปเจอมันมันหัวเราะใส่ผม แล้วก็มานั่งข้างหลัง
             ผม มันกวนเพื่อนข้างหลังผมก่อนก่อนที่จะเอานิ้วมาแหย่ที่เอวผมผมันไปดูบอกมันว่า"อย่าทำมันเจ็บ" หลังจากนั้น มันก็ยิกแขนผมสลับกับแหย่ที่เอว               ผม ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้จริงๆได้บอกว่า"อย่าทำมันเจ็บ" แล้วมันก็หยุดไปกวนคนอื่นผมกำลังจะลุกหนีมันก็บอกจะอัดผมถ้านลุกหนีผมเลยนั่งอยู่ที่                 เดิม ผมพยายามเขยิบไปเล็กน้อยพอมันมันสังเกตุผมก็เขยิบมาเรื่อยๆ มันเห็นเลยลุกมานั่งข้างผมแล้วที่แขนผมรัวๆเลยมันถาม"ตีกับกูมั้ย"ผมบอก                "ไม่ๆตีคนไม่เป็น" มันตบผมครั้งหนึ่งผมหัวร้อนมากอยากอัดที่หน้ามันมากเลยแล้วครูก็ปล่อยไป เพื่อนมันล้อผมว่าโดนเด็กตบโดยที่เพื่อนผมไม่ลอง             มานั่งตรงนี้เลย

ผมพอวิจัยพวกนี้ได้
1.ปัจจัยที่พวกนี้จะมาก่อกวนคุณ 
-คนที่ไม่มีทางสู้ เพราะผมก็แกล้งเพื่อนที่อ่อนแอในห้องเหมือนกัน
-มาคนเดียว  
-ครูไม่เห็น
-พวกเยอะ
-สถานที่คนเยอะ
2.สิ่งที่ทำให้พวกนี้ไม่กวน
-เกม
-ให้ของมัน
-หาเรื่องที่ถูกใจมันมาพูดหรือชวนคุย
ช่วยบอกตามหัวข้อเลยครับผมเจอมากับตัวใครมีความคิดเห็นอื่นส่งมาให้รู้ด้วยนะคับขอบคุณที่อ่านจนจบครับ