เราถึงได้บอกมาหลายกระทู้แล้ว ว่ามันไม่มีคำตม สูตรสำเร็จอะไร ที่ใช้ได้กับทุกสิ่ง
คุณมาเล่าแค่ว่าพูดตรงแล้วมีผลกับชีวิต ต่อไปนี้จะไม่พูดตรงแล้ว เข็ด

แต่ชีวิตจริงมันมีรายละเอียดเยอะกว่านั้น จะมาสรุปว่าพูดตรงแล้วดีหรือไม่ดีไม่ได้อ่ะคุณ
มันต้องดูว่าพูดตรงเรื่องอะไร

เข่น ถ้ามีคนมาพูดตรง ๆ กับคุณว่า "เค้าเกลียดความโอ้อวดของคุณ เวลาเห็นคุณอวดหรือยกตัวเองข่มคนอื่น
แล้วหมั่นไส้อยากเตะ รู้สึกขยะแขยงที่ต้องมานั่งฟัง" อันนี้คุณก็ยอมรับ ว่าเออ ตรง แต่มันตรงผสมด่าอ่ะคุณ
คือเค้าบรรยายว่าเค้าแอบเกลียดคุณ  ถามว่าคุณจะทำอะไร ยิ้มและตบไหล่เค้าเบา ๆ บอกว่าเออจริง
ป่ะ ไปกินข้าวกัน เหรอคุณ ?

ทีนี้คิดตามนะ ต่อให้คุณชอบความตรงของคนพูดแค่ไหน แต่ในหัวคุณคงมีสองอย่าง
คือโอเค ในเมื่อเค้าไม่ชอบเราก็ห่างกันดีกว่า หรือในหัวคุณอาจบอกไม่จริงเลย เราข่มเราอวดตอนไหน
เราแค่จะสอนให้คน ๆ นี้รู้ว่าการจะประสบความสำเร็จต้องทำยังไง โดยเอาตัวเองเป็นตัวอย่างเพราะมันง่ายดี
เราหวังดีกับเค้าแท้ ๆ ทำไมเค้าคิดกับเราเป็นเนกาทีฟหมดเลยผิดหวังจัง

สิ่งที่เราจะสื่อคือ พูดตรง ๆ น่ะมันดี แต่ต้องมีศิลปะและใช้จิตวิทยา ที่สำคัญต้องจริงใจไม่มีอคติ
ตรงแบบไม่จริงใจมันจะออกมาเชิงเหยียดหยาม แต่ถ้าตรงแบบจริงใจมันมีความห่วงและหวังดี
และที่สำคัญคือ ตรงแล้วต้องใจแข็ง รับได้ถ้าเค้าโกรธ

ปล. (เข้ามาเติมเพราะลืม) และการพูดตรง ไม่ได้แปลว่าคน ๆ นั้นจะพูดถูกเสมอไปด้วยนะ
ใครมาพูดตรงกับเราแต่จี้ใจดำตรงเผง ต่อให้แสบจนสะดุ้งเรายังไม่โกรธเท่ากับ พูดตรงเด๊ะแต่ดูเราผิด
ดูเหมือนเค้าไม่รู้จักเราเลย อันนี้ก็มีผิดหวังนะ ถ้าเป็นคนใกล้ตัวกัน