สวัสดีค่ะ อยากปรึกษาค่ะ อายุ 18 เรียนจบ ปวช. แล้วไม่ได้เรียนต่อมาทำงานที่บ้านที่บ้านขายของกิจการอยู่เลยช่วยขาย  ตอนแรกก็โอเคกับการขายของที่บ้าน แต่มันเหมือนมันไม่ใช่ทางของเรา พ่อกับแม่เป็นคนกำหนดให้ทุกๆอย่าง อยากให้เราขายของต่อ เขาก็ให้เงินเดือน 2500 ต่อเดือน แต่มันก็ไม่ใช่เงินของเราอยู่ดี แต่สำหรับเรามันเหมือนไม่ใช่ทางของเราขายของยังไงมันก็ไม่ใช่จำราคาจำอะไรไม่ค่อยได้ก็จะโดนเขาว่าตลอดอว่าทำไมไม่ใส่ใจกับงานแต่เราใส่ใจมากๆเลยนะคะ แต่แบบทำให้ตายยังไงก็ไม่ใช่ 
     - อยากจะบอกว่าทางบ้านไม่ค่อยสนับสนุนทำงานข้างนอกบ้าน เอาง่ายๆเลยคือไม่เคยออกจากบ้านเลยเฉพาะตอนเรียน ไม่เคยได้ไปเที่ยวแบบคนอื่นๆเราก็แอบน้อยใจเหมือนกันทำไมถึงไม่ให้ไปไหนเลย เวลาทำงานกลุ่ม เขาก็ไม่ให้ เขาเป็นคนกำหนดให้ทุกๆอย่างพอมีโอกาสได้ไปจริงๆเขาก็จะกำหนดเวลา
     คือเราอยากหางานทำจริงๆเราถนัดในการออกแบบป้ายเราก็อยากทำงาน แต่เราก็แบบไม่อยากทิ้งกิจการทางบ้าน ควรทำยังไงดีค่ะ อยากมีเงินเป็นของตัวเองจากการทำงาน ที่ไม่ใช่ขายของ เราพยายามอธิบายให้เขาฟังแล้วเขาก็ขัดเราทุกๆอย่างด่าเราบ้าง ที่บ้านมันยังไม่ดีพออีกเหรอ? ประมาณนี้ค่ะ

เราเข้าใจความเป็นห่วงของพ่อแม่นะคะ แต่ก็แบบอยากให้เข้าใจเราเหมือนกัน ของที่มันไม่ใช่เขาบังคับให้ใช่ มันทรมาน นะคะ ไม่มีความสุขเลย

อยากทำงานมีตังค์อยากทำหลายๆอย่างที่เป็นของตัวเองมากๆ แต่ทางบ้านไม่เคยเข้าใจและคอยขัดทุกๆอย่าง ( มีแต่คนบอกว่าโตเป็นควายขนาดนี้ทำงานข้างนอกไม่เป็นเหรอ จะเกาะพ่อแม่กินเหรอ )  เสียใจนะคะ