ดู EP. นี้จบแล้ว แบบ.. โคตรอิน

ฝั่งหมอเป้งอ่ะ เริ่มเข้าใจหมอละ
ว่าทำไมถึงเห็นคนไข้สำคัญมาเป็นอันดับหนึ่ง
ทำไมถึงบ้างาน ทำไมถึงอยากเป็นหมอที่เก่ง
เพราะอยากช่วยชีวิตคนให้ได้มากที่สุด เพราะเคยทำผิดพลาดนี่เอง 

แต่...ฝั่งทานตะวันก็โคตรน่าสงสารเลยไง !
สำหรับเรานางเป็นแฟนที่ดีมาก ใจกว้างดุจแม่น้ำ
พยายามเข้าใจและอดทน คอยซับพอร์ดแฟนตลอดเวลา
แต่..เหมือนนางเป็นคนที่เสียสละอยู่ฝ่ายเดียวตลอด
ในแง่ของความสัมพันธ์นะ T T ...
เห็นนางร้องไห้แล้วจะร้องตาม  คือ เราแพ้คนยิ้มสวยไง แล้วนางคือสวยมากกกก คนสวยๆนิสัยร่าเริงสดใส  เวลาร้องไห้ บอกเลย มาทีโคตรอิมแพ็ค เห็นแล้วเจ็บตาม 

ฉากเช็ดน้ำตา ให้กันและกันของฉลามกับทานตะวัน
คือ เราน้ำตาไหลตามทานตะวันเลย
(ร้องฮื่อๆ ออกมาด้วย โคตรอิน)
ปกตินางมีแฟนแต่แฟนห้ามร้องไง ไม่โอ๋ด้วย ดุอีกต่างหากว่าใช้แต่อารมณ์ไม่มีเหตุผล
นางกลั้นน้ำตาตนเป็นนิสัยแล้วมั้ง ...

แล้วแบบ..

ตอนที่เสียใจที่สุดอ่ะ ..มีคนเข้ามาโอ๋
บอกกับเราว่าอยากร้องไห้ก็ร้องได้เต็มที่ พร้อมเช็ดน้ำตาให้ 
ตอนกำลังเจ็บปวดที่เหมือนตัวเองไม่มีค่า
แล้วเหมือนมีคนมาฉุดไง...สุดท้ายโดนฉุดใจไปไม่รู้ตัวซะแล้ว !?

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สรุป ผกก ดัดหลังคนดูจ้า
พลังของทานตะวัน ..เกิดจากความรักจริงๆ ด้วย ...
ตามที่เฉลยมาตั้งแต่ต้นเรื่อง ! 
ตามชื่อเลยด้วย รักฉุดใจ นายฉลาม เอ้ย นายฉุกเฉิน!! 

ปล. ตอนหมอเป้งมาตามนัดแล้วใส่สไบมาด้วย โคตรน่ารัก 
ปล2. ยังอยู่เรือหมอเป้งทานตะวัน เพราะหมอยังดูมีความรักอยู่
ปล3. ลงชื่อขึ้นเรือ เต่า-ทิวเขา จ้าาาา ออกน้อยแต่กรี้ดมาก เคมี ฟิสิกส์ ชีวะ มากกกกกค่า กรี้ด.

ความรู้สึกปนเปไปหมดหลังดูจบ อยากตะโกนระบายดังๆตามบะหมี่ ตอนต้นเรื่องเลย