สวัสดีค่ะ สืบเนื่องจากเราได้รีวิว "ทำอย่างไร เมื่อสายการบินยกเลิกเที่ยวบิน" ไปแล้วเมื่อวันก่อน
ตามลิงค์นี้ค่ะ >> https://ppantip.com/topic/39206966

เราเลยนึกขึ้นได้ว่า เราเคยไปญี่ปุ่น โดยสายการบิน China Eastern Airlines เมื่อช่วงเมษาที่ผ่านมา
เลยอยากจะมาแชร์ความน่ารักของสายการบิน China Eastern Airlines ซะหน่อย

เริ่มจากเรามีโปรเจคไปญี่ปุ่นแบบ Low Cost กับเพื่อน 
โดยตั้งงบตั๋วเครื่องบินไปกลับรวมที่พัก แบบไม่เกิน 15,000 บาท และจะบินกันช่วงสงกรานต์
สุดท้ายเราก็ได้เจอกับสายการบิน China Eastern Airlines 

ปล. เนื่องจากราคาตั๋วเครื่องบินพร้อมที่พักมันถูกมากๆๆๆ เราได้เตรียมใจเรื่องระยะเวลาการต่อเครื่องแล้ว
และนั้นเป็นอีกหนึ่งความท้าทายบ้าๆ ที่เราอยากลองดู ว่ามันจะเป็นยังไง

เที่ยวบินขาไป BKK => PVG PVG =>NRT
ตั้งแต่: กรุงเทพ (BKK-สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ) ออกเดินทาง: 19:10
ถึง: เซี่ยงไฮ้ (PVG-สนามบินนานาชาติผู่ตง) มาถึง: 00:55
หมายเลขเที่ยวบิน: MU9856
โดยบนเครื่องบินเป็นแบบ Full Service เสิร์ฟอาหาร ขนม เครื่องดื่มแบบอิ่มเลย
หน้าตาอาหารบนเครื่องขาออกจาก BKK ก็จะประมาณนี้ค่ะ
เรารู้สึกชอบขนมปังนี่เป็นพิเศษ 55555 อร่อยยยยยยยยยย
ส่วนที่นั่งก็สบายมากกกกก ที่กว้างดีค่ะ หรือเราขาสั้น ??
กินอิ่ม นอนหลับสบายยยยย

เมื่อเครื่องถึงที่เซียงไฮ้ ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนนิดๆ ก็เดินงัวเงียมาที่เครื่องนี้
เป็นเหมือนเครื่องสแกนนิ้วมือว่าเราเข้าเมืองมาแล้วเด้ออออ
จากนั้นเราก็ไปนั่งๆ นอนๆ ที่สนามบิน เพราะไฟล์ทถัดไปคืออออ

ตั้งแต่: เซี่ยงไฮ้ (PVG-สนามบินนานาชาติผู่ตง) ออกเดินทาง: 09:05
ถึง: โตเกียว (NRT-สนามบินนานาชาตินาริตะ) มาถึง: 12:50
หมายเลขเที่ยวบิน: MU523

อย่างที่ทุกคนเห็น เราต้องไปพักเครื่องที่ เซี่ยงไฮ้เป็นเวลาเกือบๆ 8 ชั่วโมง เราก็นั่งๆ นอนๆ อยู่ที่สนามบิน
มาร์กหน้าบ้าง กลิ้งไปมา หาของกิน (ซึ่งเตรียมมาจากที่ไทย) ซึ่งเราขึ้นไปรอที่ชั้น 2 ค่ะ
เป็นชั้นที่เตรียมบินออกนอกประเทศ โดย China Eastern Airlines จะมีเครื่องออกตั๋วอัตโนมัติ
เราจะสามารถเลือกที่นั่งได้เลยค่ะ และเราก็จะได้ตั๋วเครื่องบินออกมาเลย 
ซึ่งตอนนั้นเรามึนๆ งงๆ ไม่ได้ถ่ายรูปมา ขอโทษด้วยจ้าาาาา ง่วงมากจริงๆ
นั่งๆ นอนๆ เผลอแป๊ปเดียวก็ 8 โมงแล้ว เมื่อประกาศ Gate ว่าเราจะต้องไปขึ้น Gate ไหน 
เราก็เดินๆ ไปเลยยยยยยยยยย

เมื่อขึ้นมาแล้ว ก็เดินหาที่นั่ง รอเครื่องขึ้นและอาหารที่จะมาเสิร์ฟค่ะ
มาดูกันค่ะ ว่าที่นั่งมันกว้างหรือขาเราสั้น 55555
มาแล้วววววววววววว ข้าวเช้าของเรา 
มีครบแบบเต็มรูปแบบ ทั้งของคาวหวาน ขนมที่พกไปกินต่อได้บนรถไฟ 55555

เมื่ออิ่มเอมกับอาหารแล้ว ถึงเวลานอนแล้วจ้าาาา
ว่าแต่ ตรงนั้นใช่ ฟูจิซังหรือป่าวววววว
และเราก็มาถึงญี่ปุ่นโดยสวัสดิภาพค่ะ
ขาไปเครื่องบินไม่มีดีเลย์ อาหารบนเครื่องอร่อย ขนมเยอะ กินไม่หมดเลยทีเดียว
แฮปปี้มากกกกกก ถึงแม้ว่าเราจะต้องนั่งๆ นอนๆ อยู่ที่สนามบินเป็นเวลานานก็ตาม

ในส่วนของโรงแรม เราจองที่ KINGS' Hotel Tokyo เป็นแบบห้องรวม เฉพาะผู้หญิง
โดยเราได้อยู่ห้องชั้น 9 เป็นห้องเตียง 2 ชั้น ห้องน้ำรวม
บางคืนก็ได้ยินเพื่อนชาวจีนร้องเพลง Black Pink เสียงดัง จนอยากจะไปเต้นด้วย 5555
บางวันก็เจอเพื่อนชาวจีน ร้องห่มร้องไห้ นั้นก็เป็นประสบการณ์นึงที่เราเจอ และคิดว่าต่อไป จะไม่นอนห้องรวมแบบนี้อีกแล้ว 5555

มาค่ะ มาต่อกันที่ขากลับ
NRT => NKG NKG => BKK
ตั้งแต่: โตเกียว (NRT-สนามบินนานาชาตินาริตะ) ออกเดินทาง: 13:00น
ถึง: หนานจิง (NKG-สนามบินนานาชาติ Lukou) มาถึง: 15:30น
หมายเลขเที่ยวบิน: MU776

ซึ่งเที่ยวบินนี้เราได้รัยสิทธิพิเศษ เป็นคนสำคัญบนเครื่อง ได้นั่งตรงประตูฉุกเฉินนนนนนนนนน
ที่นั่งของเราก็เลยจะกว้างเป็นพิเศษ
และที่สำคัญเที่ยวบินนี้ คุณสจ๊วตยกกระเป๋าให้เราด้วยยยยยย
โอ้วววววววว ไม่เคยเลยจริงๆ ตั้งแต่เดินทางมา ยกกระเป๋าเองตลอดดดด คือดีอ่าาาาา

เมื่อเครื่องขึ้นและนิ่งอยู่กลางอากาศซักพัก หึหึ
มาแล้วค่ะ อาหารของช้านนนนนนนนนนนนนน
และไม่ทำให้ผิดหวังเช่นเดิม เต็มโต๊ะ !!!! มาเป็น Box Set !!!!
เราทำการเก็บของกินบางส่วนไว้ เพื่อที่จะกินรอเที่ยวบินถัดไป 5555

เมื่อถึง หนานจิง เรากับเพื่อนคนไทยอีกกลุ่มนึง ถูกกักตัวไว้ไม่ให้ออกจากตม. !!!!!
แต่ไม่ต้องตกใจ เนื่องจากว่าพี่จีนเค้ากลัวเราจะหนีเข้าบ้านพี่เค้า ก็เลยกักตัวไว้ก่อน
จากนั้นพี่จีนเค้าก็จะพาเราไป Check-in โหลดกระเป๋า และพาเดินเข้าตม. ขาออก
คิดซะว่าเป็น Service ของเค้าก็แล้วกันนนนน
ทำไมไม่บอกกันดีๆ ตกใจหมดดดดดด

ปะค่ะ พร้อมกลับไทยแล้ว
ตั้งแต่: หนานจิง (NKG-สนามบินนานาชาติ Lukou) ออกเดินทาง: 22:10
ถึง: กรุงเทพ (BKK-สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ) มาถึง: 01:10
หมายเลขเที่ยวบิน: MU2803
เหมือนเดิมค่ะ นั่งๆ นอนๆ รอเวลา 5555
เมื่อถึงเวลาเครื่องขึ้น เค้าก็เรียกเราขึ้นเครื่องตามปกติ
รอบนี้เราได้นั่งกับอาม่าคนนึง ซึ่งอาม่าน่ารักมากกกก
เราก็พูดจีนไม่ได้หรอกนะ อาม่าก็พูดอังกฤษไม่ได้ แต่เราก็สื่อสารด้วยภาษามือแบบงงๆ
เหมือนนั่งกับแม่ 555555

อาหารมื้อสุดท้ายกับสายการบิน China Eastern Airlines
รอบหน้าไม่เอาแล้ววววว  ไม่ต่อเครื่องนานๆ แล้วจ้าาาา