คือ เราเกิดอุบัติเหตุได้5ปีแล้ว เราใส่เหล็กที่ขา คือตอนเราเกิดอุบัติเหตุรถชนรุนแรงจนเป็นอัมพาตทั้งตัว หลังจากนั้นเราก็กายภาพมาเรือยๆจากนอนก็นั่งรถเข็นจนปัจจุบันเราก็กึ่งใช้ไม้เท้ากึ่งเดินเองบ้างแต่เวลาไปข้างนอกคือเราจะต้องใช้ไม้เท้า คือเราอายที่เราใช้ไม้เท้าอ่ะคือคนชอบมอง คือ เราอายุ แค่29แต่เราถือไม้เท้าเหมือนคนแก่เรยเดินก็ช้า คือเราก็ไม่อยากใช้หรอกแต่ถ้าเราไม่ใช่เราก็ไปไหนไม่ได้เหมือนคนอื่นเมื่อก่อนเรานั่งรถเข็นเราอายก็เลยเลิกก็เลยมาถือไม้เท้าแต่เราทิ้งไม้เท้าไม้ได้เรากลัวล้มถ้าเราล้มถ้ามันไปกระแทกจุดสำคัญเราก็กลัวเป็นอัมพาตอีก บ้างครั้งเราก็นอยยเวลาคนมองเหมือนจุดสนใจ