พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๒ ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส
อชิตมาณวกปัญหานิทเทส
(ว่าด้วยปัญหาของท่านอชิตะ)

             [๕๗] (ท่านอชิตะทูลถามปัญหาว่า)
                          โลกอันอะไรสิหุ้มห่อไว้? โลกไม่ปรากฏเพราะเหตุอะไรสิ?
                          อะไรเล่าเป็นเครื่องฉาบทาโลกนั้น? ขอพระองค์จงตรัสบอก.
                          อะไรเล่าเป็นภัยใหญ่ของโลกนั้น.
              [๖๓] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรอชิตะ)
                          โลกอันอวิชชาหุ้มห่อไว้ โลกไม่ปรากฏเพราะความตระหนี่
                          เรากล่าวตัณหาว่าเป็นเครื่องฉาบทาโลก. ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของ
                          โลกนั้น.

             [๖๙] (ท่านอชิตะทูลถามว่า)
                          กระแสทั้งหลายย่อมไหลไปในอายตนะทั้งปวง. อะไรเป็น
                          เครื่องกั้นกระแสทั้งหลาย? ขอพระองค์จงทรงตรัสบอกธรรม
                          เป็นเครื่องกั้นกระแสทั้งหลาย. กระแสทั้งหลายอันอะไรย่อม
                          ปิดกั้นได้?
             [๗๕] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรอชิตะ) กระแสเหล่าใด
                          ในโลก สติเป็นเครื่องกั้นกระแสเหล่านั้น. เรากล่าวธรรม
                          เป็นเครื่องกั้นกระแสทั้งหลาย. กระแสเหล่านี้อันปัญญา
                          ย่อมปิดกั้นได้.

              [๘๐] (ท่านอชิตะทูลถามว่า)
                          ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ ปัญญา สติ และนามรูป ย่อมดับ
                          ไป ณ ที่ไหน? ข้าพระองค์ทูลถามแล้ว ขอพระองค์จงตรัส
                          บอกความข้อนั้นแก่ข้าพระองค์เถิด.
             [๘๕] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
                          ดูกรอชิตะ ท่านได้ถามปัญหาข้อใดแล้ว เราจะแก้ปัญหา
                          ข้อนั้นแก่ท่าน. นามและรูปดับไปไม่มีส่วนเหลือ ณ ที่ใด
                          นามรูปนั้นก็ดับ ณ ที่นั้น เพราะความดับแห่งวิญญาณ.
 
            [๙๐] (ท่านอชิตะทูลถามว่า)
                          พระอรหันตขีณาสพเหล่าใดผู้มีสังขาตธรรม และพระเสข-
                          บุคคลในทิฏฐิเป็นต้นนี้มีมาก ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์
                          ข้าพระองค์ทูลถามแล้ว ขอพระองค์ผู้มีปัญญา ได้โปรด
                          ตรัสบอกความดำเนินของพระขีณาสพและเสขบุคคลเหล่านั้น
                          แก่ข้าพระองค์เถิด.
             [๙๔] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
                          ดูกรอชิตะ ภิกษุไม่พึงติดใจในกามทั้งหลาย มีใจไม่ขุ่นมัว
                          ฉลาดในธรรมทั้งปวง พึงมีสติเว้นรอบ.