เมื่อก่อนเราเป็นร่าเริงเป็นคนมีเพื่อนเยอะเข้ากับคนได้ง่ายพอเราจบ ม.6 เข้ามาเรียนมหาลัยเราเริ่มจะมีปัญหาครอบครัวเข้ามา เนื่องจากพ่อแม่เราแยกทางกันต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่เรากับน้องอยู่กับยายมาตลอด พอมาช่วงเราเข้ามหาลัยปี1 เรากลายเป็นคนที่ไม่อยากยุ่งกับใครไม่อยากรู้จักใคร ไม่อยากเที่ยว ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวแทบจะไม่คุยกับใครเลย เวลาเครียดๆจะกลับบ้านไม่คุยไม่ยุ่งกับใครแม้แต่พ่อกับน้องก็จะไม่ค่อยคุยด้วยจะมีแค่ยายที่รู้ว่าเรามีอาการแบบนี้ เราปวดหัวบ่อยๆจะเป็นเกือบทุกวันบางครั้งจะปวดจนตัวสั่นกินยาแก้ปวดไม่หายต้องไปหาหมอฉีดยาตลอดหมอจะให้ยาคลายเครียดมาพอเป็นมาประมาณครึ่งปีเริ่มอาการหนักขึ้นนอนไม่หลับบางวันนอนตี4ตื่น6โมงเช้าบางวันไม่นอน บางทีอยู่ดีๆก็จะร้องไห้ไม่รู้สาเหตุ พอขึ้นปี2มาเริ่มปวดหัวหนักขึ้นเรียนก็ไม่รู้เรื่องเลยไปหาหมออีกครั้งก็เล่าอาการให้หมอฟังหมอบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า
มเศร้าให้ยามากินเราก็เลยงงว่าเราเป็นหรอเราต้องทำยังไงเราถึงจะหาย ปล.เรายังไม่แน่ใจว่าเราเป็นโรคึมเศร้าจริงๆมั๊ยหรือแค่เครียดเฉยๆเราก็รักษามันยังไงเพราะหมอให้แค่ยามากินก็ไม่ได้บอกอะไร
โรคซึมเศร้า
มเศร้าให้ยามากินเราก็เลยงงว่าเราเป็นหรอเราต้องทำยังไงเราถึงจะหาย ปล.เรายังไม่แน่ใจว่าเราเป็นโรคึมเศร้าจริงๆมั๊ยหรือแค่เครียดเฉยๆเราก็รักษามันยังไงเพราะหมอให้แค่ยามากินก็ไม่ได้บอกอะไร