ผมคบกับแฟนคนหนึ่งมาราวๆปีกว่าๆ ก่อนที่ผมจะมีคนนี้ผมคือเด็กที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก อยู่กับเพื่อนบ้าๆบอๆซะมาก แต่มีวันหนึ่งที่รร.ได้มีการแข่งบอล ผมก็ไปนั่งดูกับเพื่อนปกติแล้วบังเอิญเพื่อนผมไปนั่งข้างเพื่อนมันอีกทีนึงซึ่งเป็นผญ.ในรุ่นเดียวกัน แล้วมันก็แซวๆผมแต่ผมก็ไม่คิดไร หลายเดือนต่อมา ผมก็ได้เริ่มสนิทกับเค้าจากสถานะเพื่อน แล้วเค้าก็เป็นคนเต้าะผม จีบผมจริงจัง คุยไปคุยมาเราได้คบกัน เค้าเป็นคนดังในรร.เหมือนกัน พอเราคบกัน ทุกคนรู้หมด จนผมเริ่มมีชื่อเสียงแต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้หรอก ผมคบเค้ามาโดยที่ว่าไม่ได้หวังคบนานๆไปอะไรขนาดนั้น แต่คบไปคบมาเราก็มีความสัมพันธ์ทากขึ้น มากขึ้น เราไปไหนด้วยกันิตัวติดกันตลอด นอนด้วยกันเกือบทุกอาทิตย์(ซึ่งเราทั้งคู่เป็นเด็กม ปลาย)เค้าช่วยผมทุกอย่าง เค้ายอมผมทุกอย่าง ผมทะเลาะกับครอบครัวเค้าก้ยอมขับรถมา20กิโลเพื่อมาหาผม แต่เราทะเลาะกันเกือบทุกวันเหมือนกัน แรงมากๆ เค้าเป็นคนที่โกหกเก่ง จนผมโกรธไม่รู้จะโกรธยังไงแล้ว แต่ต่างคนต่างรักมาก จนมีวันนึงผมรู้สึกอึดอัด ที่เค้าเหมือนจะขังผมมากเกินไป และเอือมระอากับเรื่องเก่าๆที่เค้าทำผิดไว้ จนมีวันนึงผมอึดอัดสุดๆจนผมบอกเลิกเค้าในวันเกิดเค้า!! เค้าเสียใจมาก ตอนนั้นผมรุ้สึกเฉยๆ เพราะผมก้โดนทำร้ายจิตใจมาเยอะ อีกอย่างผมก้อยากจะออกมาสู่โลกภายนอกบ้าง ตอนนั้นผมก้มีคนรุ้จักมากขึ้นเยอะมาก แต่พอเราเลิกกันได้1เดือนกว่าๆ เค้าก้มีใหม่ ซึ่งผมเสียใจมากๆในตอนนั้น แต่ในความที่เราผูกพันธ์มากๆ เราก้ยังแอบคุยกัน จนผ่านมา7เดือนเราก้ยังแอบคุยกัน แอบมาหากัน แล้วมีวันหนึ่งผมก้ปล่อยเค้าไปอีก เพราะเราทะเลาะกันเรื่องผมมีคนคุย จนเค้าบล้อคหมด แล้วไม่กี่วันเค้าก้ลงรูปนอนอยู่กับแฟนเค้า ซึ่งทำให้ผมถึงกับร้องโฮเลย ผมทำใจไม่ได้จริงๆ มันทำให้ผมย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องเก่าๆ วันเก่าๆที่เราอยู่ด้วยกัน ผมดูรูปเก่าๆผมก็ยังร้อง ผมแค้นมาก ที่โกรธเค้าไม่ลง ตอนนี้เราบล้อคทุกอย่างกันหมดแล้ว ผมทำได้แค่นั่งจมปลักอยุ่แบบนี้ เค้าคือคนที่เปลี่ยนชีวิตผมทุกอย่าง นึกกลับไปผมไม่น่าทิ้งเค้าเลย ผมรุ้สึกว่ามีเค้ายังดีกว่าออกมาโลกภายนอก ***ผมต้องมูฟยังไงช่วยบอกผมทีนะ