รักเธอเข้าแล้ว เจ้าแมวเหมียว

จุดเริ่มต้น การได้เลี้ยงแมวของผม...

... ประมาณ 4 ปีก่อน มีแมวเพศเมียตัวนึง ผอมๆ เดินช้าๆ หลงเข้ามาในบ้าน (หลังบ้านผม จะเป็นรั้วที่ไม่สูงจนเกินไป แมวทั่วๆไปก็ข้ามเข้ามาได้)
  และตอนนั้นก็คิดว่า แมวตัวนี้คงจะหิวมาแน่ๆ ก็เลยคลุกข้าวให้กิน พอกินเสร็จแมวตัวนี้ก็หายไป...

วันต่อมา... อ้าว เจออีกแล้ว ก็คลุกข้าวให้กินเหมือนเดิม แต่วันนี้ เอ๊ะ ไม่หายไปไหนนอนอยู่หลังบ้าน ที่บ้านก็เลยตัดสินใจเลี้ยงไว้....

ภาพน้องแมวที่ผมได้โพสต์ลงนี้ จะเป็นลูกแมว ครอกที่ 4 แบบโตเต็มวัย ที่สืบทอดมาจาก แม่แมวที่ผมได้เจอในวันนั้น
ซึ่งครอกที่ 1-3 ที่ผ่านมา หายไปอย่างไร้ร่องรอยทีละตัว สองตัว แล้วแม่แมวก็จะร้องหาอยู่พักนึง ผมรู้ถึงความรู้สึกของแม่แมวได้เลย...

เพราะผมเลี้ยงไว้หลังบ้านด้วยครับ แต่รอบรั้วจะปิดมิดชิดไม่ให้สัตว์เลื้อยคลานอื่นๆเข้ามา
มีอยู่ครั้งนึง...ช่วงดึกๆ 4ทุ่ม ก็ได้เจองูเหลือมตัวใหญ่พอสมควรน่าจะเข้ามารั้วหลังบ้าน กำลังจะกินลูกแมวเนี้ยแหละครับ ครอกแรกเลย แต่ก็ช่วยไว้ได้ทัน โล่งอกไป เพื่อนบ้านมาช่วยจับไว้

จนต้องตัดสินใจเลี้ยงแมวไว้ในบ้าน และที่น่ารักมากๆคือ แมวที่เลี้ยงทุกตัว จะฉี่จะอึเป็นที่เป็นทางครับ เหมือนดูจากพฤติกรรมมนุษย์

ถ้าปวดฉี่ หรือปวดอึ ก็จะมาที่โถส้วมในห้องน้ำ ที่บ้านผมจะเป็นโถส้วมแบบสมัยก่อน ก็เลยทำให้ดูแลตรงนี้ได้ง่ายขึ้นมากครับ

...ทุกวันนี้ก่อนไปทำงาน หรือ กลับจากทำงาน ผมจะต้องอุ้มบ้าง ลูปหัวบ้าง คลอเคลียบ้างนิดหน่อย กับแมวที่บ้านทุกตัว 
เป็นเหมือนครอบครัวของผมไปแล้ว ก็บอกไม่ถูกนะครับ เหมือนเป็นความรักอย่างนึงครับ ^^

มีอยู่ 4 ท่านนี่แหละครับ รักกันดีจริงๆเชียว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่