ชอบเรื่องนี้มาก เรื่องความทรงจำในวัยเด็ก หรือความทรงจำในอดีตที่บางครั้งเราก็ต้องเคยผิดพลาด ทำผิดไปบ้าง หรือบางเรื่องมันก็เป็นปมที่ผูกชีวิตเราไว้ ทำให้เรามีชีวิตเหมือนตกอยู่ในฝันร้ายตลอดมา ฉะนั้นเราต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้ เพื่อให้ชีวิตเดินหน้าไปต่อ หรือบางทีบางเรื่องเราก็ลืมมันไปเหมือนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น จนกระทั่งมีบางสิ่งมากระตุ้นให้ความทรงจำนั้นกลับมาหลอกหลอนเรา แต่ก็มีบางเรื่องที่มันสวยงามจนเราต้องเก็บไว้นึกถึง ผมว่าถ้าตัดเรื่องเพนนี่ ไวท์ออกไป ผมว่าก็คลับคล้ายคลับคลาหนังเรื่องแฟนฉันเหมือนกันนะครับเนี่ย 555 ปล.ผมจะอินเป็นพิเศษเพราะมีบางปมเหมือนตัวละครตัวนึงในเรื่อง แต่ผมได้แก้ปมนั้นไปแล้วนะครับ ตอนอายุเกือบ 30 และมันจบลงด้วยดี