เราสนิทกันมากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เคยคุยกับแม่เขาบ้าง อยู่โรงเรียนก็นั่งข้างกัน เราเล่นกันสนุกเฮฮา แต่ภายใต้ความสนุกนั้นเต็มไปด้วยความรักที่บอกเขาไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมทำให้เราชอบเขา ทั้งๆที่เขาก็เป็นเพื่อนเรา ตอนแรกก็คิดว่าคงรู้สึกดีเฉยๆ แต่นานวันไวก็ยิ่งรู้สึกรักเขามากขึ้น เราไม่ชอบความสัมพันธ์นี้ เพื่อนชอบเพื่อน มันคงเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเขาก็คงคิดแค่ว่าเราเป็นเพื่อนกัน การที่มาตั้งกระทู้นี้ ถามว่าหวังอะไรมั้ย หวังนะ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ปิดเทอมไป จะคิดถึงกันมั้ย ยังอยากกินข้าวด้วยกันหรือเปล่า หรือเป็นเราเองที่คิดฝ่ายเดียว