สิ่งที่ดีขึ้น

แดนกลางเราช่วยกันไล่บี้ไล่บีบ จนกลางเวียดนามทำอะไรไม่ได้ แม้ว่าการวิ่งเราจะยังดูมั่วๆอยู่ แต่ก็ถือว่าดีขึ้น

เราเล่นบอลกับพื้นมากขึ้น ช่วยกันวิ่งหาช่องกันมากขึ้น ทำให้แก้เพรสซิ่งเวียดนามได้บ่อย
ใครเสียบอลแล้วลุกเร็วและวิ่งไล่เอาคืน แบบที่เรามักเห็นกันบ่อยๆในเจลีก ไม่ใช่แต่ก่อนนักบอลไทยบางคนเสียบอลก็ปล่อยภาระให้เพื่อนไปวิ่งไล่เอาคืนแทน

สิ่งที่ยังแย่เหมือนเดิม

นักเตะทั้งทีมสมาธิกับเกมไม่มีกันเลย จิตใจจดจ่ออยู่แต่กับการเอาคืนการตอดเล็กตอดน้อย แม้แต่ชนาธิปก็ยังมีให้เห็น วันนี้เรื่องอารมณ์เป็นสิ่งที่ผมรอดูว่าได้นิชิโนะมาจะช่วยแก้เรื่องสมาธินักเตะได้มั้ย แต่สุดท้ายก็เหมือนๆตอนคิงส์คัพ

เวลาทำเกมรุกยังคิดช้าทำช้าเหมือนเดิม จริงๆเรื่องคิดช้าทำช้านี่ต้องพูดเลยว่าทั้งทีม พื้นที่สุดท้ายยังเหมือนทีมชาติไทยเดิมๆคือ หมดจินตนาการในการทำเกมรุกโดยเฉพาะในพื้นที่สุดท้าย กลางเราครองบอลได้เก็บบอลได้ดีกว่าก็จริงแต่เหมือนมืดมนมากเวลาคิดจะทำเกมรุก วันนี้ถ้าเราแก้ตรงนี้ได้ "เวียดนามไม่รอดแน่นอน"

วันนี้แนวรับเกือบยกแผงบ่อมากๆ พร้อมจะพลาดพร้อมจะเสียประตูได้ทุกเมื่อ  จังหวะผิดพลาดของกองหลังเยอะมาก กะจังหวะบอลตกยังพลาด โดยเฉพาะคู่เซ็นเตอร์ มานูเอล กับพรรษา อะไรจะชอบทำให้หัวใจจะวายขนาดนั้น ถ้าเวียดนามมันคมๆหน่อย วันนี้ Pantip คงลุกเป็นไฟ นิชิโนะคงโดนแฟนบอลไล่ทันที เพราะคงแพ้ไม่ต่ำกว่า 2 ลูก

สรุป

นัดแรกยากเสมอ นิชิโนะคุมทีมฝึกซ้อมได้ 10 วัน ทำได้แค่นี้ผมให้ผ่านไปก่อน เพราะตอนแรกคิดว่าจะแพ้ด้วยซ้ำ
อย่างน้อยๆก็แก้เพรสเวียดนามได้ดีขึ้น ตอนนี้กลายเป็นเวียดนามต้องกลับไปแก้เพรสไทยแทนบ้าง แต่ข้อเสียเดิมๆของไทยยังมีอยู่เยอะก็คงต้องรอดูต่อไปว่าถ้านิชิโนะอยู่กับทีมชาติไทยไปนานๆจะแก้ไขได้แบบที่ปาร์คฮังซอทำกับเวียดนามได้มั้ย

นัดหน้าเจออินโดนีเซียถ้านิชิโนะแก้เรื่องการเข้าทำเกมบุกได้ และแดนกลางเล่นได้แบบนี้ ผมว่าเราบุกไปเก็บ 3 แต้มในบ้านอินโดนีเซียได้แน่ๆ