ขอเกริ่นก่อนนะครับ แต่ก่อนเรานั่งสมาธิแล้วจะมีอาการวูบตลอด หลังจากนั้นเปลี่ยนการบริกรรมใหม่ ทำตามแนวหลวงพ่อจรัญครับยุบหนอพองหนอ ปรากฎว่าไม่มีอาการวูบเพราะสติไปจดจ่อกับลมที่ท้องตลอด เริ่มนั่งจาก 10นาที เป็น15นาที เวทนาไม่ค่อยเกิดครับ ปัจจุบันนี้พึ่งขยับมาเป็น20นาที นานขึ้น เวทนามาเยอะขึ้นครับ เป็นเรื่องปกติที่เราอยู่กับอริยาบทอะไรนานๆจะเกิดเวทนา ล่าสุดเมื่อวานมีอาการเสียวบริเวณขา มันเสียวแบบอธิบายไม่ถูก เสียวเหมือนอยากออกจากสมาธิ แต่เราพยายามใจแข็ง จะเสียวให้มันเสียวไป ตายเป็นตาย ทำแบบนี้จนครบเวลาที่ตั้งไว้ อยากถามผู้รู้ว่าเราทำถูกแล้วหรือเปล่า เพราะไม่เคยไปหาให้พระอาจารย์สอนการทำสมาธิเลย อ่านเองศึกษาเองตามเน็ตกับหนังสือตลอดแล้วก็ฝึกเอง เราควรเพิ่มเติมหรือลดตรงไหนรึป่าว ช่วงปลายเดือนพ.ย
.ปีนี้มีแพลนไว้จะไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันครับ