มีใครเป็นแบบเราไหม  แบบต้องยอมเลิกคุยกับคนๆนึงเพียงเพราะ เรามีเวลาให้ต่างกัน  เราคุยกันมาก็4-5เดือนแล้วแหละ เจอกันในพันทิปนี่แหละ  เราและเขา เล่าทุกอย่างให้ฟังกันเสมอ  ในแต่ละวันเราเจออะไรมา เขาเจออะไรมา เรามักจะมาเล่าให้ฟังกันตลอด เราเป็นแบบนี้ จนสุดท้าย เราตัดสินใจให้เขาเป็น "Safe Zone" ยอมรับว่าตอนนั้นรู้สึกดีมากๆ  ทุกอย่าง ทั้งเขาและเราคือดีหมด ดี จนไม่คิดว่าความสัมพันธ์มันจะจบลง ติดแค่เรื่องเดียว คือเวลา หลังๆ ทั้งเราและเขาเริ่มมีเวลาให้กันน้อยลง แต่ไม่ได้น้อยจนแบบไม่ได้คุยกันนะ คือยังคุยตลอด เขายังส่งมาบอกฝันดีเราทุกคืน ในตอนที่เป็นแบบนี้เราคิดแค่ว่า มันคงเป็นเพราะเราต้องเรียน มีงานต้องทำกันทั้งคู่ พอเราเริ่มห่าง ไม่ค่อยได้คุย สุดท้ายแล้วความสัมพันธ์มันก็ต้องจบลง เราจบลงกันด้วยดี ไม่ได้ทะเลาะกัน ตอนที่เราเลิกคุยกัน เราคิดมาตลอดว่า ไม่เป็นไร เราแค่เคยมีความรู้สึกที่ดีมากๆครั้งนึง เดี๋ยวก็ลืม แต่ไม่เลย  มันกลับเป็นคงามคิดถึงมากๆ คิดถึงจนบางครั้งที่เราเจอปัญหาอะไร เราโหยหาเขา อยากมีเขาอยู่รับฟัง อยากมีเขาคอยให้กำลังใจ แต่ก็ทำได้แค่คิดถึง  มีใครเคยเป็นแบบนี้ไหม? 😔