เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวันที่30เราได้ไปOpen houseที่ ม.รังสิต พอเราเข้าร่วมกิจกรรมเสร็จก็ได้Check out ออกจากที่พักเพื่อที่จะเดินทางไปพักต่อที่สุขุมวิทโดยการเดินทางไปด้วยรถเมล์ครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่อง เราขึ้นรถเมล์ที่หน้าเมืองเอกเป็นรถเมล์สาย29 ตอนแรกที่ขึ้นรถไปเห็นกลุ่มนักเรียนชายน่าจะมอปลาย3คนนั่งอยู่ข้างหลัง ตอนแรกเราไม่กล้าไปนั่งเก้าอี้ว่างด้านหน้าพวกเขา จนพี่กระเป๋ารถเมล์ต้องบอกให้ไปนั่ง พอนั่งไปสักพักเผลอหันไปเห็นนักเรียนมอปลาย3คนนั้นพอดีเรารีบหันหน้ากลับสักพักหนึ่งในสามคนนั้นสะกิดเก้าอี้ของเราแล้วเขาก็ถามประมาณว่ามาจากที่ไหน เราก็ตอบเขาไปนะ ว่ามาจากภูเก็ต เขาดูตกใจมาก สงสัยเพราะเรามาไกลละมั้ง แล้วเขาก็บอกอีกว่า เพื่อนของเขา2คนหลับอยู่ แต่เขาหลับไม่ได้เพราะต้องดูทางให้เพื่อนเดี๋ยวเลย ตอนนั้นคืองงมาก55 ว่าเอ๊ะบอกเราทำไมสงสัยเขาเห็นเราหันไปมองละมั้ง สักพักเขาก็ถามอีกว่า”ลงที่จตุจักรหรอ”เราก็ตอบเขาไป `ใช่ลงจตุจักร’ หลังจากนั้นเราเริ่มผ่อนคลายลงคงเป็นเพราะการที่ได้คุยเล็กๆน้อยๆละมั้งนะ555 หลังจากนั้นเรากับเพื่อนก็เริ่มไม่แน่ใจว่าต้องลงรถที่ไหน ก็เขาคนนั้นอีกนั้นแหละที่ช่วยบอกให้ว่าถึงแล้วลงที่นี่แล้วไปต่อMRTได้เลย หลังจากนั้นเราก็แยกกัน ด้วยความที่ตอนนั้นคิดไม่ทัน เราจึงไม่ได้กล่าวขอบคุณเขาเลย น่าเสียดาย ถ้าไม่ได้เขาบอกตอนนั้นคงเลยไปนานแล้ว55😣 ที่เรามาแชร์ประสบการณ์เพราะเผื่อจะมีโอกาสที่ได้กล่าวขอบคุณเขา คนเมืองกรุงนี่ใจดีเนอะ