47 Meters Down : Uncaged (๋Johannes Roberts)
...
4/10
...
"ขนาดไ่ม่ได้คาดหวัง แต่ตัวหนังทำได้โคตรผิดหวัง"
...
"จะอะไรกันนักกันหนากับหนังฉลามกินคนฟะ ...เอาแค่สนุกก็พอมั้ง" ...หลายคนอาจบอกแบบนี้ นี่ก็คิดแบบนี้ตั้งแต่ตอนแรกที่ตีตั๋วเข้าไปดู ด้วยความที่ดูภาคแรก (ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับภาคสองนี้ แค่ทีมสร้างชุดเดียวกัน) ที่ก็แย่นะ แต่ก็ยังพอหาที่มาที่ไป หาเหตุผลมารองรับได้อยู่ แต่ภาคนี้คือดูไปก็ร้องอุทานไป...อะไรของเมิงงงง อยู่บ่อยมาก
...
47 Meters Down : Uncaged ...แหม ชื่อหนังนี่น่าดูนะเพราะภาคนี้ตัวละครต้องเผชิญหน้ากับปลาฉลามโดยไม่ต้องมีกรงกั้นแบบภาคแรก (ภาคนั้นว่าด้วยตัวละครนักท่องเที่ยวสาวที่ซื้อทัวร์ดำน้ำไปดูฉลามแบบใกล้ชิดแค่เพียงกรงกั้นแต่เกิดอุบัติเหตุต้องดิ่งน้ำลงน้ำลึก 47 เมตร ตามชื่อหนัง) ...แต่ภาคนี้ เนื้อเรื่องสี่สาววัยรุ่น สองคนคือว่าที่พี่น้องต่างพ่อ ต่างแม่ (พ่อหม้าย แม่หม้ายลูกติดที่กำลังจะมาแต่งงานกัน แล้วก็ใช้ชีวิตด้วยกัน) กับอีกสองสาวเป็นเพื่อนสนิทในกลุ่ม ..เริ่มต้นหนังพยายามสร้างปมให้ตัวน้องสาว (ลูกติดพ่อ) มีปัญหาเรื่องการใช้ชีวิตและการปรับตัวทั้งกับพี่ต่างแม่ และเพื่อนในโรงเรียน ซึ่งถ้าดูหนังแนวนี้บ่อยๆ ก็คงเดาทางได้ว่าจะต้องลงเอยยังไง
...
เรื่องเกิดเพราะเพื่อนซี้สองสาวดันชวนสองพี่น้องต่างพ่อ ต่างแม่ ไปเที่ยวสำรวจถ้ำใต้น้ำที่เพิ่งค้นพบของชาวมายา แทนที่จะไปล่องเรื่องดูฉลามขาวตามแผนเดิม ...ทีนี้ขณะกำลังสำรวจดันมีตัวเพื่อนคนหนึ่งอุตริอยากจะจับปลาหน้าตาประหลาด แต่ปลาดันแยกเขี้ยวใส่ ตกใจเลยไปโดนตุ๊กตาหินของชาวมายาในถ้ำใต้น้ำล้มลงจนทำให้เกิดหินถล่มปิดปากทางเข้าถ้า...ทั้งสี่สาวต้องพยายามหาทางออกจากถ้ำ พร้อมกับเผชิญกับฉลามที่แม้จะตาบอดแต่ก็พร้อมจะขย้ำกินได้ทุกเมื่อ
...
สถานการณ์ที่ตัวละครในหนังต้องเผชิญกับฝูงฉลาด ในถ้ำที่มืดและเต็มไปด้วยซอกหลืบ ลึกลับ จริงๆ มันเอื้อให้เราดูสนุกดูลุ้นระทึกได้นะ ถ้ารู้จักวางเรื่องให้ฉลาด วางตัวละครให้ฉลาดในการหาทางออกในการเอาตัวรอด วางเหตุและผลในดูน่าเชื่อ แต่หนังกลับทำตรงกันข้าม ด้วยการสร้างสถานการณ์ให้ตัวละครโดนฉลามกินแบบโง่ๆ บางมุมที่ไม่น่าจะมีฉลามมาได้ แต่จู่ๆ ก็ดันโผล่มาแบบจงใจจะให้โผล่ จงใจจะสร้าง Jump Scare ที่ช่วงแรกก็โอเคนะ พอสนุกอยู่ แต่ดูไป เริ่มจับทางได้ว่าเดี๋ยวเหอะ มันต้องให้ฉลามมาแน่ๆ แล้วก็มาจริง (ความตื่นเต้นมันลดลงไปไง) ...แต่ที่ดูแล้วโคตรหงุดหงิด คือความน่าลำไยในตัวละครบางตัว (หรืออาจจะหลายตัว) ที่แสดงออกมาแบบไร้เหตุ ไร้ผล หรือทำอะไรแบบโง่ๆ ทั้งๆ ที่รู้ว่าหนังแบบนี้จะมีตัวละครแบบนี้อยู่ (ซึ่งก็โคตร Cliche) แต่นี่มันเข้าขั้นงี่เง่า จนคนดูอย่างเราขาดการเอาใจช่วย เบื่อ เซ็ง ...เออ โดนฉลามแหลกให้ตายๆ ไปเหอะ รำคาญ
....
47 Meters Down : Uncaged เป็นหนังที่อยากไปดูก็ไปเหอะ ไม่ดูก็ไม่ได้พลาดอะไรในชีวิต ....ดูจบแล้วก็ไม่อยากเทียบกับหนังจระเข้อย่าง Crawl ที่ฉายไปก่อนหน้า อันนั้นเรายังพอมองเห็นตรรกะ เหตุผล การเอาใจช่วยของตัวละคร แต่อันนี้นี่คือไม่ไหวจริงๆ (แม้นางเอกจะน่ารักก็เถอะ 555 )
...
ฝากติดตามเพจเพื่อคนรักการดูหนัง ท่องเที่ยว กิน
https://www.facebook.com/eattravelmoviecritic
[CR] รีวิว : "47 Meters Down : Uncaged" ขนาดไม่คาดหวัง ยังผิดหวัง
...
4/10
...
"ขนาดไ่ม่ได้คาดหวัง แต่ตัวหนังทำได้โคตรผิดหวัง"
...
"จะอะไรกันนักกันหนากับหนังฉลามกินคนฟะ ...เอาแค่สนุกก็พอมั้ง" ...หลายคนอาจบอกแบบนี้ นี่ก็คิดแบบนี้ตั้งแต่ตอนแรกที่ตีตั๋วเข้าไปดู ด้วยความที่ดูภาคแรก (ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับภาคสองนี้ แค่ทีมสร้างชุดเดียวกัน) ที่ก็แย่นะ แต่ก็ยังพอหาที่มาที่ไป หาเหตุผลมารองรับได้อยู่ แต่ภาคนี้คือดูไปก็ร้องอุทานไป...อะไรของเมิงงงง อยู่บ่อยมาก
...
47 Meters Down : Uncaged ...แหม ชื่อหนังนี่น่าดูนะเพราะภาคนี้ตัวละครต้องเผชิญหน้ากับปลาฉลามโดยไม่ต้องมีกรงกั้นแบบภาคแรก (ภาคนั้นว่าด้วยตัวละครนักท่องเที่ยวสาวที่ซื้อทัวร์ดำน้ำไปดูฉลามแบบใกล้ชิดแค่เพียงกรงกั้นแต่เกิดอุบัติเหตุต้องดิ่งน้ำลงน้ำลึก 47 เมตร ตามชื่อหนัง) ...แต่ภาคนี้ เนื้อเรื่องสี่สาววัยรุ่น สองคนคือว่าที่พี่น้องต่างพ่อ ต่างแม่ (พ่อหม้าย แม่หม้ายลูกติดที่กำลังจะมาแต่งงานกัน แล้วก็ใช้ชีวิตด้วยกัน) กับอีกสองสาวเป็นเพื่อนสนิทในกลุ่ม ..เริ่มต้นหนังพยายามสร้างปมให้ตัวน้องสาว (ลูกติดพ่อ) มีปัญหาเรื่องการใช้ชีวิตและการปรับตัวทั้งกับพี่ต่างแม่ และเพื่อนในโรงเรียน ซึ่งถ้าดูหนังแนวนี้บ่อยๆ ก็คงเดาทางได้ว่าจะต้องลงเอยยังไง
...
เรื่องเกิดเพราะเพื่อนซี้สองสาวดันชวนสองพี่น้องต่างพ่อ ต่างแม่ ไปเที่ยวสำรวจถ้ำใต้น้ำที่เพิ่งค้นพบของชาวมายา แทนที่จะไปล่องเรื่องดูฉลามขาวตามแผนเดิม ...ทีนี้ขณะกำลังสำรวจดันมีตัวเพื่อนคนหนึ่งอุตริอยากจะจับปลาหน้าตาประหลาด แต่ปลาดันแยกเขี้ยวใส่ ตกใจเลยไปโดนตุ๊กตาหินของชาวมายาในถ้ำใต้น้ำล้มลงจนทำให้เกิดหินถล่มปิดปากทางเข้าถ้า...ทั้งสี่สาวต้องพยายามหาทางออกจากถ้ำ พร้อมกับเผชิญกับฉลามที่แม้จะตาบอดแต่ก็พร้อมจะขย้ำกินได้ทุกเมื่อ
...
สถานการณ์ที่ตัวละครในหนังต้องเผชิญกับฝูงฉลาด ในถ้ำที่มืดและเต็มไปด้วยซอกหลืบ ลึกลับ จริงๆ มันเอื้อให้เราดูสนุกดูลุ้นระทึกได้นะ ถ้ารู้จักวางเรื่องให้ฉลาด วางตัวละครให้ฉลาดในการหาทางออกในการเอาตัวรอด วางเหตุและผลในดูน่าเชื่อ แต่หนังกลับทำตรงกันข้าม ด้วยการสร้างสถานการณ์ให้ตัวละครโดนฉลามกินแบบโง่ๆ บางมุมที่ไม่น่าจะมีฉลามมาได้ แต่จู่ๆ ก็ดันโผล่มาแบบจงใจจะให้โผล่ จงใจจะสร้าง Jump Scare ที่ช่วงแรกก็โอเคนะ พอสนุกอยู่ แต่ดูไป เริ่มจับทางได้ว่าเดี๋ยวเหอะ มันต้องให้ฉลามมาแน่ๆ แล้วก็มาจริง (ความตื่นเต้นมันลดลงไปไง) ...แต่ที่ดูแล้วโคตรหงุดหงิด คือความน่าลำไยในตัวละครบางตัว (หรืออาจจะหลายตัว) ที่แสดงออกมาแบบไร้เหตุ ไร้ผล หรือทำอะไรแบบโง่ๆ ทั้งๆ ที่รู้ว่าหนังแบบนี้จะมีตัวละครแบบนี้อยู่ (ซึ่งก็โคตร Cliche) แต่นี่มันเข้าขั้นงี่เง่า จนคนดูอย่างเราขาดการเอาใจช่วย เบื่อ เซ็ง ...เออ โดนฉลามแหลกให้ตายๆ ไปเหอะ รำคาญ
....
47 Meters Down : Uncaged เป็นหนังที่อยากไปดูก็ไปเหอะ ไม่ดูก็ไม่ได้พลาดอะไรในชีวิต ....ดูจบแล้วก็ไม่อยากเทียบกับหนังจระเข้อย่าง Crawl ที่ฉายไปก่อนหน้า อันนั้นเรายังพอมองเห็นตรรกะ เหตุผล การเอาใจช่วยของตัวละคร แต่อันนี้นี่คือไม่ไหวจริงๆ (แม้นางเอกจะน่ารักก็เถอะ 555 )
...
ฝากติดตามเพจเพื่อคนรักการดูหนัง ท่องเที่ยว กิน
https://www.facebook.com/eattravelmoviecritic
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้