ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ย้อนเวลาไป 3 ปีที่แล้ว เรากับแฟนเริ่มคุยกัน ตอนนั้นเรายังอยู่ต่างประเทศ เวลาเราจะไม่ค่อยตรงกันแล้วทำให้แฟนเราคุยโทรศัพท์กับเรายันดึก ขอบอกก่อนว่า ครอบครัวของแฟนเป็นครอบครัวที่มีฐานะระดับปานกลาง ตัวแฟนเองเป็นวิศวกร ทำงานอยู่บริษัทเอกชนชื่อดัง พ่อรับราชการทหาร แม่ทำงานรัฐวิสาหกิจ ส่วนน้องชายก็รับราชการเช่นกัน โปรไฟล์โดยรวมถือว่าดีเลยค่ะ ส่วนเรานอกจากความดีก็ไม่มีอะไรที่จะเหมาะสมกับแฟนเลยค่ะ หลังจากที่แฟนคุยโทรศัพท์กับเราทุกวันยันดึก จึงกลายเป็นประเด็นว่าคุยอะไรกับใครยันดึกทุกวันนักหนา คืนนั้นพ่อได้ถามแฟนเรา แฟนเราก็ตอบไปตามตรงว่าคุยกับเรา เป็นคนที่เคยแต่งงานมาก่อน มีลูก 2 คน หลังจากที่พ่อแม่แฟนรู้ ก็สั่งห้ามให้คบกับเรา เราก็ทำเนียนโดยการที่ไม่คุยกันยันดึกอีก แฟนเลิกงานกลับเข้าบ้าน ก็จะติดต่อกันแค่ทางไลน์ จนวันนึงเรามีโอกาสกลับมาประเทศไทย แล้วหางานทำที่จังหวัดนึงทางภาคตะวันออกประมาณ 4 เดือน ระหว่างนั้นแฟนก็มาหาทุกอาทิตย์จนเราตกลงกันว่า ให้เราย้ายมาทำงานที่กรุงเทพฯ จนได้งานใหม่ พักหอ แฟนก็มาอยู่ด้วยกัน โดยโกหกที่บ้านไปว่า เป็นคนละคนกันกับคนที่เคยถูกห้าม ผ่านไป 2 ปีกว่า ก็ใช้ชีวิตกันปกติ ไม่นานแฟนก็ซื้อบ้านอยู่ ก่อนจะเข้าไปอยู่บ้านก็มีโอกาสไปเจอครอบครัวของแฟน ทุกคนโอเคดี (เพราะยังไม่รู้ว่าเราเป็นคนๆนั้น) ทุกคนดูรักและเอ็นดูเรามาก เราก็อยู่บ้านของแฟนได้แค่เดือนกว่าๆเอง เราย้ายของทุกอย่างเพื่อไปอยู่กับแฟน แต่...สุดท้ายวันที่ไม่คาดคิดก็มาถึง วันที่ไม่รู้ว่าแฟนคิดอะไรของเค้า ตัดสินใจบอกที่บ้านว่าเราเป็นคนๆนั้น คนที่เคยมีสามี คนที่เคยมีลูกมาก่อนคนนั้น โดยที่ไม่ปรึกษาเราสักคำ แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัว วันนั้นหลังเลิกงานแฟนพาเราไปกินข้าวร้านประจำของเราที่เคยกินตอนอยู่หอด้วยกัน แม่โทรมาคุย เรารู้สึกได้ว่ามันไม่ปกติ เราได้ยินแฟนบอกว่าเดี๋ยวโทรกลับ พอกลับถึงบ้าน แฟนก็ยังไม่โทรกลับสักที มันยิ่งดูผิดปกติ ช่วงเวลาที่กำลังจะเข้านอน แฟนบอกขอสารภาพว่าได้บอกพ่อแม่ไปว่าเราเป็นใคร แล้วพ่อแม่ให้เลิกกัน พ่อแม่รับไม่ได้ จังหวะนั้นเลยให้แฟนโทรหาแม่ เราขอแอบฟังด้วย แม่แฟนพูดแรงมาก ไล่เราออกจากบ้าน ให้ไปไหนก็ไป แฟนก็บอกขอเวลาให้เราได้หาที่อยู่ได้ไหม บลาๆๆๆ หลังจากวางสายเราเลยถามว่าทำไมทำกันแบบนี้ ไหนบอกรักเรา ไหนว่ารักเรามาก แต่ทำไมพอพ่อแม่ให้เลิกกันแฟนถึงเชื่อและทำตามพ่อแม่เค้า พ่อแม่ไม่ยอมฟัง ไม่เห็นใจใครเลย แฟนได้แต่ขอโทษเรา แต่เรารู้สึกแย่มาก ร้องไห้จนตาบวม ต้องลางาน สักพักแฟนโทรกลับไปหาพ่อแม่อีกครั้ง ครั้งนี้เราไม่รู้ว่าคุยอะไรกันบ้าง เช้าพ่อแม่ก็โทรมาบอกว่ายอมให้คบกันแล้ว บอกสงสารลูกเขาที่ร้องไห้ ยอมให้คบเพราะลูกเค้ารักเรา คือเราปรับอารมณ์ไม่ทันเลยจริงๆ เราจะทำยังไงดี เราควรจะออกไปดีกว่าไหม ตอนนี้สับสนมาก เรารู้สึกว่าเราไม่อยากอยู่เพื่อให้คนอื่นมามองเราเป็นคนไม่ดีแล้ว คุณค่าของเราควรจะไปอยู่ที่ๆคนเขามองเห็นหรือเหยียบย่ำแบบนี้ดี 😓

**Update เพิ่มเติม ลูกเราอยู่กับอดีตสามีทั้ง 2 คนค่ะส่วนบ้านแฟน เราอยู่กับแฟน 2 คน ที่กรุงเทพฯ พ่อแม่และครอบครัวแฟนอยู่ต่างจังหวัดค่ะ